เจ้าผึ้งดอดลอดไปในเสื้อหล่อน ดารินอ้อนอึดอัดเคืองขัดหลาย มันตึงคับขยับไหวไม่สบาย ช่างใจร้ายรังแกแน่จริงเกลอ แล้วถอดเสื้อเหลือแต่แค่ยกทรง ผึ้งยังลงมุดร่องย่องตอนเผลอ รีบประชดปลดชั้นในบางใสเธอ รพินทร์เซ่อเสียวล้นค้นวิธี เขาหยิบไม้ไชชอนย้อนตามช่อง ไล่ผึ้งล่องขึ้นเรื่อยเหนื่อยรีบหนี มองผึ้งไต่ได้ชัดถนัดดี บราเซียร์นี้ปรุร่องเป็นช่องพอ เห็นผึ้งออกนอกแล้วบินแน่วหนี โล่งเสียทีทรมานนมนานหนอ จอมพรานพลันหันข้างพิงห้างรอ หล่อนตัดพ้อเจ้าผึ้งหึ่งแกล้งกัน เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 2 บท 15 21 สิงหาคม 2547
นกตะวัน 24 ส.ค. 2547 08:24 น. - ID 59564 
579
2
0
24 สิงหาคม 2547 09:59 น. - comment id 315847
กลอนเรท R ก็บรรจงออกมาได้อย่างน่ารัก๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 15:57 น. - comment id 316009
ใกล้จะครบ 1000 แล้วครับ เย้............
24 สิงหาคม 2547 22:29 น. - comment id 316230
ชื่นชมในผลงานนะค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
