ร้อย..รำพันฤาจะซึ้งเท่าหนึ่งเจ็บ พัน..หนาวเหน็บบรรยายหาคลายหนาว หมื่น..แย้มยิ้มหรือเสนาะหัวเราะราว แสน..สกาวยังลางห่างประภัส หนึ่ง..อนงค์หลงทางท่ามกลางหมอก สอง..คำบอก*ลา.ก่อน*ร้อนสะบัด สาม..อารมณ์*ขม.เศร้า.แย่*มิแน่ชัด สี่..กำจัด*ฉัน.เธอ.เขา.เรา*จากลา หลาย..วิธีสอนตนจงทนอยู่ หลาก..ความรู้แต่หลังเฝ้ากังขา มาก..ประสบครบความตามตำรา อนันตา..มีเทียมเจ้าเรียมตรอม เล็ก..รับมือเลิกหลบหวังจบซะ น้อย..ชำระหัวใจใฝ่ถนอม หน่อย..สลายคลายเศร้าเฝ้าประนอม นิดเดียว..ยอมเผชิญมิเกินแรง.. ..
27 สิงหาคม 2547 15:32 น. - comment id 317657
โอ้งามช่างสวยงามจริงๆ หมดจดเหลือเกิน คงงามเหมือนคนเขียนนะ เรานั่งเทียนเองจ้า แก้วประเสริฐ.
27 สิงหาคม 2547 16:23 น. - comment id 317689
เยี่ยมยอดครับในการร้อยเรียง เปรียบเทียบ คิดว่าหาผู้เปรียบมิ ได้ในเชิงรังสรรค์ แต่งความฝัน ออกมาได้อย่างบรรเจิด ควรค่า เป็นเลิศขอคารวะจากใจ ๚ะ๛ size>
27 สิงหาคม 2547 17:11 น. - comment id 317726
ขอหลบเข้ามุ้งอีกรอบดีกว่า
27 สิงหาคม 2547 17:50 น. - comment id 317740
อยู่ที่ใจ..ใหญ่หรือนิด...จิตปรุงแต่ง ให้เปลี่ยนแปลงร้อยพันยันหมื่นแสน หากเพียงรู้แล้วจบไม่คลางแคลง ความร้ายแรงสงบพรากจากตัวตน มาเยี่ยมค่ะ
27 สิงหาคม 2547 19:35 น. - comment id 317789
กลุ้มใจจังนั่งเหม่อเก้ออึดอัด ก็ดันซัดสั่งกุ้งโตกว่าเขียง เงินไม่พอจะจ่ายต้องขายเตียง เพราะอยากเพียงกินนิดเกือบอดโซ มหา...ศาลไม่มีที่เกิดกุ้ง แต่ทั่วคุ้ง มหาสมุทรมีอักโข เรื่องน้อยนิดคิดแบ่งเป็นกองโต กุ้งหลายโลแบ่งถัวได้ทั่วกัน คิดถึงค่ะ แต่ไม่ได้พบคุณนานแต่งไม่ค่อยได้แล้วละ
27 สิงหาคม 2547 20:32 น. - comment id 317813
ตอบกลับค่ะ: คุณแก้วประเสริฐ: แล้วแต่จินตนาการน่ะ เรื่องนี้บอกม่ายได้เลย.. บุ๋ง บุ๋ง..กลับทะเลดีกว่า.. ..................................................................... คุณทิงนองนอย: กลัวเบื่อกลบทซะก่อน เลยเอาเรื่องนี้มาคั่นหน่อยค่ะ..พอดีได้ยินคำนี้มาเลยเก็บมาเขียนซะเลย..ยืมเขามาใช้หน่อยนึงค่ะ.. ..................................................................... คุณคนเมืองลิง: นอนแต่หัวค่ำจังค่ะ.. .................................................................... คุณพี่ดอกแก้ว: นั่นสิค่ะ อยู่ที่การปรุงแต่ง หยุดได้เมื่อไรก็พ้นทุกข์เมื่อนั้น...ดูตัวเองยังไม่ค่อยจะทันเลยค่ะ ขณะจิตปุ๊ปปั๊บ คิดไปโน่น..เกินห้ามแรงจิตจริงๆ ค่ะ..กว่าจะรู้ตัวก็เรื่องยาว.. ..................................................................... คุณอาภาภัส: คิดถึงเช่นกันน่ะค่ะ แต่เอ มาทีไรกินกุ้งทุกทีเลยค่ะ... แบ่งกันนิดจิตสุขสันต์แบ่งปันสุข อย่าไปขลุกอยู่คนเดียวน่ะเธอจ๋า อาภาภัสจัดกุ้งให้ใครนำพา แวะมาหนานำปรุงให้ยุ่งไป มหาศาลด้วยน้ำใจใครก็ทราบ กุ้งซึ้งซาบในไมตรีที่สดใส ไม่เจอกันทุกวันไม่เป็นไร พบเมื่อไรทักบ้างอย่าห่างเลย.. ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ มาทีไรเป็นอาหารคุณอาภาภัสทุกทีเลยค่ะ..อิอิ.. .......................................................................
28 สิงหาคม 2547 02:26 น. - comment id 317944
เขียนได้ดีจริงๆ ยอมรับ ;)
28 สิงหาคม 2547 10:45 น. - comment id 318016
อยากกินกุ้งเผา จริง อะจ้ะ
28 สิงหาคม 2547 18:25 น. - comment id 318182
ขอบคุณค่ะ คุณ Oracle :) ..................................................................... คุณ tiki: มาทานด้วยกันน่ะค่ะ เปิดบ้านรอ..อิอิ.. ....................................................................
29 สิงหาคม 2547 22:49 น. - comment id 318968
ฟังชื่อขัดกันชอบกล ตกลงว่าเป็นเรื่องยาก หรือง่ายกันแน่ ปลอก คอคล้องมีไว้ใส่สุนัข กล้วย กล้วยจักเรื่องง่ายง่ายถ้าใจกล้า เข้า ไปแก้คลายออกเขาบอกมา ปาก ว่ากล้าแต่เข้าหาขาสั่นเทา ก็นอกเรื่องนะครับ สมัยนี้เขายิ่งชอบเลี้ยงสุนัขตัวโตไว้เฝ้าบ้านกันซะด้วย
30 สิงหาคม 2547 10:32 น. - comment id 319125
ในสายตาคนอื่นนั้นบางเรื่องเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว..แต่ในใจตนเอง ว่าช่างแสนใหญ่โตเสียเหลือเกินค่ะ.. เขียนมาเถอะค่ะ อ่านได้หมดค่ะ.. ...