urlhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=55 บัวดูหนัง เรื่อง Vertical Limit วันนี้.... มีคนว่ากันว่า ดูหนังดูละคร แล้วให้ย้อนดูตัว.... หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องของคนที่รักการปีนเขาสูง ชอบเย้ยหน้าผา ท้ามฤตยู.... หนังสนุกและตื่นเต้นเร้าใจทั้งเรื่อง.... บัว.... จดจำคำพูด ของตัวแสดงคนหนึ่ง ที่พูดถึงความตาย ไว้อย่างน่าฟังว่า.... ความตายเป็นเรื่องสำคัญของชีวิต ที่มิอาจหลีกหนีพ้น.... แต่การทำอะไรก่อนตายสิสำคัญเสียยิ่งกว่า ทำให้บัวคิดได้ว่า.... ใช่เลย คนเราไม่มีใคร ที่หนีความตายพ้น ช้าหรือเร็ว ใกล้หรือไกล ในเส้นทางแห่งชีวิตนี้.... ที่เราทุกคนต้องไป ณ.... ที่ที่หนึ่งเหมือนๆกัน ไม่ว่าคนจนหรือคนรวย.... เท่าเทียมกัน.... เป็นความเท่าเทียม ที่เรายังมิอาจจะรู้ได้ ว่าต่อจากนั้นจะมีการพิพากษาด้วยสิ่งใด ที่เราทุกผู้คงต้องไป พบเจอเอาเอง ตามบุญกรรมที ่เราได้สร้างสมกันเอาไว้.... นี่คือสัจจธรรมมิใช่ดอกหรือ.... เพื่อนมนุษย์.... อย่า.... คิดว่าเรายังเด็กนัก ยังมีเวลาของชีวิตอีกยาวนาน เพราะบางครั้ง เรามิสามารถกำหนด โชคชะตาของเราได้ ดั่งฝัน.... เรามิอาจรู้ว่าจริงๆแล้วเวลาแห่งชีวิตนี้ เรามีน้อยหรือมากเพียงใด.... ทุกคนพยายาม หลอกตัวเอง.... ว่า ความโชคร้ายคงมิกรายกล้ำ มาสู่ตัวเองรวดเร็วนัก.... แต่เราจะรู้ได้อย่างไรเล่า.... อย่าประมาท ผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะรอเริ่มอรุณรุ่งของชีวิตที่แสนดีแสนงาม.... เริ่มวันนี้.... คิดเสียใหม่ว่า เราจะอยู่และทำสิ่งดีๆ ที่สุดต่อทุกสิ่ง ต่อทุกผู้ที่เป็นที่รักของเรา ราวโลกกำลังจะแตกแหลกสลายในวันพรุ่ง.... ยิ่งเริ่มเร็ว.... ชีวิตเราก็ยิ่งมีค่า เร็วขึ้นเท่านั้น.... วัยรุ่นทั้งหลายที่กำลัง ทำให้คุณพ่อ คุณแม่ หรือคนที่รักและห่วงใยเรารอบข้าง ใจตุ๋มๆต่อมๆ กลัวเราจะเดินหลงทาง ก็ได้โปรด หันมาเดินให้ถูกทางกันเลยดีไหมคะ.... นะนาทีนี้.... เสียเวลาไปแสวงหา.... สิ่งที่เราเคยได้ยินมาจากผู้ไปเยือนมาแล้วว่ามันคือนรก.... หลังจากบัวดูหนังแล้ว ก็มีเวลาว่างร้านหนังสือ ที่บัวเป็นสมาชิก.... บัวคิดว่า ในชีวิตหนึ่งนี้ ในฝันค้าง และฝันกลางฤดูฝนของบัวคือ.... การที่บัวจะได้เป็นเจ้าของร้านหนังสือสักร้าน.... มีคนที่มีใจรักตัวอักษรเฉกเช่น เดียวกัน เดินเข้าๆออกๆในร้านของบัว.... และร้านควรจะเล็กๆ มีมุมให้คนรักการเขียนมาแสดงฝีมือ มีกาแฟ และเครื่องดื่มหอมๆไว้สร้างความฝันอันบรรเจิด.... เพื่อมาแลกเปลี่ยนทัศนะกันและกัน.... รักฉบับนี้ของบัวคือ ฉบับถุงหิ้วค่ะ เพราะทุกครั้งที่บัวพลัดหลงเข้าไปในดงหนังสือ บัวอดไม่ได้ ที่จะอยากได้เล่มนี้ เล่มนั้น เล่มโน้น และอีกหลายๆเล่มเลยค่ะ.... ยังคิดเลยว่า ถ้าเป็นเจ้าของร้านเอง วันๆบัวคงอ่านๆ และอ่าน วันนี้เลยต้องหิ้วถุง หิ้วความรัก ความฝัน กลับมา และยังมีที่หมายมาดไว้ในใจอีก.... มีทั้งหมด 5 เล่มคะ ฟ้าบกั้น แมว ของลาวคำหอม.... ที่เคยอ่านหลายครั้งแล้ว และถูกยืมจนหายไป อ่านทีไรอยากโยนปากกาทิ้ง เลิกหัดเขียน เพราะชาตินี้บัวคงไปไม่ถึงไหน.... ปรมาจารย์ท่านนี้ ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี2535 ปัจจุบันท่านอายุเกือบ70แล้วนะคะ.... และได้ใช้ชีวิตสงบงามอย่างเรียบง่าย แสนสมถะ ที่บ้านไร่โคราช.... ส่วนอีกเล่ม กล่องไปรษณีย์สีแดง.... เป็นสารคดีเข้ารอบสุดท้ายของ ร้านนายอินทร์ บัวชอบใจมาก ที่เขาเขียนถึง เกาะพะงัน บ้านเกิดของบัว แม้บางแง่มุม จะไม่ชัดเจน เพราะเขาแค่นักเดินทางผ่าน แต่อยากขอบคุณ.... คุณอภิชาติ เพชรลีลา ที่ได้เปิดโลกของ เกาะพะงัน ในบางด้านตามทัศนะคติของคุณ ที่คิดและมองเห็น.... เพื่อให้ผู้อ่านอยากไปสัมผัส ด้วยตัวเอง.... บัวรู้สึกผิด ที่เกิดที่นั่นแท้ๆ รู้จักที่นั่น แทบทุกเม็ดทราย แต่กลับรอ รอ และรอ ทั้งๆที่สัญญาแล้ว สัญญาเล่า.... รออารมณ์ ที่อัดแน่น มากมายให้ระเบิดพวยพุ่ง เพื่อจะเขียนให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้.... จริงๆวันนี้บัวอยากเขียนถึง หนังสือ ฟ้าบกั้น ที่แสนรัก แสนประทับใจมาก.... หนังสือที่เขียนราวร้องทุกข์ เสนอภาพความยากไร้ ความเสื่อมโทรม ความล้าหลังของชาวไร่ชาวนา ด้วยเจตนาจะเรียกขาน มโนธรรม ของ เมือง และนี่คือเจตนารมณ์ของลาวคำหอม.... บัวอ่านหลายครั้งหลายหน เพื่อซึมซับ ความทุกข์ยากของพี่น้องร่วมชาติ ทางตัวอักษร.... ที่แม้กระนั้น บัวยังน้ำตาซึม ด้วยสะเทือนใจ.... นี่คือเพื่อน คือพี่น้องไทยผู้ทนทุกข์ยาก และบางส่วนได้ตะเกียกตะกายเอา แรงงาน เพื่อไปแลกกับเงินที่หาเข้ามาในประเทศ ที่ยังดีกว่าพวกคอรัปชั่น โกงกินแผ่นดิน และขนเงินไป เพลิดเพลินจำเริญใจที่เมืองนอก.... เท้าไม่ติดดิน.... ไม่พอเพียง และเพียงพอ.... ขอแค่สบายลำพัง ชาติจะย่อยยับ อัปราอย่างไร ไม่เคยเหลียวแล บัวคงต้องจบเพียงแค่นี้นะคะ รักฉบับนี้คือรักฉบับทุกข์ทนหม่นหมอง ไปกับเรื่องราวที่ ลาวคำหอม รจนา ขึ้นมา เพื่อเพื่อนผู้ร่วมชาติ ร่วมแผ่นดิน ที่เราเองยังโชคดีนักที่ไม่เคยได้สัมผัสกับตัวตนของเรา แต่จิตวิญญาณของเราคงเข้าใจและทุกข์ทนพอกัน เพราะเราคือ พี่น้องที่เกิดมาในผืนแผ่นดินไทย เดียวกัน ด้วยกัน มิใช่ละหรือ.... ********************
พุด 25 ส.ค. 2547 23:55 น. - ID 59706 
1156
9
0
26 สิงหาคม 2547 00:43 น. - comment id 316841
โอ้ที่รักคนดีอย่าหนีจาก รู้บ้างไหมฉันลำบากมากเพียงไหน ยามที่คุณไม่ดูแลและห่วงใย ฉันนั้นเศร้าและเหงาใจในทุกวัน *-*กำลังเหงาอยู่พอดีเลยค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ นานแล้วที่ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
26 สิงหาคม 2547 08:33 น. - comment id 316893
แม้กาลผันผ่านเวียนจะเปลี่ยนจะแปลง สุรีย์แสงส่องดับก็ลับก็หาย อีกเดือนดาวอ่อนแสงมิพราวมิพราย หรือโลกหายมลายสิ้นสะท้านสะเทือน ก็ยังเหลือแสงหนึ่งสว่างไสว กลางดวงใจแสงใดมิแม้นมิเหมือน คือแสงรักสลักซ้ำและย้ำและเตือน ไม่ลบเลือนสัญญาอยู่จะคู่จะเคียง .. พี่มาย้ำคำสัญญาค่ะ..น้องพุด
26 สิงหาคม 2547 08:58 น. - comment id 316905
พุดมากราบขอบคุณทุกท่านนะคะ ที่มีและมอบน้ำใจให้พุดเสมอมา พุด สบายดีค่ะมีความสุขดีมากค่ะ มีแต่ไหล่ขวา ที่พุดมีอาการเจ็บแสบตลอดเวลา หมอเคยบอกว่าปลายประสาทอักเสบค่ะ นานๆจะกลับมาเจ็บสักครั้ง พุดกลัวจังค่ะแค่จะทำงานรักรจนาไม่ได้ กับ สิ่งที่คืออีกรักฝันหวังไว้ค่ะ ไม่นานพุดขายที่..ได้ตังค์ พุดอยากทำกุศลสร้างโรงเรียนใต้ต้นไม้ค่ะ ที่บ้านเกิด สอนให้เด็กมีวิถีรักไพรและสมถะเงียบงาม มีขุมทรัพย์ภายใน งามดวงใจ ที่ใครจะมาพรากไปทำร้ายเพียงใดก็จะค้นพบทางออกอันสงบงามไม่ช้านานค่ะ พุด ขอบคุณด้วยรักล้นใจนะคะ
26 สิงหาคม 2547 09:39 น. - comment id 316915
แฝงบทปรัชญาแห่งการนำสื่อออกมา อย่างระรื่นหูประทับใจ เพราะมันมา จากหัวใจที่พิสุทธิ์ เรื่องของการแบ่ง ปันความสุขนั้นเป็นที่มวลมนุษย์พึงที่ กระทำ อย่าไปฝืนปันความทุกข์จากผู้ ใดเพราะมันจะทำให้ทั้งผู้รับและผู้ให้ ทรมาน นี้คือหลักการของแบ่งปัน๚ะ๛ size>
26 สิงหาคม 2547 09:56 น. - comment id 316919
เนื้อหาสวยงามมาก... และขอบคุณพุดพิเศษสำหรับ แนะนำหนังสือ - กล่องไปรษณีย์สีแดง - หลังจากได้อ่านเนื้อเรื่องที่พุดเขียน พันดาวอยากรู้เรื่องเกาะพงันเลยล่ะ ตอนนี้ไปยืม หนังสือ กล่องไปรษณีย์สีแดง มาอ่านแล้วละ.. คงน่าประทับใจแน่ๆเลย ** นานๆได้มาเขียนและอ่านกลอน คิดถึงเพื่อนๆจัง
26 สิงหาคม 2547 12:05 น. - comment id 316984
หน้าส่วนตัว
ผู้ชายอบอุ่นอ่อนโยนคะ
พุดเพิ่งกลับมาจากข้างนอกค่ะ
วันนี้
ได้หนังสือมาอีก4เล่มค่ะ
1..การเจริญพระกรรมฐานยอดสูงสุดในพุทธศาสนา
*พุทโธโลยี่*
ธรรมบรรยายโดย
พระเทพสิงหบุราจารย์(จรัญ ฐิตธม.โม
2..คำสอนธิเบตเพื่อการอยู่
และตายอย่างไร้ทุกข์
*เหนือห้วงมหรรณพ*
จาก
