เมื่อความรักออกเดินทาง ความหวังที่เคยอ้างว้าง...ก็เริ่มส่องประกายอีกครั้ง ความท้อแท้หดหู่ในใจ...ดูเหมือนจะเริ่มห่างไกลไม่จีรัง และจิตใจที่เคยสิ้นหวัง...กลับมีรอยยิ้มอีกครั้งที่มุมหนึ่ง..ข้างใน เมื่อความเหงาเริ่มปลิดปลิว โดยสายลมพัดพลิ้ว..จากการเดินทางผ่านความหวามไหว ความอบอุ่นก็แทรกตัว..ซึมผ่าน..รอยแยกด้านหนึ่งของหัวใจ แอบเข้ามาเปลี่ยนความเย็นชาเป็นอุ่นไอ...จนหัวใจเริ่มทำงาน
2 กันยายน 2547 16:46 น. - comment id 322065
คิก..คิก... การเดินทางในวันนี้ หวังว่าคงจะพบเรื่องดี ดี..ที่ทำให้สดใส ฟ้าหลังฝน..ดูสิ..สดชื่น..ระรื่นใจ เดินออกไป..ท่ามกลางแดดใหม่ ๆ สดใสสบายตา
2 กันยายน 2547 17:13 น. - comment id 322086
อืม น่ารักมาก ๆ โดนใจเหลือเกิน แต่ความรักผมน่ะ เดินทางมาตั้งไกลแล้วเนี่ย แต่ต้องเดินโดดเดี่ยว ตลอดเลย อิ ๆ
2 กันยายน 2547 20:04 น. - comment id 322207
มาเดินเป็นเพื่อน
3 กันยายน 2547 00:14 น. - comment id 322456
เมื่อความรักออกเดินทาง ทุกทุกอย่างช่างสดใส มีความสุขในหัวใจ เมื่อความรักมอบให้ในตอนเดินทาง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 06:44 น. - comment id 322580
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนได้น่าอ่านจังเลย
3 กันยายน 2547 12:11 น. - comment id 322862
จุดประกายไฟในตัวเองได้อย่างใสสด จึงรจนาออกมาอย่างวิจิตรครับ ๚ะ๛ size>