หน้าส่วนตัว
>
แม้เสี้ยวใจ
>>>>ผู้หญิงไร้เงา
เธอบอกลาน้ำตาครองเต็มสองแก้ม
หัวใจแต้มความผิดหวังไม่กังขา
เหมือนมีดบาดจนเลือดสาดขาดอุรา
ยามเธอมาห่างตาเหว่ว้าใจ
เหมือนทุกอย่างช่างลางเลือนคล้ายเหมือนฝัน
ที่เธอฉันจากกันให้หวั่นไหว
แต่แล้วฝันก็เป็นจริงทุกสิ่งไป
เมื่อเธอนั้นไปมีใครให้ผูกพัน
คงเหลือฉันวันนี้ที่ต้องเจ็บ
แสนหนาวเหน็บในใจใช่เพียงฝัน
เพราะวันนี้ฝันเป็นจริงเธอทิ้งกัน
ให้เหลือฉันอยู่ลำพังนั่งเดียวดาย
เหมือนทุกอย่างช่างมืดมนจนความคิด
ไม่อาจปิดความร้าวหวั่นฉันใจหาย
กับย่างก้าวที่เปล่าเปลี่ยวเศร้าเดียวดาย
แถมข้างกายไม่เหลือใครให้ผูกพัน
อยู่กับโลกที่แสนโศกและเงียบเหงา
ทั้งที่ใจของตัวเราเฝ้าเหหัน
อยากมีคนใกล้ชิดจิตผูกพัน
แต่ทุกวันยังมีฉันฝันคนเดียว
แถมกอบเกี่ยวเดียวดายไว้เต็มที่
ไม่อาจหนีใจเหงาเฝ้าห่อเหี่ยว
อยู่ลำพังนั่งเหงาเศร้าคนเดียว
ใจเปล่าเปลี่ยวไร้คนเหลียวแม้เสี้ยวใจ
ทดแทน
>>>>Sandsun
ไม่อยากให้เธอเหว่หว้า
ขอฉันซับน้ำตาหัวใจที่เคยเผลอ
ฉันรู้ว่าเจ็บช้ำเป็นใครไม่อยากเจอ
ขอรักษาแผลใจเธอ เพื่อทดแทน
วันนี้ฝันของเธอ อาจจะหม่น
เพียงเพราะคนบางคนไม่เคยคิดห่วงแหน
เขาอาจมองความรักแค่แก่นแกน
ไม่เหมือนแม้นรักเธอที่ให้ไป
แต่ทุกอย่างใช่มืดมน อย่างเธอคิด
ขอเพียงอย่าปิดใจ ที่อ่อนไหว
ทุกก้าวย่างของเธอ ยังมีใคร
พร้อมจะเดินเคียงใกล้ ไม่ห่างกัน
โลกของเธอจะไม่เงียบเหงา
จะมีฉันคอยเฝ้าฟื้นความฝัน
จะก่อร่างสร้างใหม่ให้เร็วพลัน
ให้ทุกวันเธอมีฉันอยู่ข้างกาย
จะให้เธอกอบเกี่ยวรักให้เต็มที่
ตื่นขึ้นมามีฝันอยู่ ไม่จางหาย
ฉันจะมอบให้กับเธอทั้งใจกาย
ไม่มีสาย เพียงเริ่มใหม่ ใจฉันเธอ
sandsun 1 ก.ย. 2547 18:20 น. - ID 60162 
1670
20
0
1 กันยายน 2547 18:43 น. - comment id 321228
สวัสดีดูโอ้กลอนทั้งสองคนค่ะ :) วันนี้เรียนภาไทย ตัวอย่างประโยคที่เอามาให้แยกส่วนประกอบเสียงมีอยู่ว่า อยากจะมองท้องฟ้าอยู่คนเดียว ให้ห่อเหี่ยวหัวใจไปเล่นๆ... พอตอนเย็นมาเจอกลอนนี้ ... ชอบจังเลยจ้า โดยเฉพาะบทนี้นะคะ แถมกอบเกี่ยวเดียวดายไว้เต็มที่ ไม่อาจหนีใจเหงาเฝ้าห่อเหี่ยว อยู่ลำพังนั่งเหงาเศร้าคนเดียว ใจเปล่าเปลี่ยวไร้คนเหลียวแม้เสี้ยวใจ เพราะต่ายว่ากลอนสระเอีย มันหายากและเขียนให้เพราะยาก :) แวะมาเยี่ยมนะคะ เขียนกลอนได้ดีมากๆ เหมือนเดิมทั้งคู่เลยค่ะ :)
1 กันยายน 2547 18:47 น. - comment id 321234
หัวใจใครหัวใจมันฉันและเธอ ต่างมีเบอร์ไม่เท่ากับหัวใจเขา แม้วันนี้มีหัวใจเธอมาช่วยแบ่งเบา ก้อไม่อาจแทนที่หัวใจเขาได้หรอกเธอ... ฉันรู้ว่าไม่อาจบังคับใจใครได้ พยายามหักห้ามใจไม่ให้พลั้งเผลอ พยายามจะคิดถึงแต่หัวใจฉันและหัวใจเธอ ยากนะเออขอเวลาอีกหน่อยฉันจะลืม....
1 กันยายน 2547 18:49 น. - comment id 321236
หลับตาฝันถึงกันในยามเหงา จะมีเราข้างกันในความฝัน จะมีรักคอยส่งไปถึงกัน จะมีเธอจะมีฉันตลอดไป เค้าว่ารักที่แท้มักแพ้ระยะทาง ความที่ห่างทำให้ต้องหวั่นไหว ส่วนความอ่อนแอนั้นสั่นคลอนหัวใจ แต่ความมั่นใจทำให้รักมั่นคง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 กันยายน 2547 19:01 น. - comment id 321244
จินตนาการแห่งความฝัน จะมีวันกลายเป็นจริงได้บ้างไหม สักวัน..ที่ความรู้สึกของเธอในหัวใจ จะตรงกันกับที่ฉันคิดไว้..ฝ่ายเดียว
1 กันยายน 2547 19:06 น. - comment id 321251
ตอบรับออกมาได้อย่างประทับใจ งดงาน...ทั้งในอักษรและลีลาครับ ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 20:29 น. - comment id 321307
เป็นกลอนคู่ที่น่ารักมากเลยค่ะ..... ชอบๆอ่ะ แล้วยามวีนัสเศร้า น้ำตาเช็ดหัวเข่าจะมีใครมาปลอบใจแบบนี้บ้างไหมหนอ..........ฮือๆ วีนัสก่ะเจ้า
1 กันยายน 2547 20:30 น. - comment id 321308
ชื่นชมนะครับ แต่อยากรู้ว่า ผู้หญิงไร้เงา รู้จักผมชื่อโจ้ไหมครับ
1 กันยายน 2547 21:21 น. - comment id 321325
จะอยู่เป็นเพื่อนเธอตรงนี้... ขอเพียงแค่เธอยังมีกำลังใจให้ตัวเธอเองอยู่เสมอ เพราะฉันเชื่อว่า หลังฝนตก ฟ้าต้องสดใสนะเธอ.. หลายเรื่องร้ายที่เธอพบเจอ...ฉันคนนี้จะจับมือเธอและก้าวข้ามผ่านไปพร้อมกัน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
1 กันยายน 2547 21:34 น. - comment id 321337
ถึง คุณsandsun
ฉันนั้นรู้ความหวังดีเธอมีให้
แถมด้วยความห่วงใยให้ห่วงหา
แต่รู้ไหมในใจฉันที่ผ่านมา
มันปิดตายเกินกว่าจะเปิดใจ
ด้วยแผลลึกผนึกแน่นคล้ายแก่นสาร
เป็นตำนานรักร้าวเศร้าหวั่นไหว
ไม่สามารถปกปิดสนิทใจ
กับความรักร้าวไหวในใจตน
ที่ก่อนนั้นมีเขาเฝ้าห่วงหา
แต่นานมาเขาจากลาพาหมองหม่น
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพาเตือนตน
จะไม่คิดจะไม่สนรักอีกเลย
จึงขอเธอจากลาอย่ามาเศร้า
หรือต้องการเป็นเงาเฝ้าเปิดเผย
ให้เธอลบฉันจากใจไปเสียเลย
แล้วเธอจะไม่คุ้นเคยรักช้ำทรวง
*-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วซึ้งจัง แต่วันนี้ยังรู้สึกซึ้งกับกลอนตัวเองเช่นกัน ฉะนั้นขอตอบลักษณะเวอร์ชั่นตัวเองไว้หน่อยแล้วกันนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณวนัสนันท์
อยากจะมองท้องฟ้าอยู่คนเดียว
ด้วยเปล่าเปลี่ยวหัวใจในวันนี้
อยากจะมีคนรักที่แสนดี
มาคอยเที่ยวเกี่ยวฤดีนี้กับเรา
แต่ทำไหมทุกวันที่ผันผ่าน
