ยังซึ้ง ... แม้เธอลา

Completely

ฉันจะลืมเธอได้ยังไง
ไม่ว่าจะไปที่ไหน ... ก็เห็นแต่ภาพ ... สะท้อนใจ ... อยู่แบบนี้
เก้าอี้ตัวนั้น ... ที่ติวหนังสือกันหลายปี
ข้าวร้านนี้ ... ที่ชอบกินกันทุกวัน
      มุมเดิม ณ ที่เก่า
ที่ร้านกาแฟ ... ยังบอกเล่า เรื่องราวแห่งฝัน
ต้นไม้ทุกต้น ... แทนเรื่องราวร้อยพัน
หน้าต่างบานนั้น ... ฉันยังเห็นภาพเรา
      ริมระเบียงเก่าก่อน
ดังเวทีละคร ... บอกเล่านิยายเรื่องเหงา
ที่จบลงแล้ว ... เหลือเพียงภาพเก่า
เหลือฉัน ... เฝ้ารำพึง
      เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม
คิดถึงใคร ... คนที่เธอเคยซึ้ง
สำหรับฉัน ... เธออยู่ในทุกห้วงคำนึง
แม้เธอปั้นปึง ... ฉันยังซึ้ง ... แม้เธอลา				
comments powered by Disqus
  • ม.ปณิธาน

    30 สิงหาคม 2547 23:48 น. - comment id 319705

    เข้ามาอ่านงานน้องๆ ไม่ได้มาตั้งนาน ;)
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    31 สิงหาคม 2547 09:23 น. - comment id 319871

    เขียนได้ดีจังเลยคะ
    
    สื่อความรักและความคิดถึง  ความซึ้งมาให้ชัดมากๆคะ
    
    มาชื่นชมงานงามๆคะ
  • แก้มป่อง .. กลับมาต๊องเหมือนเดิม ..

    31 สิงหาคม 2547 09:30 น. - comment id 319898

    ข่าวคราวคนไกล...เงียบหาย
    คนทางนี้ส่งไปมากมาย...ความคิดถึง
    ความรู้สึกอ่อนไหว...จากหัวใจที่คิดคำนึง
    ด้วยทั้งหมดของความรู้สึกลึกซึ้ง..จากใครคนหนึ่งถึงเธอ
       
    
    
    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥
    
    
    แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ
    
    
    
    
    ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤
    
    
    
    
    
    
    
  • ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน)

    31 สิงหาคม 2547 09:38 น. - comment id 319915

    แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ
    ไม่ใช่ใครคนกันเอง
     กลอนน่ารักดีนะครับ
    
    
  • Robert TingNongNoi

    31 สิงหาคม 2547 10:08 น. - comment id 319954

     
    เขียนออกมาได้งดงาม     ทั้งอักษรและ
    อารมณ์ น่าชื่นชมมาก     เรื่องของความ
    รักมันต้องรู้จักถนอม       อย่างปล่อยให้
    ร้าวรอนเพราะอารมณ์ชั่ววูบ  เหตอารมณ์
    โกธรเป็นตัวร้ายที่ฆ่ารักมานักต่อนักแล้ว ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • เมกกะ

    31 สิงหาคม 2547 11:31 น. - comment id 320013

    ยังจำได้ เสียงตะโกนเรียกฉันอยู่ข้างหลัง 
    กับน้ำเสียงของเธอที่น่าฟัง 
    กับท่าทางแบบนั้นที่เธอมี 
    เหตุการณ์อย่างนั้น 
    แม้ว่ามันจะผ่านมาหลายปี 
    แต่ดวงใจน้อยๆดวงนี้ ยังจดจำ  ฯ
    
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • เฟี้ยตเตอร์

    31 สิงหาคม 2547 14:03 น. - comment id 320114

    ก็ดี แต่ยังไม่ค่อยลงตัวนะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 สิงหาคม 2547 21:45 น. - comment id 320398

    ภาพทรงจำยังอยู่คู่กับฉัน
    แม้เธอนั้นจากไกลไม่มาหา
    แต่ทุกมุมยังคงสุมในอุรา
    เหมือนดั่งว่าเธอเพิ่งลาเพิ่งจากไกล
    
    *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ  คิดถึงนะคะ*-*
  • แว่นดอย

    1 กันยายน 2547 10:38 น. - comment id 320755

    ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ
    ...เก็บไว้เพียงความทรงจำที่งดงามนะคะ
    ........เขียนได้ดีค่ะ
  • นกตะวัน

    2 กันยายน 2547 13:42 น. - comment id 321927

    ยังคงอยู่ ในความหลัง    
    
    
    แม้จากไปไกลลับไม่กลับแล้ว 
    ยังคงแว่วเสียงเธอพร่ำเพ้อหา
    เห็นหน้าหมองนองช้ำฉ่ำน้ำตา 
    ใจผวาเกือบเผลอละเมอครวญ
    
    ฉันยังจำคำถ้อยเธอคอยเรียก 
    เคยสำเหนียกเสียงใสให้คิดหวน
    ทุกถ้อยคำจำได้ใคร่ทบทวน 
    คำพูดล้วนลืมยากจากปากเธอ
    
    มองทุกภาพฉาบไล้อาบไออุ่น 
    เธอเกื้อหนุนเนิ่นนานหวานเสมอ
    ทั้งเหตุการณ์สถานที่มีตัวเธอ 
    ยังหลงเพ้อเพลินคิดตามติดดู
    
    โต๊ะตัวเก่าเราสองนั่งมองกัน 
    ร้านข้าวนั้นน่านั่งยังจำอยู่
    สิ่งของใดให้มาเธอน่ารู้ 
    ฉันคงอยู่ในความหลังยังไม่ลืม
    
    
     
    
  • เงาพระจันทร์

    9 กันยายน 2547 06:21 น. - comment id 327418

     ผู้เมามายอย่างแท้จริงเท่านั้นจึงเข้าใจ
    
    ฉันเห็นภาพเลยหล่ะแก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน