- - - ลอยคอ...รอคอย - - -

เด็กใจง่าย

ต้องอยู่กับเวลาที่ผ่านเลยไป
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบเจอ
คนที่หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ
อยู่เสมอ อยากจะรู้ อยู่ที่ไหน
วอนดาวคืนนี้ช่วยตอบที
ใครคือคนที่คิดถึงห่วงยัย
ฟ้ากว้าง พื้นน้ำ ที่กว้างใหญ่
จะเก็บใจไว้รอเทอคนเดียว
				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    27 สิงหาคม 2547 10:39 น. - comment id 317487

     
    เยี่ยมจังครับ  สามารถบรรยายภาษาเหงาซึ่ง
    มันเป็นภาษาเงียบในเนื้อหาออกมาได้อย่าง
    งดงามเกินคาดครับ เก่งมากน่าชื่นชม ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ยามบ่าย

    27 สิงหาคม 2547 13:40 น. - comment id 317592

    นอกจากแก้คำว่าเทอ..เป็น เธอ
    ต้องแก้คำว่าห่วงยัย..เป็น ห่วงใย 
    พยายามตรวจทานนิดค่ะ 
    ช่วยกันรักษาภาษาไทยไว้นะคะ
  • หญ้าคา

    8 กันยายน 2547 09:57 น. - comment id 326776

    กลอนเขียนมาสื่อความหมายได้ดี
    แต่เหมือนที่คุณยามบ่ายบอกนั่นแหละครับ
    ช่วยกันรักษาภาษาให้ดีด้วยน่ะครับ
    ไม่เฉพาะภาษาเขียนเท่านั้น
    แต่ภาษาพูดก็ต้องด้วยน่ะครับ
    -----------------------------------------

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน