หน้าส่วนตัว
ความหมุนเวียนเปลี่ยนไปในโลกนี้
ยากสุดที่มีใครทำให้หาย
มันแปรเปลี่ยนเวียนผันแล้วละลาย
มีอาจกลายยืนยงคงกระพัน
กระแสธารผ่านชีวิตจงได้คิด
มันวิปริตจิตจนยากเกษมสันต์
เดี๋ยวมีสุขเคล้าทุกข์อยู่ทุกวัน
มิอาจกั้นห้ามไว้ให้คงทน
อันรูปพักตร์ลักขณาหาใช่เหตุ
ซึ่งเป็นเจตจำนงคงสับสน
รวยหรือจนไม่พ้นกันทุกคน
ความสวยล้นพ้นกาลผ่านเวลา
หากมาหวนทวนคิดถึงแก่นแท้
เหตุผันแปรแน่จริงกันเถิดหนา
แล้วจะต้องร้องว่าอนิจจา
ล้วนมันมาแปรเปลี่ยนเวียนตามกาล
ด้วยร่างกายเรานี้มีธาตุห้า
น้ำดินพาลมไฟให้ประสาน
โดยรวมร่างสร้างไว้ตามต้องการ
เพื่อวิญญาณพลันอาศัยได้ครอบครอง
เกิดเป็นรูปและนามตามกำหนด
จะปรากฏหมุนเวียนเพียรสนอง
ก่อเวทนาสัญญาสังขารตรอง
วิญญาณต้องรองรับให้กับนาม
แล้ววนเวียนเปลี่ยนไปในทางโลก
เพื่ออุปโลกน์วกวนจนน่าขาม
สร้างดีชั่วมั่วกันกับความงาม
ไม่นึกความสูญสลายละลายไป
ทุกสิ่งในโลกนี้ไม่มีแท้
อนิจจังแปรผันสุดหวั่นไหว
ทุกข์แทรกมาร้อนรุ่มสุดกลุ้มใจ
อนัตตาได้มาดับกับชีวา
สิ่งเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วสูญหาย
มักเปลี่ยนกลายสลายไปเสียแล้วหนา
ด้วยมันเกิดแก่เจ็บตายทุกเวลา
ไม่นำพาว่าคนรวยหรือจน
สิ่งว่าสวยรวยจนหรืออัปลักษณ์
อยู่ที่จักสร้างไว้ที่ให้ผล
คือเวรกรรมนำชักแสดงตน
ประกอบจนเมื่อตายวายชีวัน
ร่างกายนั้นพลันเน่าส่งกลิ่นเหม็น
เท่าที่เห็นหลบหน้าหาเกษมสันต์
ด้วยขึ้นอืดหนองไหลไปทั้งทวาร
รูปร่างพลันเปลี่ยนไปไม่คงที่
ขอท่านได้ไตร่ตรองลองคิดเถิด
มันต้องเกิดเราแน่แม้สุขี
จงพิจารณาหาทางเท่าที่มี
อย่าได้รีรอไว้ให้เสียการ
ความประมาทพลาดพลั้งแห่งชีวิต
นั้นย่อมปิดทางไว้ไม่สนุกสนาน
ความหมุนเวียนไปทุกฤดูกาล
จะพบพานทุกข์สุขตามกฎกรรม
มีสิ่งเดียวที่ให้ได้ตัวรอด
พร้อมทั้งปลอดรอดอบายอย่าได้ขำ
มีศีลสมาธิปัญญาพามรรคทำ
พ้นกรรมนำไปสู่พระนิพพาน.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 27 ส.ค. 2547 14:09 น. - ID 59796 
1320
19
0
27 สิงหาคม 2547 14:22 น. - comment id 317631
เรียน ทุกๆท่าน
ข้าพเจ้าลงรูปนี้ไว้เพื่อใช้ในการเปรียบเทียบเขียนกลอนข้าพเจ้าขึ้น ว่ายามชีวิตเบ่งบานและยามโรยราเป็นอย่างไรไว้เป็นอุทรหรณ์เตือนใจเท่านั้นครับ ขอบคุณที่มามาเยือนและอ่านกลอนข้าพเจ้าครับ
แก้วประเสริฐ.
27 สิงหาคม 2547 14:31 น. - comment id 317634
(T_T)
size>
27 สิงหาคม 2547 14:34 น. - comment id 317635
อ่านแล้วปลงสังขารเลยค่ะ ถึงจะไปดึงไปรั้งก็เอาไม่อยู่ มันต้องหย่อนคล้อยยานตามแรงดึงดูดของโลก แต่รูปขวาคล้ายเรานะ ( หน้าตา ) แต่ซ้ายมือญาติใครป่านนี้ยังมาถ่ายแบบอีก ยุบหนอ พองหนอ น่าจะอยู่เลี้ยงหลานที่บ้านมากกว่าอิอิ
27 สิงหาคม 2547 15:27 น. - comment id 317654
ถูกต้องอย่างที่สุด อนิจจัง วัฏฏะ สังขารา.. .. สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง.. .. อนุโมทนาค่ะ.. ..
