: : วันนี้เศร้า...เท่าเพลงไหน : :

วันนี้.ฟ้าครึ้ม ฉันซึมเศร้า
ละอองเหงาปกคลุมหัวใจฉัน
คิดเลื่อนลอยล่องไปเหมือนไอควัน
ไม่เห็น พระจันทร์ ตะวัน ดาว
สีสันความรักในใจ
ถอยมาวางไว้ตรงสีขาว
แผลฉีกด่างพร้อยเป็นรอยกาว
ให้ความว่างเปล่าอำพราง
นอนฟังเสียงฝนเล่นดนตรี
เมโลดี้แต่งแต้มความว่าง
ตัวโน้ตเพลิดเพลินเดินทาง
ห้องกว้างกลายเป็นฟลอร์เต้นรำ
บำบัดรักษาอาการเศร้า
ดนตรีบรรเทาเสียงครวญคร่ำ
น้ำเสียงเช็ดแผลความทรงจำ
ใจบอบช้ำสลบไสลมาหลายวัน
ใจขี่ตัวโน้ตโลดแล่น
ไปสู่ดินแดนแห่งความฝัน
กายยังอยู่กับชีวิตปัจจุบัน
นิ่งงันในโลกความจริง
ทรมานเพราะเชื่อคารม
โรคทรามซินโดรมเข้าสิง
ถูกเธอลวงใจไว้แอบอิง
แล้วทอดทิ้งไว้กับความฝังใจ
บทเพลงจะเรียงคลื่นความคิด
ชีวิตและสมองของฉันใหม่
ฆ่าเชื้อแผกผิดในจิตใจ
ปลูกความอ่อนไหวด้วยกวี
เมโลดี้บรรเลงเพลงเหงา
วันนี้ฉันเศร้าเท่าเพลงนี้
เคลิบทุกข์เคลิ้มสุขกับทุกคีย์
เช้าพรุ่งนี้ก็ลืมทุกเรื่องราว

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 30 ส.ค. 2547 19:57 น. - ID 60017

800

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/60017 ที่มา: กลอนวิสกี้ ชุด หันหลังให้ความรัก , วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

comments powered by Disqus

ทิกิ_tiki ยังไม่ลงทะเบียน

30 สิงหาคม 2547 21:14 น. - comment id 319554
```
ชอบมากเลยอะจ้า
```

กอกก

30 สิงหาคม 2547 22:03 น. - comment id 319615

นิ้วหัวแม่โป้งต้องยกชูให้อีกแย๊ว...สิเรา
ถูกใจวัยรุ่น..จัง  ( รุ่นไหนอย่าไปสน)
ขอบใจงานดีที่มีสู่ค่ะ

มณี ปัทมะ ตารา

31 สิงหาคม 2547 00:12 น. - comment id 319729

ระลึกรู้ตามทำนองคล้องคลื่นเสียง
ไล่เรียงเรียงเพียงลำดับกระชับไหว
ปรับปัญญาพาสร้างสรรค์พลันฉับไว
ช่างอ่อนไหวในเข้มเต็มพลัง

ธรรมะสวัสดีค่ะ  คุณ วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 

...พูดไม่ค่อยเก่ง   แต่รักหมดใจ...

ลูกกวาดสีฟ้า

31 สิงหาคม 2547 09:21 น. - comment id 319870

เขียนได้ดีจังเลยคะ  แต่ลูกกวาดยังไม่อยากเศร้าก่อน  แต่ยังไงก้ยอมเศร้าเป็นเพื่อนด้วยก็ได้คะ  คิคิ

ผลิใบสู่วัยกล้า ( ไม่ได้ล๊อกอิน)

31 สิงหาคม 2547 09:36 น. - comment id 319909

แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจ
ไม่ใช่ใครคนกันเอง
 กลอนน่ารักดีนะครับ

Robert TingNongNoi

31 สิงหาคม 2547 09:52 น. - comment id 319943

 
เขียนได้งามดีครับ   ในยามที่หงอยหงา 
ฟังเพลงไหนก็เศร้าไปหมด      เพราะว่า
อารมณ์มันแสนรันทดท้อแท้ครับ๚ะ๛

size>

แก้มป่อง .. กลับมาต๊องเหมือนเดิม ..

31 สิงหาคม 2547 10:31 น. - comment id 319972

จำได้ไหมบทเพลงของเรา
ที่เธอชอบร้องให้ฉันฟังเบา-เบาเสมอ-เสมอ
ใต้ต้นไม้ใหญ่..ที่เรามักจะไปพบเจอ
กับเก้าอี้สีขาวที่ฉันและเธอ..นั่งข้างกันเสมอมา
   


♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ




¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