ยังร้าวรานในใจไม่ลืมเขา
จึงทำให้เรานั้นไม่เหลือเงา
ที่คอยเฝ้าห่วงหาและอาทรณ์
*-*สวัสดีค่ะ และขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคน ส่วนวันนี้วิชาที่เรียนของคุณคำที่เขียนให้สวยงามจัง เลยขอยืมมาแต่งกลอนให้อ่านนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณkeekie
หัวใจใครหัวใจมันฉันว่าใช่
แต่ทำไมหัวใจใฝ่ห่วงหา
กับหัวใจที่ร้างไร้ใจเมตตา
แถมไม่เคยห่วงหากับตัวเรา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณเมกกะ
ระยะทางมิสร้างความหวั่นไหว
หากเรานั้นมั่นใจให้เสมอ
กับรักแท้รักจริงใจให้ละเมอ
ก็จะเจอรักจริงใจไปนิรันดร์
แต่หากว่ารักสั่นคลอนให้ย้อนจิต
เฝ้าใฝ่คิดในดวงจิตเฝ้าเหหัน
ไม่ซื่อตรงคงมั่นนั้นนิรันดร์
แม้ใกล้กันใจนั้นก็แสนไกล
*-*รักแท้ไม่แพ้หรอกค่ะกับระยะทาง เพราะความรักแท้ไม่แพ้สิ่งใดเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณนะค่ะคุณเมกกะที่โวลท์คะแนนเสียงให้ อย่างนี้ต้องพาไปเลี้ยงข้าวแล้วซิค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณปากกาออนไลน์
จินตนาการในความฝัน
ยากจะจริงในชีวันนั้นเสมอ
แต่หากว่าจินตนาการทั้งฉันเธอ
ตรงเสมอคือใช่ในรักเรา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราสองคน*-*
ถึง คุณRobert TingNongNoi
ชมกันตลอดมา
รู้ไหมว่าเราทั้งหลาย
ขอบคุณคุณอย่างมากมาย
กับน้ำใจที่ให้มา
*-*ขอบคุณจากใจค่ะ ยินดีมากที่ได้เจอคุณนะที่ไทยโพเอ็ม*-*
ถึง คุณวีนัส
หากวีนัสนั้นเกิดเศร้า
หญิงไร้เงาจะไปหา
ซับให้กับน้ำตา
แถมผ้าเช็ดหน้าหนึ่งผืนเลย
*-*ซับน้ำตาให้แล้วยังแถมผ้าเช็ดหน้าให้ด้วยค่ะ แต่เอสาวสวยอย่างคุณวีนัสจะเศร้าจริงหรือ อิอิ คิดถึงคุณเสมอนะค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้มาค่ะ*-*
ถึง คุณผมชื่อโจ้
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*สวัสดีค่ะคุณโจ้ ผู้หญิงไร้เงาไม่เคยรู้จักคุณเป็นการส่วนตัวนะค่ะ รู้แต่ว่าคุณใช้นามแฝงนี้ และแต่งกลอนอยู่ ณ ไทยโพเอ็มแห่งนี้เท่านั้น แต่ก็ถือว่าคุณคือเพื่อนคนหนึ่งค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ*-*
1 กันยายน 2547 21:36 น. - comment id 321339
ถึง คุณแก้ม..ป่อง
ฉันก็เชื่ออย่างเธอเหมือนกัน
แต่ไม่รู้อีกกี่คืนกี่วันที่ฉันจะได้เห็น
สิ่งสวยงามเหมือนใครเขาที่มีคนคอยเล่าทั้งเช้าเย็น
และแถมความห่วงใยไม่หลีกเร้นเมื่อไหร่ฉันจะได้เห็นไม่รู้เลย
*-*คิดถึงจัง หายไปไหนมาจ๊ะ ห่วงใยเสมอนะจ๊ะ*-*
