เสือโคร่งหมอบลอบมองคอยจ้องอยู่ แงซายลู่นอนราบนาบแบหลา เงี่ยหูฟังตั้งใจใช้เวลา แกะรอยหากระทิงเพื่อยิงกัน ลืมเฉลียวเอี้ยวมองจ้องรอบด้าน เสียงนกขานเตือนเขาเฝ้าไม่หวั่น พอเริ่มลุกคุกเข่าที่เก่านั้น พยัคฆ์พลันกระโจนพรวดรวดถึงตัว รพินทร์ชิงยิงก่อนชอนหนึ่งนัด ดารินซัดใส่ซ้ำย้ำใกล้หัว แงซายโลดโดดไถลไกลเกินตัว เสียงปืนรัวสองครั้งดังเหลือเฟือ ไอ้โคร่งสิ้นชีวินดับลาลับแล้ว รพินทร์แผล็วเผ่นผึงเข้าถึงเสือ ดารินตามผลีผลามมาเสียงพร่าเครือ ทันช่วยเหลือเจ้ากระเหรี่ยงนั่งเสี่ยงตาย เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 2 บท 14 24 สิงหาคม 2547
นกตะวัน 24 ส.ค. 2547 08:19 น. - ID 59563 
533
3
0
24 สิงหาคม 2547 10:01 น. - comment id 315849
สื่อออกมาได้กระชับตาม ภาพลักษณ์ของกาลเวลา ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 22:27 น. - comment id 316227
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง
31 สิงหาคม 2547 13:26 น. - comment id 320100
ผมก็แฟนเพชรพระอุมาเหมือนกันน่ะ คุณเอามานำเสนอแบบนี้ก็น่าสนใจดีน่ะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