27 สิงหาคม 2547 18:59 น. - comment id 317760
สาธุ {-*-}
27 สิงหาคม 2547 19:25 น. - comment id 317787
เข้าใจเขียน และ รูปที่เป็นองค์ประกอบ ก็จัดทำได้ดี..พยายามเขียนเรื่อยๆครับ.. เพื่อนคุณเก่งๆหลายคนนะครับ ลองขอความเห็นมากๆ จะได้ประโยชน์ยิ่งขึ้นครับ.. สวัสดีครับ ขอให้มีความสุข...
27 สิงหาคม 2547 20:17 น. - comment id 317807
ความหลอกหลอนซ่อนอยู่ไม่รู้ว่า รูปนั้นหนามีธาตุสี่ที่เป็นฐาน คือดิน น้ำ ไฟ ลม ผสมการณ์ เป็นหนึ่งขานในขันธ์ห้าว่า..รูปธรรม อีกสี่ขันธ์ที่เหลือเมื่อเรียงแล้ว เป็นนามธรรมร่วมแนวกลมเกลียวกล้ำ มีเวทนา สัญญา สังขารธรรม อีกหนึ่งกำกงคือจิต..หรือวิญญาณ ขันธ์ทั้งห้าล้วนเกิดก่อต่อตั้งอยู่ เพียงชั่วครู่ก็ดับสิ้นไร้แก่นสาร แต่สืบต่อตามอำนาจของผลงาน ทั้งอาหาร ...อากาศ ..และบาทกรรม จากเด็กเล็กเซลล์เก่านั้นดับลง สร้างเซลล์ใหม่ให้รูปคงว่าแก่นสาร ทุกสิบเจ็ดขณะจิตอนิจจกาล รูปขันธ์พบพานมรณภัย แต่อาหาร อากาศ และบาทกรรม มาช่วยนำให้โตและเติบใหญ่ จึงเข้าสู่วัยสาวพ้นเยาว์วัย แล้วก้าวไปสู่ชราน่าชิงชัง รูปร่างกายกว่าเห็นได้นานหลายปี ว่าเกิดมีความเสื่อมเลื่อมรอยหนัง แต่หน่วยเล็กคือรูปธรรมตัวจริงจัง นั่นเสื่อมเร็วเกินระวังทุกวินาที มีเพียงตาปัญญาพาพิสูจน์ ทะลุความงามฑูตภูตร่างนี้ เป้นอาการสามสิบสองที่พึงมี แล้วถึงที่คราวตายไม่เว้นเลย
27 สิงหาคม 2547 20:56 น. - comment id 317817
เพียงธาตุสี่ขันธ์ห้ามาประกอบ เป็นรูปชอบตอบสมมตินามนั้นหนา มิได้คงยืนอยู่ยั้งดั้งเดิมนา ถึงเวลาก็มลายสลายไป ธรรมะสวัสดีคุณแก้วประเสริฐ และทุกท่านค่ะ
27 สิงหาคม 2547 21:37 น. - comment id 317836
ข้าพเจ้ามาทักทายคุณแก้วประเสริฐค่ะ ..ดีมากค่ะทำให้เข้าใจสัจธรรม.... ....ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาลนะคะ แม้กระทั้งใจอันภักดีของคนบางคน.......... ....อยากเรียงร้อยถ้อยคำงามแด่ไมตรีแห่งมิ่งมิตรแต่หมดกำลีงแม้จะคิดคำถ้อยมาเรียงร้อยให้ได้ดั่งใจ............. .......ชื่นชมคุณแก้วประเสริฐ...ทุกความรู้สึกงดงามค่ะ .....
28 สิงหาคม 2547 19:22 น. - comment id 318193
ด้วยสังขารของคนจนมีนั้น กลับเปลี่ยนพลันให้เห็นเป็นสักขี กาลเวลาผ่านไปไม่รอรี จงทำดีธรรมะป้องคุ้มครองตน.....ฯ เป็นบทกลอนที่ดี..เตือนสติ..อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต....ให้แง่คิดได้หลายอย่าง.. พึ่งเสร็จจากภาระกิจ.(.2 สัปดาห์)...แวะมาเยี่ยมค่ะ....
28 สิงหาคม 2547 22:00 น. - comment id 318256
คุณ Robert TingNongNoi
ทำไมทำหน้าอย่างนี้ล่ะครับ สงสัยมากหรือครับ อย่างไรก็ขอบคุณนะครับ
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:04 น. - comment id 318258
คุณ คนเมืองลิง
เห็นชื่อคนเมืองลิงที่ไรให้หวนคิดถึงคุณ อัลมิตรามิได้เลยครับ ครับถึงแม้ว่าผมจะเขียนไม่ได้ดีแต่ด้วยเจตนาที่นำเรื่องจริงๆมาเผยแพร่หน่อยเท่านั้นแหละครับ ปกติผมมักจะเขียนเรื่องเศร้า หรือธรรมชาติ ระยะนี้เป็นอย่างไรไม่รู้ ทำให้อยากนึกเขียนเกี่ยวกับธรรมะบ้างครับ ขอบคุณมากนะครับที่แวะมาเยี่ยมผมครับ
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:06 น. - comment id 318259
คุณ กุ้งหนามแดง
จ๊ะกุศลจงมีแด่เพื่อนรักและทุกๆคนด้วยนะครับหากคนอ่านได้เอาไปคิดแล้วละเว้นสิ่งบางอย่างที่เป็นแนวของอกุศลกรรมครับ ขอบใจมากนะเพื่อน
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:07 น. - comment id 318261
คุณ 0*0
ขอบคุณมากครับ ขอผลบุญหากได้รับจงมีแด่คุณด้วยนะครับ
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:26 น. - comment id 318268
เรียน ท่านผู้เฒ่า
ขอบคุณมากครับที่ช่วยชี้แนะนำผมเป็นความกรุณอย่างมากแล้วครับ นอกจากท่านก่อนนี้มี คุณ กวีหางแถว คุณอัลมิตรา คุณกุ้งหนามแดง ช่วยกรุณาชี้แนะผมมาพร้อมทั้งหลักในการเขียนมาให้ผมในเรื่องโคลงกลอนต่างๆ แต่ผมคิดว่าผมเองทำไปเพื่อความสนุกสนานคลายอารมณ์และได้พบปะสังสรรค์กับเพื่อนๆก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง โดยไม่คิดที่จะทำไปเพื่อความโด่งดังเลยครับ อีกอย่างหนึ่งอุปนิสัยผมชอบกลอนมาตั้งแต่เล็กๆแต่ได้ทิ้งไปนานเพราะหน้าที่การงานจนมาปัจจุบันผมว่างๆสบายดีขึ้นจึงได้หวนกลับมาหาอีกโดยหาหนังสือของท่านสุนทรภู่มาศึกษาไว้ ฉนั้นแนวกลอนผมจึงเน้นไปในกลอนโบราณมากเข้าใจง่ายอ่านแล้วไม่ต้องคิดมากก่อนหน้านี้ผมลืมสัมผัสหมดต่อมาค่อยปรับปรุงเพราะได้รับคำแนะนำจากท่านทั้งหลายที่เอ่ยนามมา ด้วยเขาสงสารผมจึงได้ค่อยยังชั่วหน่อยแต่ก็คงไม่ได้ดีหรอกครับ ถึงอย่างไรผมจะจำท่านและผู้มีใจเมตตากรุณาแก่ผมไว้อย่างไม่ลืมเลือน ใครถามผมมาว่าศึกษาจากใครผมจะยกท่านที่กล่าวไว้ข้างต้นบอกเขาเสมอมาครับ
ต้องขอขอบคุณท่านผู้เฒ่าอีกคนมากที่มีจิตเมตตาสงสารผมครับขอบคุณมากครับ เคารพ
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:31 น. - comment id 318271
คุณ พี่ดอกแก้ว
ความซาบซึ้งตรึงใจหาใดเหมือน
ที่ได้เอื่อนเอ่ยวจีคำที่สอน
วางกำหนดกฏไว้ทุกขั้นตอน
เป็นพจน์สุนทรอ่อนไว้ให้ความจริง.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณครับเป็นหลักที่แท้จริงของพระอภิธรรมยากที่คนจะเข้าใจลึกซึ้งได้อย่างพี่ดอกแก้วครับ
28 สิงหาคม 2547 22:38 น. - comment id 318278
คุณ มณีฯ
อันธรรมะจัดไว้ใด้ลึกซึ้ง
กำหนดซึ่งสังขารให้มากหนา
พระไตรปิฎกจดมากพจนา
ล้วนล้ำค่าหาทางศึกษาดู
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับคุณมณีฯ
28 สิงหาคม 2547 22:39 น. - comment id 318280
คุณ แว่นดอย
ครับนั้นคืออนิจจังครับ บางสิ่งคิดว่าง่ายก็ยาก บางสิ่งว่ายากก็ง่าย มันเป็นสัจจธรรมครับ ขอบคุณมากนะครับ ที่เป็นเพื่อนที่ดีผมเสมอมา
แก้วประเสริฐ.
28 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 318287
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก
ภาระกิจอันหนักยิ่งคงจะบรรลุประสบผลสำเร็จอย่างงาม เพราะมีคนเก่งเช่นเพื่อนเป็นแม่งานนะ ขออวยพรให้เพื่อนเราได้สองขั้นเป็นการบำเหน็จในปีนี้แก่คนเก่งจ้า
แก้วประเสริฐ.
29 สิงหาคม 2547 19:42 น. - comment id 318826
อันสังขารมนุษย์นี้ไม่มีแน่ เฒ่าหรือแก่หนุ่มสาวในคราวไหน ก็ยังมีดับจากโลกลาไกล แต่สิ่งที่คงไว้คือความดี *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
31 สิงหาคม 2547 15:49 น. - comment id 320138
นี่แหละหนอขอจงคิดจิตสังขาร
มันแปรผันหันเวียนเปลี่ยนจริงหนอ
อย่าหลงใหลในรูปนามจงเพียงพอ
มันไม่หล่อเลี้ยงเราอย่าเศร้าใจ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับท่านผู้หญิงฯ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