1 กันยายน 2547 22:00 น. - comment id 321347
ทุกเสี้ยวนาทีแห่งใจฉัน มีเพียงเธอเท่านั้นดวงใจนี้ ฝากทุกห้วงคำนึงถึงคนดี ใจนั้นมีแต่รักมาฝากเธอ ................................. หอบความรักและความคิดถึงมาฝากค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ
1 กันยายน 2547 22:03 น. - comment id 321350
วนัสนันท์ เฃ้ามาเจอผู้หญิงไร้เงา ตอนเย็นเช่นกัน หลังจากที่ J-net ทำพิษ เชื่องช้า มาตั่งแต่เช้า จะเข้าได้ดีก้เย็นแล้ว เขียนบางครั้งก็ยาก บางครั้งก็ง่าย คุณ ตูน เขาก้อเขียนได้ดีแล้ว แอบมาแจบ ถือว่าคุณเธอเป้นแรงบันดาลใจ หลังเวลางาน ครับ คุณ Keekie ฉันไม่อาจบังคับใจเธอให้เลือกฉัน เพราะรู้ว่าเราต่างกันสักเพียงไหน และวันนี้เธออาจจะรักใคร แต่หัวใจของฉันยังรักเธอ คุณเมกกะ ไม่ได้สนทนาธรรมมานานแล้ว นะ ฉันไม่อยากอยู่เพียงในความฝัน เพราะว่ามันไม่อาจจับต้องได้ เหมือนภาพหลอนที่คอยหลอกหัวใจ ต้องร้องไห้ยามมันไม่เป้นจริง คุณปากกาออนไลน์ จะเข้าไปเยี่ยมชมผลลานคุณบ้าง ต้องใช้เครื่องที่ทำงาน จึงไม่อาจเข้าไปทั่วถึงเพื่อนชาว Thaipoem ทุกคนได้ แอบเกเรงานบ้างครั้ง เพื่อเข้ามา ดอกาศหน้าจะได้ไปเยี่ยมชมบ้างเพื่อตอยแทน จินตนาการ แห่งความฝัน สักวันคงเป็นจริงได้ เพียงแค่เราไม่ปิดหัวใจ และหัวใจไม่กลัวความผิดหวัง คุณ Robert นี่ขาใหญ่(ใจดี) ขอบคุณครับ ได้ใจความเหมือนเคย คุณโจ้ ลอง Post มาบ่อยๆ รับคุณตูน เข้าจำได้แน่ๆครับ น้องแก้ม สาวอุบล จะเดินเป็นเพื่อนเธอ ไม่ว่าข้างหน้าจะเจอร้ายหรือดี เพราะว่าเธอคือทั้งหมดที่ฉันมี เป็นสิ่งที่ ฉันห่วงแหน ตลอดมา ขอบคุณครับ วันนี้จรลี มาร้านเนตหน้าปากซอยตอน 3 ทุ่ม หูๆๆๆๆๆ
1 กันยายน 2547 22:25 น. - comment id 321379
^_________^กลอนน่ารักกกกกกกกกค่ะ
1 กันยายน 2547 22:27 น. - comment id 321384
คุณตูน เจ้าขา เปิดใจมาสักหน่อยใจได้ไหม เปิดต้อนรับสายลม ความห่วงใย จากคนไกลคนหนึ่ง คิดถึงเธอ... หุๆๆๆๆๆ เวปนี่ดีที่สุด อิอิ
1 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 321391
แว่นดอย ความรักที่หอบมา เต็มสองบ่าเจ้าเหนื่อยไหม ขอน้อมรับทั้งหมด และขอบใจ ในไมตรี ที่อุตส่าห์มาเยี่ยมเยือน ขอบคุณครับ
1 กันยายน 2547 22:35 น. - comment id 321392
น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มานานแย้ว อิอิอิ ปลื้มใจจัง
1 กันยายน 2547 22:37 น. - comment id 321395
พลาดไปนิด อิอิ ข้างบนตอบ คนเมืองลิง นี่ ลพบุรี รปล่าว ใกล้หน้าทานตะวันบานอีกแล้ว จะไปชมอีกปีนี้
1 กันยายน 2547 22:40 น. - comment id 321397
ถึง คุณคนเมืองลิง
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่มอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้เราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณSandsun
ขอเวลาหน่อยได้ไหมให้ตัวฉัน
ลืมคืนวันเคยเศร้าเคยเฝ้าหา
ให้ลบเลือนในจิตมิคิดมา
แล้วจะเปิดอุราเพื่อรักเธอ
*-*เดี๋ยวจะขึ้นกลอน จะแต่งต่อกลอนยาวก็ได้นะค่ะ อิอิ ดีใจที่ได้รู้จักกัน ณ ที่ตรงนี้ค่ะ*-*
1 กันยายน 2547 22:42 น. - comment id 321402
ขออภัยค่ะ ตกไปนิดหนึ่ง อิอิ
ถึง คุณแว่นดอย
ทุกเสี้ยวนาทีในชีวิต
ด้วยดวงจิตยังห่วงใยให้ห่วงหา
กับคนดีเช่นเธอเสมอมา
ด้วยรู้ว่าใจภักดิ์และรักเธอ
*-*คิดถึงเสมอและขอบคุณกับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคนคะ*-*
1 กันยายน 2547 22:45 น. - comment id 321407
แต่งกลอนได้ไพเราะมากๆอ่านแล้วนะค่ะชอบมากๆเลย... ----------+++++++++++++---------+++++++++--------
1 กันยายน 2547 22:49 น. - comment id 321412
ถึง คุณต้นน้ำ...ลำธาร
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคน*-*
1 กันยายน 2547 22:50 น. - comment id 321413
หวัดดีคราบพี่ตูนคนฉวยอิอิอิ เก่งจริงขอยกนิ้วโป้งให้ฉองนิ้วเลยอ่ะอิอิอิแหมคนอะไรจะเก่งปานนี้อ่ะว่างสอนหนูบ้างจิน๊าๆๆๆหนูยังแต่ไม่เก่งเลยอ่ะที่ผ่านมาหวยแตกทั้งนั้น555คิดถึงจังฝันดีด้วยนะคราบๆๆๆ
1 กันยายน 2547 22:50 น. - comment id 321414
ต้นน้ำ ลำธาร คิดถึงเพลงเพลงหนึ่ง เพลงเพื่อชีวิต มันดังในหูเฉย แต่จำได้หนิดหน่อย ดีใจที่ชอบครับ
1 กันยายน 2547 22:53 น. - comment id 321419
เพราะรัก เขียนมาเถอะ ผมเองก้นานมาแล้วไม่ได้เขียน จนจำโครงสร้าง โคลง กลอน ไม่ได้แล้ว อาจจะห่วยกว่าคุณอีก แต่ก็ได้เพื่อนที่นี้ มีน้ำใจมาอ่านกัน
1 กันยายน 2547 23:03 น. - comment id 321437
ถึง คุณเพราะรัก
ไม่มีใครเด่นไปกว่าใคร
แถมกลอนของใครก็มีค่า
เพราะทุกคนต่างแต่งจากอุรา
จึงมีค่าของยิ่งกว่าสิ่งใดใด
*-*กลอนใครใครก็ว่าดีค่ะ ผู้หญิงไร้เงาว่าเนื้อหาในกลอนคุณก็ดีนะค่ะ แต่งต่อไปค่ะ แรก ๆ เราอาจแต่งไม่ค่อยเก่ง แต่อีกหน่อยเราก็จะพัฒนาค่ะ เชื่อซิค่ะ เอาเป็นว่ามาเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ เพราะตัวพี่เองก็แต่งไม่เก่งเหมือนกัน มามั่ว ๆ เช่นกันจ๊ะ อิอิ*-*
สวัสดีค่ะ คุณSandsun
วันนี้ขออนุญาตมาเฝ้าบ้านให้สักวันนะคะ อิอิ ทานอะไรมาหรือยังหละค่ะ ปากซอย มีอะไรทานไหม บ้านผู้หญิงไร้เงากับข้าวกับปลาเยอะเลย เชิญทานด้วยกันได้นะค่ะ อิอิ*-*
