หน้าส่วนตัว
มากปัญหามากระหน่ำซ้ำชีวิต
มากวิกฤติขวางหน้าพาแก้ไข
มากทุกข์ทนระทมทับถมใจ
มากอะไรต่ออะไร......มากมายนัก
แต่ก็ทนแต่ก็ฝ่ามันมาได้
เจ็บแค่ไหน..ยิ่งจดจำ..ก็ช้ำหนัก
เหนื่อยก็หยุด..เหนื่อยก็พอ..เหนื่อยก็พัก
หยุดตั้งหลัก...แล้วก้าวต่อ...ก้าวต่อไป
ชีวิตนี้หวังอะไร...ไม่หวังแล้ว
ชีวิตนี้ไร้แนว....น่าหวั่นไหว
ชีวิตนี้ที่พอมี...มีอะไร
ก็เพียงตัวและหัวใจ...คงไม่พอ
ผ่านความตายมาหลายครั้งยังอยู่ได้
ก็คงอยู่ต่อไป.....ได้หล่ะหนอ
แล้วความฝันที่ตั้งไว้...ได้เพียงรอ
แล้วความท้อ...ก็กลับมาหาอีกครั้ง
หมดความฝันกำลังใจหมดไฟฝัน
หมดแรงก้าวที่เคยมั่น...มันหมดหวัง
หมดทุกอย่างหมดสิ้น..สิ้นประดัง
หมดแรงนั่ง...ใจยอม...พร้อมหมดลม....
นครา ประไพพงศ์ 2 ก.ย. 2547 02:24 น. - ID 60187 
950
10
0
2 กันยายน 2547 07:12 น. - comment id 321601
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ
2 กันยายน 2547 08:07 น. - comment id 321617
ผ่านความตายผ่านได้ฤๅหลายครั้ง ผ่านความหลังมากระทมอารมณ์ไหว ผ่านความเจ็บรวดร้าวสักเท่าใด ก็ผ่านได้ทุกคราชีวาเรา หากตัวตนบนโลกที่โศกแท้ มิหลายสิ่งเปลี่ยนแปรแม้ขุนเขา อาจผุกร่อนยามลมโรมมิเบา ก็มิเศร้ายืนทะนงคงผาเดิม ..
2 กันยายน 2547 09:07 น. - comment id 321646
แต่งออกมาได้กินใจมากเลยครับ ปรัชญาสูงสุดของการดำรงชีวิต ก็ คือ การมีชีวิตสืบต่อไปครับ๚ะ๛ size>
2 กันยายน 2547 10:18 น. - comment id 321701
คุณ อัลมิตรา
คนที่อยู่เหมือนตายหลายชีวิต
คือความคิดคนที่ตายมาหลายหน
ผ่านความตายความทุกข์ตรมระทมทน
ก็เหมือนคนตายทั้งทั้ง...ยังหายใจ
2 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 321766
อาจไม่ดัง...หวังมาอ่าน..จารคำตอบ
2 กันยายน 2547 12:07 น. - comment id 321819
คุณ tiki
อาจไม่ดัง...หวังมาอ่าน..จารคำตอบ
สัมพันธ์มอบเป็นสายใยให้แน่นเหนียว
ในวงศ์วรรณชั้นกวีที่กลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียว...แม้นไม่ดัง...ยังขอบคุณ
2 กันยายน 2547 21:44 น. - comment id 322291
หมดความฝันกำลังใจหมดสิ้นหวัง หมดพลังหมดแรงสู้เพื่ออยู่ต่อ หมดทุกสิ่งหมดทุกอย่างที่เคยรอ ที่อยู่ต่อก็เพราะรอวันสิ้นลม ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปค่ะ ..........
2 กันยายน 2547 22:11 น. - comment id 322323
มากปัญหาแต่ปัญญายังมีอยู่ คงได้รู้เจ้าปัญหาใช่กล้าแกร่ง มากปัญหาแต่ปัญญาก็มีแรง คงแสดงได้ดีทุกทีเลย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
3 กันยายน 2547 06:09 น. - comment id 322537
คุณ คนเมืองลิง........
แม้นว่าลมหายใจยังไม่สิ้น
แต่ถึงคราวไม่มีกิน...ดิ้นไม่ไหว
แต่ก็ชีวิตนี้มีอีกไกล
ก็ก้าวไป...กระเสือกดิ้น...ก่อนสิ้นลม
3 กันยายน 2547 06:14 น. - comment id 322538
คุณ ผู้หญิงไร้เงา
กลอนไพเราะเสนาะคำสำนวนหวาน
ชวนให้อ่านประเทืองใจได้สร้างสรรค์
กลอนที่ก้าวก็เร้าใจไม่แพ้กัน
ไร้ขีดขั้นระหว่างเราเหล่านักกลอน
........................
ขอบคุณในความชื่นชมครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
