ชิวิตหมายเลข 1

นครา ประไพพงศ์

เริ่มแข่งขันเริ่มชิงชัยให้ชนะ
ไม่ลดละคนนับล้านยังต้านไหว
สู้เพื่อความเป็นหนึ่งถึงเส้นชัย
สู้จนได้ความเป็นหนึ่งซึ่งวันนี้
เคยเป็นหนึ่งเหนือใครในวันนั้น
ที่ฝ่าฟันจนยิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรี
แต่วันหนึ่ต้องเหยียบดินก็ยินดี
พร้อมทุกที่จะสร้างทางแห่งตน
ชนะจนได้เกิดมามองฟ้ากว้าง
สิ่งบางอย่างยังเร้นลับยังสับสน
ที่ชนะใครต่อใครมาหลายคน
เพียงเริ่มต้น...หรอกหรือนี่ชีวิตเรา				
comments powered by Disqus
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    29 สิงหาคม 2547 20:31 น. - comment id 318852

    สวัสดีค่ะพี่เมาลิด
    
    แวะมาทักทายนะคะ***
    
    น้องจาก  บ.ม.  ค่า
  • Robert TingNongNoi

    30 สิงหาคม 2547 09:12 น. - comment id 319079

     
    แฝงปรัชญาออกมาได้คมมากครับ 
    คนเราต้องเข้าแข่งขันกันมาตั้งแต่มา่
    เกิด    ตอนถือกำเนิดก็มีโอกาศเพียง
    หนึ่งในล้าน     ตอนเข้าสู่สนานชีวิตก็
    ต้องหาทางพิชิตอุปสรรค์   ให้ออกมา
    เป็นหนึ่ง   ในโลกแห่งความจริงจะมีก็
    ีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่ยืนหน้าคนอื่น 
    จะเป็นผู้ต่อท้ายแถวหรือแนวหน้า   ก็
    ขึ้นอยู่ที่ชะตาที่คุณลิขิต้องครับ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • กานิเมด

    30 สิงหาคม 2547 14:03 น. - comment id 319272

    จริงค่ะ
  • tiki

    30 สิงหาคม 2547 14:23 น. - comment id 319288

    เขียนดีค่ะ
  • นครา ประไพพงศ์

    31 สิงหาคม 2547 12:01 น. - comment id 320038

    ขอบคุณทุกคำวิจารณ์
    ขอบคุณทุกท่านที่แนะนำ
    นครา...จะจดจำ
    ทุกถ้อยคำมาสร้างงาน
    ............................................
    ทุกงานที่เขียนไม่หวังว่าจะดี แต่หวังว่าจะมีใครช่วยให้คำแนะนำที่ดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน