มิเคยห่างร้างหายสายสวาท มิเคยคลาดวาทหวามทุกยามหมาย มิเคยงันเงียบพลันอกสะทกกาย คิดถึงสายลมดึก.....ไหวลึกซึ้ง ท่าพระจันทร์วันนี้ที่เคยใกล้ สิ้นสดใส..ใครลี้บ่มิหึง ชื่นสายน้ำฉ่ำลมกลับขมคลึง ใคร่หวนซึ้งคำนึงสาวเจ้าพระยา คลื่นแม่น้ำรำไรไหวกระชั้น ยอดลดหลั่นพลันม้วนเสียงครวญหา ระลอกแทรกแหวกฝั่งซาสั่งลา เหมือนมิล้าคว้านวลหวน..ลิบลิบ หวานยิ่งยากจากง่ายเสียดายหวาม มิรู้ยามตามขอบฟ้าทาทองขลิบ หอมมิหายหน่ายเล่ห์เสน่ห์ทิพย์ อยากกระซิบ..หยิบใจ...ให้นานนาน ทิพย์สถานปานใดใช่ว่าสม สุขารมณ์ห่มรักประจักษ์ผ่าน มอบหัวใจให้งามตามต้องการ มิเคยห้ามหวามไหว....อยากให้รู้ สายลมดึก...นึกไกลใจกลัดหมอง ปรายละอองกระเซ็นเห็นหดหู่ ท่าพระจันทร์วันนี้ใครไร้ชื่นชู คนเคยคู่คลอเคล้า.....เศร้าจาก..ลืม ๑๑๑๑๑
30 สิงหาคม 2547 09:54 น. - comment id 319103
สายลมดึกตรึกไหวใยสวาท งามดั่งวาดหวามล้ำน้ำพริ้วไหว ละลอกลิ่วปลิวคลื่นกลืนแทรกไป ล้นรำไรใสนองครองหนึ่งเดียว ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณplaing_piu
30 สิงหาคม 2547 10:24 น. - comment id 319118
ชื่นชมในลีลาของวรรณศิลป์ที่บรรจง ลิขิตออกมาได้อย่างน่าทึ่งครับ๚ะ๛ size>
30 สิงหาคม 2547 14:25 น. - comment id 319289
:)
30 สิงหาคม 2547 15:44 น. - comment id 319317
เข้ามาชื่นชมความไพเราะในภาษาที่สื่อ ความหมายที่ลึกซึ้ง
30 สิงหาคม 2547 22:25 น. - comment id 319633
ยามดึกดื่นคลื่นซัดสะบัดไหว สายลมไกวแกว่งเรื่อยพัดเฉื่อยหา แว่วเสียงคลื่นฝืนลมลอยข่มมา ยินผวาเพียงเธอพร่ำเพ้อครวญ
30 สิงหาคม 2547 23:10 น. - comment id 319667
ฉันหวนคิดจิตใจให้อาดูร ดั่งสิ้นสูญทุกสิ่งนิ่งมิถอย ใยเธอพรากจากกันเลิกหมั่นคอย เหมือนอยากปล่อยฉันไปไม่หวนคืน
30 สิงหาคม 2547 23:10 น. - comment id 319669
เสียงลมพัดสัมผัสไกวไหวกิ่งไม้ ดังอยู่ใกล้เกือบชิดแต่จิตฝืน คล้ายเสียงเธอเผลอเรียกเพรียกฉันคืน แต่กลับยืนหยุดนิ่งไม่วิ่งมา
30 สิงหาคม 2547 23:11 น. - comment id 319670
เรานัดกันวันนี้มีลมพัด ดึกสงัดสงบคลื่นซัดครืนหา หนึ่งนาทีที่ฉันนั้นช้ามา ใยเธอหาเรื่องกันทิ้งฉันไป
31 สิงหาคม 2547 00:01 น. - comment id 319717
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะคะ
31 สิงหาคม 2547 08:29 น. - comment id 319844
..ไพเราะ.. อ่อนโยน.. ในความรู้สึกของเรน.. มากเลยคะ..
31 สิงหาคม 2547 12:35 น. - comment id 320054
เพราะจังเลยค่ะ .......................... ลี่...ผู้มาเยือน .