เป็นเด็กยังเล็กอยู่ มานะสู้หมั่นฝึกฝน หาวิชาประดับตน อย่าย่อย่นทนกัดฟัน เติบใหญ่ไปภายหน้า มีวิชาค่าอนันต์ ชีวิตจะสุขสันต์ ถ้าบากบั่นแต่เยาว์วัย มีวิชาหาเลี้ยงชีพ ดุจประทีปสว่างไสว นำทางสร้างเราให้ ลุยากไร้และอับจน เป็นคนพึ่งตนได้ ใครสนใจถ้าได้ยล ล้วนเป็นสิ่งมงคล ทั่วทุกชนสดุดี พึ่งใครเขาจะได้ นานนับไปไม่สุขี พึ่งเขานานนับปี น่าบัดสีที่หัวใจ พึ่งตนเป็นผลเลิศ แสนประเสริฐกว่าไหนไหน เราเองก็ภูมิใจ เพราะใครใครเขาใคร่ชม
1 กันยายน 2547 14:45 น. - comment id 320997
ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน และดำรงเป็นคนมีน้ำใจ ให้คนอื่นพึ่งพาบ้างไซร้ หากไม่ยากไร้จนเกินกำลัง... จ้ะ...พี่กี้จะเริ่มพึ่งพาตัวเองไม่เบียนเบียดใครนะ...สาธุ..............อิอิอิ
1 กันยายน 2547 15:52 น. - comment id 321043
เขียนกลอนออกมาสอนใจได้ดีอย่าง ประเสริฐ แสดงความเลิศทั้งการใช้ภา ษาและความนัย ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ทุกคนนั้นประจักษ์ แต่ขาดกำลังใจท ี่จักสู้ ถ้าได้อ่านกลอนบทนี่ด แล้วจะรู้ ถึงความนัย เรื่องที่คาใจอยู่จะกระจ่าง ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 321071
ความฝันวันเก่า เก็บเอาไว้ที่ไหน ซ่อนอยู่ ณ หนใด มองไปไม่เห็นมี ภาพฝันเยาว์วัย แอบซ่อนอยู่ในทุกที่ มองเห็นจากตรงนี้ แต่ไม่มีใครเอื้อมถึง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 กันยายน 2547 17:01 น. - comment id 321101
แวะมาทักทาย และมาอ่านเป็นกำลังใจให้ เขียนได้น่ารักดีครับ
1 กันยายน 2547 17:02 น. - comment id 321106
ค่ะ เห็นด้วยแล้วกลอนก็เพราะด้วย
1 กันยายน 2547 17:39 น. - comment id 321150
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อันนี้ถูกต้องที่สุด เขียนได้ดีครับผม ;)
1 กันยายน 2547 18:10 น. - comment id 321200
แต่งได้ดีจังค่ะ
1 กันยายน 2547 19:05 น. - comment id 321248
ฟ้าแวะมาทำความรู้จักนะค่ะ เขียนกลอนได้เพราะมาเลยค่ะ
1 กันยายน 2547 19:30 น. - comment id 321273
..แน่นอนเลยน้องพี่ ไม่มีใครช่วยเราได้..หากเราไม่ช่วยตัวเราเองก่อน พี่ดอกแก้วเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์เลยจ๊ะ ชื่นชมมากๆนะ ขอบอก
1 กันยายน 2547 21:28 น. - comment id 321334
พรุ่งนี้..เธอจะได้เห็น อนาคตคือความลับที่ต้องซ่อนเร้น..เอาไว้ก่อน หลับให้สบายนะคนดี..ดวงดาวในคืนนี้จะช่วยอวยพร ตื่นมาอีกครั้ง..ตะวันจะตื่นนอน..แล้วชีวิตจะสอนให้ยิ้มกับตะวัน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แวะมาเยี่ยมเยียนจ้า .. นู๋จิ๊ก คิดถึงๆ .. คิดถึงที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดด ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
1 กันยายน 2547 21:54 น. - comment id 321344
พึ่งตัวพึ่งตนวันนี้ จึงมีความสุขมิเศร้า พึ่งใจตัวเองนะเรา จะต้องมีเจ้าสุขใจ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
1 กันยายน 2547 22:27 น. - comment id 321381
คุณ keekie ขอบคุณค่ะพี่กี้ที่มาคอมเม้นต์ให้เป็นคนแรกเลยนะนี่ ไม่ต้องสาธุขนาดนี้ก็ได้นะคะ ยังไม่ได้บวช บวชแล้วค่อยว่ากัน อิอิอิอิ
1 กันยายน 2547 22:29 น. - comment id 321386
คุณ Robert TingNongNoi ขอบคุณค่ะพี่พีท ขอให้จริงดั่งว่าเถิดจักเป็นกุศลนักแล
1 กันยายน 2547 22:46 น. - comment id 321408
คุณ ll๛เมกกะ๛ll ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะเสมอค่ะ
1 กันยายน 2547 22:53 น. - comment id 321417
คุณผลิใบ ขอบคุณค่ะ คุณไก่ น่ารักจริงอ่ะ
1 กันยายน 2547 22:56 น. - comment id 321421
คนอื่นดาษดื่นทั่ว มาช่วยตัวเราบ้างไหม ช่วยตนอดทนไว้ อย่าได้หมายน้ำบ่อหน้า
1 กันยายน 2547 22:58 น. - comment id 321426
คุณงูหลิม ขอบคุณคุณงูหลิมค่ะที่เข้ามาทักทายให้กำลังใจกัน
1 กันยายน 2547 23:44 น. - comment id 321474
คุณ ม.ปริธาน ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย จริงค่ะ เห็นด้วยเลย
2 กันยายน 2547 00:26 น. - comment id 321492
คุณน้ำตาอาบแก้ม ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทายกัน ยินดีที่รู้จัก และยินดีต้อนรับเสมอค่ะ
2 กันยายน 2547 00:34 น. - comment id 321495
คุณ ปากกาออนไลน์ ดูเหมือนเราจะเคยคุยกันแล้วค่ะ คุณฟ้า แต่ก็ยินดีรู้จักค่ะ ขอบคุณนะคะ
2 กันยายน 2547 00:48 น. - comment id 321501
คุณ พี่ดอกแก้ว ขอบคุณค่ะพี่ดอกแก้ว ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนน้อง ถือเป็นบุญนัก ขอบคุณค่ะที่ชื่นชม น้องก็ชื่นชมพี่ดอกแก้วมากเลยค่ะ
2 กันยายน 2547 00:53 น. - comment id 321503
คุณ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ จะเก็บเนื้อเก็บตัวไปทำไมหนอ ไปเที่ยวไหนไม่ชวนกันมั่งเลยนะคะ กลอนน่ารักมาก ๆ ค่ะ ชีวิตจะสอนให้ยิ้มกับตะวัน คิดถึงพี่แก้มมาก ๆ ค่ะ ที่สุดในโลก
2 กันยายน 2547 00:59 น. - comment id 321504
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณค่ะที่มาเยือน ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะ ๆ ขอบคุณสำหรับคำชมเชยและก็ดีใจค่ะที่ชอบ มาเยี่ยมกันบ่อย ๆ นะคะ
2 กันยายน 2547 01:09 น. - comment id 321506
คุณชัยชนะ ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน
2 กันยายน 2547 02:32 น. - comment id 321528
ไม่มีใคร เขายื่น มือมาช่วย ต้องทำด้วย ตัวเอง จะเกรงใคร เมื่อยามล้ม จำเจ็บ เก็บเอาไว้ ลุกขึ้นได้ ด้วยใจนั้น นั่นแหละดี @@@@@@@@@@@@ ...งามครับ...
2 กันยายน 2547 11:06 น. - comment id 321761
นี่ๆ .. ยัยนู๋จิ๊ก .. ตีหนึ่ง ตีสอง .. มะยอมหลับ .. มะยอมนอน .. เดี๋ยวเหอะๆ .. จะได้เป็นหมีแพนด้า .. เดี๋ยวจะหาว่า .. แม่หมีแพนด้า .. อย่างพี่แก้ม .. ไม่เตือน .. ฮี่ๆ เก็บเนื้อเก็บตัวจิ .. เค้าจะไปเที่ยวอ่ะ .. ไปชลบุรี .. พรุ่งนี้อ่ะจ้า .. ต้องนอนให้มากๆ หน่อย .. เดี๋ยวจะขับรถมะหวายยยยยยยยย แระจะหนีบ .. ทหารเรือ .. มาฝาก .. ฮี่ๆ คี๊ดดดดดดดดดดดดดด .. ตึ๋งงงงงงงงงงงงงงงง .. เหมือนกัน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
2 กันยายน 2547 11:30 น. - comment id 321790
พี่แก้ม เมื่อคืนนี้นอนไม่หลับค่ะ สงสัยคิดถึงพี่แก้มมั๊ง อิอิอิอิ ตอนนี้เป็นหมีควายค่ะ ถ้าได้เป็นหมีแพนด้าก็จะน่ารักดี เที่ยวให้สนุกนะคะ เที่ยวเผื่อด้วย หนีบมาฝากจะถึงมือน้องมั๊ยเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ คิดถึงมากกกกกกกค่ะ
2 กันยายน 2547 12:41 น. - comment id 321864
จมูกของเรามีเหลือเพื่อหายใจ อย่ายืมใครหายใจจะดีกว่า สร้างชีวิตตัวตนบนสัญญา เพื่อสร้างค่ายืนหยัด..ชัดด้วยตน เขียนดีมากค่ะ
2 กันยายน 2547 15:09 น. - comment id 321991
เขียนกลอนได้เตือนใจจังเลย.. พี่ปรายแวะมาหานะคะ.. แล้วจะแวะมาอ่านอีก.. สวัสดีค่ะ..
2 กันยายน 2547 17:55 น. - comment id 322113
ขอบคุณพี่ทิกิค่ะ
2 กันยายน 2547 17:58 น. - comment id 322115
นาน ๆ จะเขียนได้ซักทีค่ะ ปกติหาสาระไม่ค่อยได้ ขอบคุณพี่ปรายค่ะที่แวะมาเยี่ยมกันบ่อย ๆ ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ.......ขอบคุณมากค่ะ