THE TIBETAN BOOK OF
LIVING AND DYING
(part 1 Living )
โซเกียล รินโลเปซ เขียน
พระไพศาล วิสาโล แปล
3.....พลังแห่งจิตปัจจุบัน
หนทางสู่แสงแห่งปัญญา
Eckhart Tolle
THE POWER OF NOW
A GUIDE TO SPIRITUAL ENLIGHTENMENT
หนึ่งในหนังสือดีที่สุดที่วางแผงในช่วงหลายปีมานี้
ทุกประโยคนั้นเต็มไปด้วยพลังและสัจธรรม
พุดรักเล่มนี้มากค่ะ
ไปใต้ได้ถวายให้พระไปแล้วค่ะ
เลยต้องมาหาใหม่
และ
มีอีกสองเล่ม
ที่ยังตามไม่พบค่ะ
โดยนักเขียนคนนี้ที่มหัศจรรย์มากค่ะ
พุดได้แนะนำให้ใครๆ
หาไว้อ่านจนได้ผลหลายท่านแล้วค่ะ
และ
4..ผลงานของกวีรางวัลดีเด่นจาก
คณะกรรมการหนังสืทอแห่งชาติปี2539 และ2545
รวมบทกวี
*ที่ซึ่งขุนเขาทะลุเมฆ*
กานติ ณ ศรัทธา
พุดรักคำว่า
การอ่านคือการบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งปัญญา
และกับคำ
**ที่ซึ่งขุนเขาทะลุเมฆ
บางวันฝนเสกรักโปรยหว่าน
บางวันดอกไม้ได้เบ่งบาน
และบางวันลมสะท้านก็ทระนง*
พุด
คิดว่ามีกวีในนี้บางท่านรจนาได้งามพอกันเลยค่ะ
และอาจจะลำเอียง
พุดว่างามกว่าด้วยซ้ำอิอิ
หากส่งเข้าประกวด
พันดาวเดาสิว่าใครคะเขาคนนั้นอิอิ
ด้วยรักพันดาว
เฝ้ารอมาหลายวันแล้วค่ะ
26 สิงหาคม 2547 12:13 น. - comment id 316989
คุณRobert TingNongNoi พุดซึ้งอีกแล้วค่ะ นะคะ คิดถึงคุณตลอดเวลาสองสามวันนี้ ไม่รุทำไม สงสัยได้รับพลังแสงแห่งปัญญาค่ะ กระจายรัศมี มาจากงามใจของคุณ จากขุมทรัพย์ภายใน จากดวงใจใสงาม ที่จะส่องประกายกล้า ราวเพชรพร่างสว่างวาบ แด่ทุกฤดีดวงเลยละคะ ยามชิดใกล้นะคะ รักษาไว้ให้ดีดีนะคะ
26 สิงหาคม 2547 12:26 น. - comment id 316995
เคยอ่านเนื้อเพลง ฟ้าสูง แผ่นดินต่ำ ที่พี่พุดพัดชา ลงแจมไว้ในกลอนของใครจำไม่ได้แล้ว เคยฟังนานแล้วตั้งแต่เด็กยังติดใจไม่หายก็เหมือน ฟ้ามิอาจกั้น อย่างที่พี่ว่าจริง เรื่องดวงใจไม่มีแดน สุดเมืองแมนจะใฝ่หา หัวใจมันกล้า....... ฟ้ามิอาจกั้นจริง ๆ ครับเหมือนที่ผมกำลังคิดถึงใครคนหนึ่งตอนนี้เลย
26 สิงหาคม 2547 12:47 น. - comment id 317005
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=452 ฟ้าต่ำแผ่นดินสูง เกศินี วงศ์ภักดี : : Key G เพลงฟ้าต่ำแผ่นดินสูง ต่ำคือแดนเขตแผ่นดิน เขตเมฆินทร์เขตแดนฟ้า สูงส่งเหลือคณาพาให้คะนึง แดนดินแดนฟ้าตราไว้ประหนึ่ง แยกส่วนที่พึงตรึงรั้วกั้นฟ้าแบ่งดิน แต่ดวงใจคน ดิ้นรนไม่รู้แดนถิ่น ไม่อาจแบ่งฟ้าดิน มันโผผินบินผ่านหาญกล้า เรื่องดวงใจไม่มีแดน เขตเมืองแมนจะไปหา หัวใจมันกล้า แดนฟ้าต่ำดินสูงได้ไม่นึกกลัว แต่ดวงใจคน ดิ้นรนไม่รู้แดนถิ่น ไม่อาจแบ่งฟ้าดิน มันโผผินบินผ่านหาญกล้า เรื่องดวงใจไม่มีแดน เขตเมืองแมนจะไปหา หัวใจมันกล้า แดนฟ้าต่ำดินสูงได้ไม่นึกกลัว... พี่พุดอยากร้องให้ฟังจังเลยค่ะนาทีนี้ นะคะ ด้วยรัก สักพักพี่พุดจะเข้าURLค่ะ จะได้คลิ๊กฟังให้กระหึ่มใจทุกดวงใจ ที่มีรักแบบ *หัวใจมันกล้าแดนฟ้าต่ำ ดินสูงได้ไม่นึกกลัว* เลยค่ะนะคะ
