กับสิ่งที่เห็น.. หาใช่ว่าจะเป็นเช่นนั้นไม่ ไม่โทรมาใช่ว่าไม่คิดถึง..ไม่ห่วงใย เธอคือลมหายใจ ให้ฉันได้อบอุ่น ในโลกแห่งความจริง กับความจริง.. สิ่งที่เธอคิดว่าเป็นจริงอยู่เสมอ ใช่ว่าฉันจะไม่รัก ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ หารู้ไม่ฉันละเมอ เพ้อหาแต่เธออยู่ร่ำไป หากขอได้ .. ฉันจะขอกระเป๋าวิเศษของโดเรม่อน จะหายตัวพาใจฝ่าลมหายใจ ไปหาเธอที่อุดร*** ให้เธอได้ชื่นใจว่าฉันรักเธอมากเสมอ เหมือนแต่ก่อน ที่ผ่านมา ใจฉันมีแต่เธอ.. แม้ความทุกข์จะมาเยี่ยมเยียนฉันเสมอ แม้เราไม่เห็นหน้า ความรักนั้น..ยิ่งใหญ่กว่าอุปสรรคและกาลเวลา ฉันยังเชื่อเสมอว่า.. ***ของที่เป็นของเรา..มันย่อมเป็นของเราเสมอ และตลอดไป***
29 สิงหาคม 2547 11:13 น. - comment id 318493
งดงามมากครับ ในจินตนาการ และการใช้ภาษา ความรักเป็น เพียงปัจจัยที่ห้า ของการดำรง ชีวิตครับ คิดที่จะมีรักต้องคิด แบ่งแยกให้เป็นนะครับ ๚ะ๛ size>
29 สิงหาคม 2547 11:30 น. - comment id 318497
ห่างหายไปนานเหมือนกัน แต่ใจยังมีไทยโพเอ็มเสมออ่ะนะ ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ ขอบคุณสำหรับคำติชมจ้า **คุณโรเบิร์ต ทิง นอง นอย **อิๆๆๆๆ
29 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 318567
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
29 สิงหาคม 2547 12:33 น. - comment id 318586
ความหมายดีครับ แวะมาทักทายครับ รักเป็นสิ่งที่น่าค้นหาถ้าเจอแล้วควรรักษาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานความห่างไกลทำอะไรเราไม่ได้ถ้ารักนั้นเป็นรักจริง...............
4 กันยายน 2547 12:05 น. - comment id 323725
ดีแต่งได้เพราะมากเลย เขิน
4 กันยายน 2547 16:26 น. - comment id 323969
ว่าแล้วคุณกัมที่รักแน่เลย เหอเหอ คนที่5 ขอบคุณหลายคุณที่รัก อิอิ เขิล