ฉันคิดว่าฉันคงจะไม่มีโอกาสได้เข้าเขียนในเวบนี้อีก เพราะว่าฉันป่วยไม่สบายจนคิดว่าคงจะไปแล้ว ความเจ็บปวดมันรุมเร้าฉันอยู่บ่อยๆ ฉันไม่โทษใครหรอกนะต้องโทษตัวเองที่ขี้เกลียจ ฉันเคยออกประจำกายทุกวันและฉันก็เคยได้ถ้วยมาแล้ว พอหยุดไปได้ปีนึงความอ้วนก็ถามหาฉัน และฉันก็กลายเป็นคนขี้เกลียจไปในที่สุด ผลเสียของการไม่ออกกำลังกาย ทำให้ร่างกายของฉันมีโรคต่างๆมาคุกคาม และมันทำให้ฉันขาดความมั่นใจในตัวเอง ถึงฉันจะมีอายุแล้วแต่ก่อนหน้านี้ฉันเป็นดาว ไม่ใช่เพราะสวยเพราะว่าไม่ค่อยมีผู้หญิงที่วิ่งจริงจังอย่างฉัน พรุ่งนี้ฉันบอกตัวเองฉแนต้องเริ่มต้นนับ 0 ใหม่อีกครั้งนึง ถ้าฉันออกกำลังกายโรคภัยต่างๆมันคงไม่มาเบียดเบียนฉัน ฉันอยากจะว่ายน้ำนะเพราะว่าฉันชอบมาก ฉันต้องหาที่ว่ายที่ไม่ไกลจากบ้านฉันนัก อยากบอกเพื่อนๆทุกคนว่าให้ออกกำลังกาย ไม่อย่างนั้นจะเหมือนฉันชีวิตที่เหมือน ชีวิตแขวนไว้บนสายด้ายพร้อมที่จะหล่นลงมาทันที
ฉันเอง 26 ส.ค. 2547 13:22 น. - ID 59726 
2101
1
0
26 สิงหาคม 2547 16:10 น. - comment id 317113
เขียนออกมาได้เป็นจริงเป็นจัง มากเลย แสดงอารมณ์ออกมา ได้อย่างลงตัว นี่มันเป็นเรื่อง จริงหรือเรื่องเล่นครับนี่ ๚ะ๛ size>
31 สิงหาคม 2547 18:18 น. - comment id 320219
มาเป็นกำลังใจให้..... อย่าเพิ่งท้อ หมดหวังซะล่ะ.... สู้เค้านะ...จะเอาใจช่วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
