คืนหนาว 2 เหมันต์พัดพรั่งพลิ้ว โชยมา นกป่าส่งเสียงขาน ก่อเกื้อ ใบไม้ล่วงลับลา ต้นแม่ ลงดิน หอมเอ่ยหอมดอกเอื้อง- ป่าพลิ้ว ชวนดม ไอหมอกปกทั่วถ้วน พงไพร ประหนึ่งจักโอบไว้ ห่อหุ้ม ผืนป่าต่างหลับไหล ลืมตื่น ทุกสิ่งต่างโอบอุ้ม ช่วยเกื้อ หนุนกัน ลมหนาวพัดลู่ริ้ว เบาบาง เชยผ่านทิวทุ่งอย่าง เชื่องช้า ยอดหญ้าอ่อนเอนราบ โน้มร่าง เอนกาย กอดก่ายลงซบหล้า พึ่งพื้น แผ่นดิน เพลงหนาวร้องกู่ก้อง กังวาน ยามย่ำคืนดาวดาษ แจ่มฟ้า วงเดือนส่งแสงพราว จรัสร่วม งามตา งามกว่าใดในหล้า ทั่วพื้น ปฐพี แสงจันทร์นวลยั่วเย้า ดวงดาว ดาวร่ายส่ายแสงพราว ทั่วฟ้า ฟ้ายิ้มส่งตอบขาน เห็นอยู่ เพื่อนเอย อยู่คู่เคียงเพื่อนข้า คู่ฟ้า คู่ดิน ..แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.. 23 11 - 44
23 พฤศจิกายน 2544 23:53 น. - comment id 20647
แต่ mono ว่าเพราะมากค่ะ....ชื่นชมแนวการเขียนกลอนแบบนี้ค่ะ
24 พฤศจิกายน 2544 04:23 น. - comment id 20687
เหมือน mono จ้า...
24 พฤศจิกายน 2544 14:34 น. - comment id 20740
อืมแต่ได้ดีจ๊า แต่อยากให้วรรคที่สองวรรคหน้าสัมผัสกับวรรคแรกด้วยนะคับป๋มเพราะเป็นโคลงสี่สุภาพธรรมดาๆต้องให้ตรงตามกฏด้วยจ๊าเพราะบทรแรกนั้นเหมือนกันเป็นโคลง....ไรน๊านึกไม่ออกคิคิลืมอ่ะจ๊า
24 พฤศจิกายน 2544 14:51 น. - comment id 20741
....เป็น "กลวัวพันหลักครับ" อิอิอิ ขอบคุณครับ ทุกท่าน ...แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...