ฉันจะลืมเธอได้ยังไง ไม่ว่าจะไปที่ไหน ... ก็เห็นแต่ภาพ ... สะท้อนใจ ... อยู่แบบนี้ เก้าอี้ตัวนั้น ... ที่ติวหนังสือกันหลายปี ข้าวร้านนี้ ... ที่ชอบกินกันทุกวัน มุมเดิม ณ ที่เก่า ที่ร้านกาแฟ ... ยังบอกเล่า เรื่องราวแห่งฝัน ต้นไม้ทุกต้น ... แทนเรื่องราวร้อยพัน หน้าต่างบานนั้น ... ฉันยังเห็นภาพเรา ริมระเบียงเก่าก่อน ดังเวทีละคร ... บอกเล่านิยายเรื่องเหงา ที่จบลงแล้ว ... เหลือเพียงภาพเก่า เหลือฉัน ... เฝ้ารำพึง เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม คิดถึงใคร ... คนที่เธอเคยซึ้ง สำหรับฉัน ... เธออยู่ในทุกห้วงคำนึง แม้เธอปั้นปึง ... ฉันยังซึ้ง ... แม้เธอลา
30 สิงหาคม 2547 23:48 น. - comment id 319705
เข้ามาอ่านงานน้องๆ ไม่ได้มาตั้งนาน ;)
31 สิงหาคม 2547 09:23 น. - comment id 319871
เขียนได้ดีจังเลยคะ สื่อความรักและความคิดถึง ความซึ้งมาให้ชัดมากๆคะ มาชื่นชมงานงามๆคะ
31 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 319898
ข่าวคราวคนไกล...เงียบหาย คนทางนี้ส่งไปมากมาย...ความคิดถึง ความรู้สึกอ่อนไหว...จากหัวใจที่คิดคำนึง ด้วยทั้งหมดของความรู้สึกลึกซึ้ง..จากใครคนหนึ่งถึงเธอ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
31 สิงหาคม 2547 09:38 น. - comment id 319915
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ ไม่ใช่ใครคนกันเอง กลอนน่ารักดีนะครับ
31 สิงหาคม 2547 10:08 น. - comment id 319954
เขียนออกมาได้งดงาม ทั้งอักษรและ อารมณ์ น่าชื่นชมมาก เรื่องของความ รักมันต้องรู้จักถนอม อย่างปล่อยให้ ร้าวรอนเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เหตอารมณ์ โกธรเป็นตัวร้ายที่ฆ่ารักมานักต่อนักแล้ว ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 11:31 น. - comment id 320013
ยังจำได้ เสียงตะโกนเรียกฉันอยู่ข้างหลัง กับน้ำเสียงของเธอที่น่าฟัง กับท่าทางแบบนั้นที่เธอมี เหตุการณ์อย่างนั้น แม้ว่ามันจะผ่านมาหลายปี แต่ดวงใจน้อยๆดวงนี้ ยังจดจำ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
31 สิงหาคม 2547 14:03 น. - comment id 320114
ก็ดี แต่ยังไม่ค่อยลงตัวนะ
31 สิงหาคม 2547 21:45 น. - comment id 320398
ภาพทรงจำยังอยู่คู่กับฉัน แม้เธอนั้นจากไกลไม่มาหา แต่ทุกมุมยังคงสุมในอุรา เหมือนดั่งว่าเธอเพิ่งลาเพิ่งจากไกล *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ คิดถึงนะคะ*-*
1 กันยายน 2547 10:38 น. - comment id 320755
ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ ...เก็บไว้เพียงความทรงจำที่งดงามนะคะ ........เขียนได้ดีค่ะ
2 กันยายน 2547 13:42 น. - comment id 321927
ยังคงอยู่ ในความหลัง แม้จากไปไกลลับไม่กลับแล้ว ยังคงแว่วเสียงเธอพร่ำเพ้อหา เห็นหน้าหมองนองช้ำฉ่ำน้ำตา ใจผวาเกือบเผลอละเมอครวญ ฉันยังจำคำถ้อยเธอคอยเรียก เคยสำเหนียกเสียงใสให้คิดหวน ทุกถ้อยคำจำได้ใคร่ทบทวน คำพูดล้วนลืมยากจากปากเธอ มองทุกภาพฉาบไล้อาบไออุ่น เธอเกื้อหนุนเนิ่นนานหวานเสมอ ทั้งเหตุการณ์สถานที่มีตัวเธอ ยังหลงเพ้อเพลินคิดตามติดดู โต๊ะตัวเก่าเราสองนั่งมองกัน ร้านข้าวนั้นน่านั่งยังจำอยู่ สิ่งของใดให้มาเธอน่ารู้ ฉันคงอยู่ในความหลังยังไม่ลืม
9 กันยายน 2547 06:21 น. - comment id 327418
ผู้เมามายอย่างแท้จริงเท่านั้นจึงเข้าใจ ฉันเห็นภาพเลยหล่ะแก