o เพียงไหวไหว ลมไล่ห่ม อารมณ์หมอง ใจอ่ออน อ่อน โดนละอองลวง น้ำตาไหว จะหลบหลีก หนี้ห่าง อยากร้างไกล ก้อเจ็บระบมไหม้ทั้งตัวแล้วเหลือเกิน o มุ่งเผชิญโชค ลองรัก จักทักท้า หลงตัวว่ากล้า จึงแพ้มาอย่างยับเยิน แอบหม่นเศร้าและเงียบเหงาเดี่ยวดำเนิน หลบไปเดินเลียแผลรัก วันลมแรง o เพราะใครเล่า? ใครหลอก? ใครกันเล่า? ใครเคยเหมาใจรักจริงไปทิ้งแกล้ง ใครหนอใคร? ที่ฉันรักไม่แอบแฝง กลับผ่าแบ่งให้ฉันเพียง เสียงในสายลม oเพียงลมไหว หรือใจไหว ไปหวั่นหวั่น ในคืนวัน ทั้งจันทร์ดาวไม่พราวพรม ดูเงียบเหงา เบา เบา วิว สิ่วอารมณ์ ใจตรอมตรมโทรมทรุดหลุดโลกไปฯ
25 สิงหาคม 2547 11:33 น. - comment id 316439
ส่อส่งอารมณ์พรื้วไหวออกมาได้ดีมากครับ ๚ะ๛< /font>size>
25 สิงหาคม 2547 13:51 น. - comment id 316530
ลมไล่ไร้รักรายรอบ ปลุกปลอบเป่าปลิวปลิดปัด เซซังซึมซับซาบซัด ตรอมตัดติดตรึงตรงตรม ธรรมสวัสดีค่ะ คุณนิติ และทุกท่านค่ะ
25 สิงหาคม 2547 17:18 น. - comment id 316612
สวยงามมากๆๆคะ ชอบจัง เพียงลมไหว ใจก็ลอย ห่างออกไป ลอยตามใจ ลอยไป ในนภา ลอยเรื่อยไปทั้งสายลม และสายธาร เกินไขว่คว้า เอามา ในครอบครอง
26 สิงหาคม 2547 13:20 น. - comment id 317024
กลอนเพราะค่ะ...
27 กันยายน 2547 12:52 น. - comment id 339025
เพราะดีนะคะแต่ว่าเศร้าไปหน่อยนะ