หนึ่งสองสามสี่ห้า..................เพลา เกินข่มเกินหลับตา ...............ไม่ได้ คิดถึงเมื่อกานดา...................ยังอยู่ ครองคู่เคียงกันให้.................ร่ำไห้โหยหา ตีหนึ่งถึงตีห้า.......................เกินข่มตานอนหลับลง คิดถึงนวลอนงค์...................จนร่ำไห้โหยหากัน ตีหนึ่ง...ครวญคิดไป.............คนใจร้ายเมื่อวันนั้น บอกว่าอย่าเจอกัน..................ลืมเรื่องฝันเราสองคน ตีสอง...เหม่อมองหา..............แก้วกานดาช่วยสักหน กลับมาเถิดหน้ามน...............พี่หม่นหมองตรมตรอมใจ ตีสาม...ยังไม่หลับ.................เกินจะรับความจริงได้ ทุกข์พี่นี้เกินใคร...................น้องบอกไว้เลิกรักกัน ตีสี่...ยิ่งคิดถึง.......................หวนคำนึงถึงนางนั้น เคยเว้าวอนทุกวัน..................เคยหลับฝันถึงทุกคืน ตีห้า...ยินไก่ขัน....................เหมือนเย้ยกันสุดทนฝืน ข่มความทุกข์กล้ำกลืน............ทนหยัดยืนอยู่เดียวดาย.
30 สิงหาคม 2547 07:57 น. - comment id 319039
เข้าใจจินตนาการมากครับ ภาษา ที่ใช้สื่อออกมางามมากครับ ๚ะ๛ size>
30 สิงหาคม 2547 07:58 น. - comment id 319040
:) นอนดีกจัง .. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
30 สิงหาคม 2547 08:27 น. - comment id 319051
*****เขียนได้ดีเช่นเคยนะคะ***** ลูกกวาดแวะมาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะ
30 สิงหาคม 2547 09:22 น. - comment id 319084
หกโมงเช้าพราวตาฟ้าสดใส กระจ่างในใยรักเสน่หา ทั่วนภางค์สว่างแล้วนะแก้วตา โบกโบยลาทุกข์โศกวิโยกตรม ตื่นนิทราเสียเถิดนะน้องแก้ว จงเพริดแพร้วดวงจิตคิดประสงค์ ปรารถนาใดได้ดั่งคิดจิตจำนงค์ ขอน้องจงคลายสัญญา...อุษาสวาทเอย ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณม.ปณิธาน
30 สิงหาคม 2547 10:06 น. - comment id 319107
อืมม นอนหัวค่ำตื่นตอนดึก ๆ หรอคะ พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ เพราะมากค่ะ
30 สิงหาคม 2547 11:40 น. - comment id 319158
บางทีก็เข้าใจ อย่าไปหวนไห้กับอารมณ์ดึกๆของใครให้มากนักนะคะ
30 สิงหาคม 2547 16:33 น. - comment id 319358
Robert TingNongNoi คุณ Robert ยังเป็นผู้นึงที่เสมอตนเสมอปลายมากผมนับถือจริงๆ เข้ามาคอมเม้นท์ให้กับผมและทุกๆคนไม่เคยขาด อัลมิตรา ขอบคุณครับคุณอัลมิตรา จะรีบนอนเร็วๆครับ ลูกกวาดสีฟ้า ขอบคุณครับที่ยังไม่ลืมกันและเข้ามาชื่นชมงานนี้ มณี ปัทมะ ตารา ขอบคุณอย่างยิ่งที่ร่วมแจมจนถึงหกโมงเช้า และขอให้พรที่คุณให้เป็นจริงด้วยเถิด ธรรมะยินดี ครับ มัดหมี่ sun strom ใช่ครับผมนอนกลางวันทำงานกลางคืนครับ และขอบคุณที่ชมครับ tiki ขอบคุณครับที่เข้ามาเตือน ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยครับ งานยุ่งมาก หวังว่าพี่คงสบายดี
30 สิงหาคม 2547 18:50 น. - comment id 319456
สิ่งที่ฉันเห็น เห็นมาเนิ่นนาน คือ ความจริงใจของเธอ และทำให้ฉันรักเธอหมดใจ
30 สิงหาคม 2547 20:04 น. - comment id 319510