26 สิงหาคม 2547 13:40 น. - comment id 317038
พุด:
ชอบคำว่า ..การอ่านคือการบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งปัญญา มาก หนังสือที่พุดแนะนำมาขอบคุณมากๆๆ น่าติดตามหลายๆเล่มเลย แค่ชื่อ *ที่ซึ่งขุนเขาทะลุเมฆ* ก็น่าอ่านแล้ว เรื่อง กวีใน Thaipoem ที่ฝีมือดีดีมีหลายคนที่เข้าประกวดได้เลย แน่นอน.. หนึ่งในนั้นต้องมี พุด พัดชา ... ดีใจมากที่พุดแวะมาเยี่ยมบ้านพันดาว...
26 สิงหาคม 2547 14:43 น. - comment id 317065
สวัสดีค่ะ พี่พุด .. ชอบซื้อหนังสือเหมือนกันค่ะ .. อ่าน .. ถ้ามีเวลาว่าง..มาก ๆ .. เพราะชอบที่จะอ่านรวดเดียวจนจบ .. ทำให้ช่วงนี้ ได้แต่ซื้อค่ะ .. แต่ไม่ได้อ่านเลย .. เพราะหยิบมาอ่านทีไร ก็ไม่จบเล่ม .. แต่ก็ยังขยันที่จะซื้อ เล่มที่อยากอ่าน .. ตอนนี้ .. มีหนังสือหลายเล่มแล้วค่ะ ที่อ่านค้าง และยังไม่ได้อ่าน .. แหะ ๆ .. เล่มล่าสุดที่ซื้อมาคือ The Notebook ค่ะ .. ( เรื่องนี้ ..เอามาสร้างเป็นภาพยนตร์ด้วยค่ะ ) อ่านได้แค่ 4-5 หน้า .. ( ซ้ำ 2 รอบ แล้ว ) แต่ก็ได้แค่นั้น .. ยังไม่ได้อ่านต่อเลยค่ะ .. เฮ้อ.. คิดถึงพี่พุดนะคะ ^___^ ....................... ผู้หญิงสีม่วงค่ะ ..( เกรงว่าจะจำไม่ได้ อิอิ )
26 สิงหาคม 2547 15:50 น. - comment id 317102
มาอ่านงานของพี่สาวที่แสนจะน่ารักสุดๆๆๆๆๆๆ เพราะๆๆๆๆ ดีครับ
26 สิงหาคม 2547 19:43 น. - comment id 317204
กลิ่นหอมของดอกไม้ อาจคล้ายกับกลิ่นไอของความรัก ไม่อยากจากหากได้รู้จัก เรื่องราวของความรัก คือความสุขใจ แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน เหมือนดอกไม้ที่หอมผ่านสายลมไหว เมื่อความรักพัดผ่าน เมื่อความหวานจางไป กลิ่นหอมของหัวใจ . . เก็บไว้ได้ แค่ ความทรงจำ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
27 สิงหาคม 2547 00:33 น. - comment id 317345
..ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านงานของคุณพุด ไม่บ่อยนัก มีโอกาสก็สัมผัสกับความไพเราะเสมอ นะ
27 สิงหาคม 2547 22:05 น. - comment id 317851
ข้าพเจ้ามาทักทายพี่พุดค่ะ ทุกความรู้สึกในถ้อยรสอักษรของพี่สาว พุดพัดชา งดงามในใจน้องเสมอค่ะ ...รักและระลึกถึงเสมอค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
