หลักใจของไม้เลื้อย

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

เธอเป็นเหมือนหลักยึดชีวิตฉัน
ให้เถาวัลย์พันผูกปลูกความหมาย
เลื้อยขึ้นสู่ที่สูงมุ่งท้าทาย
สัมผัสแดดทอประกายผลิดอกใบ
เธอทนทานการผูกมัดรัดใจแน่น
ความแน่นแฟ้นหน่วงหนักเกินรักไหว
จึงถอนหลักที่ปักนิ่งทอดทิ้งไป
ฉันเผลอหยั่งรากลงในหัวใจเธอ
ไม่เลื้อยล้มซมซานคลานกับพื้น
ร่ำสะอื้นแต่รักนั้นมั่นเสมอ
ภาพรักเราในวันก่อนหลอนละเมอ
ซบหน้าเซ่อกับกลีบร้าวอันเบาบาง
จะผลิดอกแห่งความจำเพื่อรำลึก
แม้รู้สึกอาลัย...ไม่ขัดขวาง
เธอรักเขาจริงใจไม่อำพราง
ฉันหมดทางหยั่งรากเจริญใบ				
comments powered by Disqus
  • cookieta

    24 สิงหาคม 2547 17:20 น. - comment id 316036

    ภาษาสวยมากค่ะ ความหมายดี เพราะ ชอบๆๆๆๆๆๆๆ
  • Robert TingNongNoi

    24 สิงหาคม 2547 18:34 น. - comment id 316094

     
     ถ่ายอารมณ์ท้อแท้ได้ต่อเนื่องล้ำลึก 
    ดังหนึ่งความรู้สึกทรมานเลื้อยคลาน
    ออกมาเกาะกินใจ  ทำได้ดีมากจริงๆ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • กอกก

    24 สิงหาคม 2547 22:37 น. - comment id 316235

    สวัสดีค่ะคุณ - วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์...
         มาอ่านงานของคุณทีไรก็ใจหวามไหวได้ทุกที มันคล้ายส่วนหนึ่งเขาชีวิตเราเหมือนกัน..ชอบบทกลอนของคุณค่ะ อ่านง่ายได้ใจความ ฮะ ฮ่า..บางที่เราก็ไต่บันไดไม่ถึงดวงดาวเหมือนกัน..
         ขอบคุณค่ะ
    
    
  • กอกก

    24 สิงหาคม 2547 22:39 น. - comment id 316236

    อ้อ..ลืมชมค่ะว่าตั้งชื่อกลอนได้ถูกใจมากค่ะ 
    สวัสดีอีกครั้งค่ะ
    
    
  • ทิกิ_tiki ยังไม่ลงทะเบียน

    25 สิงหาคม 2547 00:54 น. - comment id 316274

    งามเมาดี

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน