ยามดึกดื่นคลื่นซัดสะบัดไหว สายลมไกวแกว่งเรื่อยพัดเฉื่อยหา แว่วเสียงคลื่นฝืนลมดังข่มมา ยินผวาเพียงเธอพร่ำเพ้อคอย ฉันหวนคิดจิตใจให้อาดูร ดั่งสิ้นสูญทุกสิ่งนิ่งมิถอย ใยเธอพรากจากกันเลิกหมั่นคอย เหมือนอยากปล่อยฉันไปไม่หวนคืน เสียงลมพัดสัมผัสไกวไหวกิ่งไม้ ดังอยู่ใกล้เกือบชิดแต่จิตฝืน คล้ายเสียงเธอเผลอเรียกเพรียกฉันคืน แต่กลับยืนหยุดนิ่งไม่วิ่งมา เรานัดกันวันนี้มีลมพัด ดึกสงัดสงบคลื่นซัดครืนหา หนึ่งนาทีที่ฉันนั้นช้ามา ใยเธอหาเรื่องกันทิ้งฉันไป แด่ คุณ Plaing_piu เจ้าของบทกวี คิดถึงสายลมดึก 30 สิงหาคม 2547
31 สิงหาคม 2547 01:59 น. - comment id 319775
คนเก่งไทยโพเอม สุดยอดงานงาม
31 สิงหาคม 2547 08:48 น. - comment id 319854
ขอบคุณ...คุณนกตะวัน อย่างมาก ไม่ได้ตอบโดยพลัน.......ขออภัยด้วยครับ ฝากไว้อีกบทหนึ่งนะ...จากแรงบันดาลใจเพลง ลาก่อน...อัสนี & วสันต์ เหมือนชะตาให้มาพบแล้วจบเศร้า เพลงเชือดเงาหัวใจสิ้นถวิลหา อยากให้จบลบคืนวันพันผูกมา พูดจากลาหรือไม่.....ใจรู้เอง
31 สิงหาคม 2547 09:43 น. - comment id 319925
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 10:26 น. - comment id 319970
กลอนแผ่วพริ้วงดงามปาน สายลมพัดเลยครับ ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 20:41 น. - comment id 320322
กลอนนี้เขียนได้กินใจมาก และยังใช้คำที่สละสลวยอีกด้วย ชอบมากค่ะ
31 สิงหาคม 2547 22:01 น. - comment id 320412
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