..หนังสือของแอ็ปเปิ้ล..รักของฉันคือบทกวี..

แอ็ปเปิ้ล

ฉันเป็นเพียงหนังสือเล่มหนึ่ง
อยู่บนชั้นแห่งความคิดถึง...สุดมุมของความเหงา
รูปเล่มธรรมดา..ปกสีฟ้า...อ่อนหวาน..บางเบา
ประดับประดาด้วยดอกหญ้าสีขาว
ใต้ชื่อหนังสือ...รักของฉันคือบทกวี
ไม่มีสารบัญ...ไม่เอื้อนเอ่ยคำนำ
ขีดเส้นใต้เน้นย้ำ...แด่เธอผู้เปิดอ่านหนังสือเล่มนี้
โปรดเปิดประตูหัวใจ..ค่อย ๆ สัมผัสเรื่องราวที่ฉันมี
ให้ทุกอักษรไหลเคลื่อนเป็นหนึ่งเดียวกับวินาที..ต่อจากนี้ไป
ตัวอักษรที่ทิ้งช่วงความห่าง
บอกร่องรอยความอ้างว้าง  เคว้งคว้าง หวั่นไหว
เนื้อหาที่เกาะกุมความเศร้า เก็บงำความอ่อนแอในหัวใจ
บทเพลงสายลมอ่อนไหว ยังพลิ้วตัวบนหน้ากระดาษความผูกพัน
รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ บทเพลงรัก
แหวนใบไม้ถัก ทุ่งหญ้าเขียว ขอบฟ้ากว้าง เส้นทางฝัน
ก้อนหินแกร่ง ดอกไม้หอม ต้นไม้ใหญ่ได้ดวงตะวัน
ดวงดาวแห่งคืนวันคือทุกห้วงเวลาชีวิตฉันที่หมุนไป
ขอบคุณที่เธออ่านหนังสือเล่มนี้จนจบ
และต้องขอโทษหากเธอไม่พบสิ่งที่ค้นหา ที่หวังไว้
ฉันเป็นหนังสือหนึ่งในโลกที่อาจจะไม่มีใครเคยเข้าใจ
แต่เธอรู้ไหม...จากหน้าแรกจนหน้าสุดท้าย
ฉันซุกซ่อนความรักไว้ในทุกถ้อยคำ
****************************
ปล. ฉันไม่หวังว่าหนังสือของฉันจะมีความหมายสำหรับเธอหรือไม่
      คงไม่สำคัญหรอก...หากเธอจะไม่ชอบหนังสือเล่มนี้
      เพียงแค่เธอมอง และถือ แม้ไม่ได้เปิดอ่าน ฉันก็รู้สึกดี
      แต่หากเธออ่านแล้ว ไม่พบสิ่งที่เธอค้นหา ก็ขอวางฉันไว้ที่เดิมนะ
      ขอบคุณคะ...หากเธออ่านหนังสือนี้จนจบ
      แค่บางเรื่องราวของฉัน ทำให้เห็นรอยยิ้มเธอได้บ้างก็พอ...