สวัสดีครับน้องมหันต์ อิอิ มาแร่ะ พี่เมกมาแร้น..นนน อะไรมันจะรักมากรักมาย ขนาดนั้นอ่ะน้องมหันต์ แหม่ะ เขียนงี้ สาว ๆ ก็อ่อนละลวย อ่ะจิ พี่เมกคงตกอันดับก็ครานี้ จิ๊จิ๊ คิดถึงนะน้องชาย ช่วงนี้ เป็นยังงัยบ้าง คงสบายดีนะ การงานคงเรียบร้อยด้วยดี ตั้งใจ ทำงานเก็บเงินนะครับน้องมหันต์ ฝากสายลมไปว่าว่าคิดถึง ฝากลูกข่างเด่งดึ๋งไปบอกว่าห่วงหา ฝากความรักที่มีมากับสายตา ฝากวันเวลามาบอกว่าห่วงใย ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
30 สิงหาคม 2547 21:25 น. - comment id 319564
คิดถึงอยู่นะคะ หายไปนานพอสมควร.. กลับมาพร้อมกับกลอนที่แสนจะวังเวงและเงียบเหงา...เพราะบรรยากาศมันดลใจทำให้คิดถึงนาง..เยี่ยมมากค่ะ อย่าหายไปไหนนานๆ อีกนะคะ สวัสดีค่ะ
30 สิงหาคม 2547 23:38 น. - comment id 319696
ตีหนึ่งถึงตีห้า ให้ระอาเวลานั้น ด้วยคิดจิตผูกพัน ตัวของฉันไม่ได้นอน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
30 สิงหาคม 2547 23:56 น. - comment id 319712
ปากกาออนไลน์ ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่ร่วมแสดงความคิด เมกกะ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันครับเฮียเป็นไงบ้าง สบายดีเปล่า เพื่อนๆคอมเม้นท์กันเพียบเหมือนเคยเลยนะของเฮียนะ ;) กิจการร้านเฮียก็คงเจริญรุ่งเรื่องดีใช่ไหม กอกก ขอบคุณที่ชมครับ มันเป็นเรื่องแต่งนะ อ่านเอาอารมณ์ก็พอครับ แต่อย่าติดใจ ครับก็จะคงเข้ามาเป็นระยะระยะครับช่วงนี้ ผู้หญิงไร้เงา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ เธอผู้ไร้เงาใจ ต้องขอบคุณมากที่ยังไม่ลืมกัน แล้วเจอกันใหม่ ;)
31 สิงหาคม 2547 03:22 น. - comment id 319801
อิอิอิของหวานน๊าพี่3ทุ่มถึง7โมงเช้า555555555 แวะมามุดแถวเวปกลอนไทยอ่ะคะพี่ ฝันดีค๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆไปแระ
31 สิงหาคม 2547 04:18 น. - comment id 319804
เพราะรัก รีบไปนอนหลับฝันดีถึงใครกันครับน้องหวาน ;) ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ
1 กันยายน 2547 17:51 น. - comment id 321168
เขียนได้ดีจัง...กำลังคิดว่า..อะไร?..จะปานนี้... ที่แน่ๆ..สามารถใช้..เวลา...เป็นสื่อนำ..ให้ผู้อ่านเกิดความสนใจและติดตาม...ชื่นชมค่ะ...
1 กันยายน 2547 17:53 น. - comment id 321170
ราชิกา ขอบคุณมากเลยครับที่เข้ามาอ่านย้อนหลังแล้ว comment ให้ด้วย ;)
2 กันยายน 2547 15:18 น. - comment id 322005
โอ้ย....ตั้งแต่ตีหนึ่ง....ถึงตีห้า แก้วนีดานะ...นอนหลับไหล จนถึงหกโมงเช้า...ของวันใหม่ จึงจะคิดถึงคนไกลไกล..แต่เป็นใคร..ไม่รู้เลย. ก๊ากๆๆๆ........ก็ไม่รู้ว่าคิดถึงใครนะสิเพราะว่าไม่มีคนให้คิดถึงนะค่ะ....5 5 5 ม.ปณิธาน แต่งได้เพราะจังเลยค่ะ....เอาเวลามาบอกความหมายแทนความในใจที่มีถึงเธอคนนั้น.......ได้น่ารักน่าชังจังค่ะ.(ชมค่ะชม)
2 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 322056
แก้วนีดา ขอบคุณครับที่ชื่นชอบ ถ้าไม่รู้คิดถึงใครก็คิดถึงงานเขียนผมไปพลางๆก่อนก็แล้วกันนะ ;) และอย่าลืมตามมาให้กำลังใจกันอีกนะครับ