1 กันยายน 2547 23:18 น. - comment id 321451
เรื่องแทนที่ให้ถามหญิงจริงหรือเปล่า มาแวะเอาใจช่วยชมให้สมหมาย อย่าได้เลือนเหมือนเป็นเช่นนิยาย ขอต่อสายสัมพันธ์มั่นคงเอย
1 กันยายน 2547 23:56 น. - comment id 321482
ถึง คุณชัยชนะ
จะต่อสายสัมพันธ์มั่นชีวิต
คงคิดผิดแล้วหนามาเฉลย
ด้วยฉันไม่ดีเด่นเช่นคุ้นเคย
จึงขอเผยให้ทราบอย่างทั่วกัน
*-*อิอิ กาแฟสักแก้วไหมค่ะ รู้สึกวันนี้จะชนกันกลางอากาศแล้วหลายงาน เดี๋ยวคุณชัยชนะจะมึนเสียก่อนนะค่ะ อิอิ*-*
2 กันยายน 2547 07:00 น. - comment id 321577
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ กลอนไพเราะดีครับ
2 กันยายน 2547 08:29 น. - comment id 321623
... พายุ สุริยะ มาทักทาย สหายรัก
มาช้านัก น้อง sandsun คงไม่ว่า
ผู้หญิงไร้เงา คงเข้าใจ กันดีนา
ถึงมาช้า แต่ยกมา ให้หมดใจ ....
บทกลอนไพเราะดีครับผม
2 กันยายน 2547 09:02 น. - comment id 321641
คุณชัยชนะ คุณตูน ผลิใบสู่วัยกล้า คุณพายุสุริยะ ต้องมาตอบตอนเช้า แต่เมื่อคืนนี่ฝนตก ทำให้ต้องรีบกลับจากปากซอย อิอิ เลยเหมารวมตอบเช้านี้เลยที่เดียว เพราะเข้าเวลางานมิอาจตอบแบบยาว ยาวได้ อิอิ ถือโอกาส ขอบคุณทุกคนครับ
2 กันยายน 2547 22:18 น. - comment id 322332
สื่อได้ ..เศร้าจังคะ...
เป็นงานเขียน .. ที่สื่อได้ไพเราะ มากเลยคะ..
..เรน แวะมา ชื่นชม..พี่ทั้งสอง ..นะคะ..
3 กันยายน 2547 11:32 น. - comment id 322801
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณค่ะคนดี
กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอมา*-*
ถึง คุณพายุ สุริยะ
แม้มาช้าไม่เคยว่าเพราะเข้าใจ
แถมตอนคุณนั้นหายไปยังห่วงหา
ด้วยเราเป็นเพื่อนกันนั้นนานมา
จึงขอบอกเลยว่าฉันเข้าใจ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ เข้าใจเสมอค่ะ และดีใจที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันค่ะ*-*
ถึง คุณrain
ขอบคุณค่ะเรนน้อย
ที่น้องคอยให้กำลังใจ
ขอบคุณมากเหลือใจ
จึงบอกให้ไปทานของฟรี
*-*จะพาไปเลี้ยงสักมื้อ เพราะชมพี่มาตลอดเลย อิอิ ที่ไหนดีหละจ๊ะ อิอิ*-*
ถึง คุณSandsun
สวัสดีค่ะเจ้าบ้าน
สบายดีไหมหละท่านในวันนี้
ยังไงก็ดูแลห่วงใยในไมตรี
และให้สุขขีตลอดไป
*-*สวัสดีค่ะ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะค่ะ แวะมาทักทายก่อนไปทานข้าวค่ะ เดี๋ยวจะทานเผื่อนะค่ะ อิอิ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
