วันที่เธอสุขกายสบายจิต ฉันคือมิตรที่อยู่ไกลไม่เห็นหน้า คอยฟังข่าวความสุขเธอเรื่อยมา ยินดีกับชีวาที่เปรมปรีดิ์ วันใดที่เมฆหม่นบนท้องฟ้า ความสุขที่มีมานั้นหลีกหนี อย่ายอมแพ้แก่ฟ้านะคนดี แสงต้องมีส่องฉายได้สักวัน ฉันส่งใจมาให้พร้อมสายลม ยามขื่นขมหมองหมางอย่าห่างฉัน ฉันจะปัดเมฆหมอกและม่านควัน ให้ฟ้านั้นแจ่มแสงแห่งทิวา หากวันที่มีน้ำตาจนพร่าเลือน ยังมีเพื่อนคนนี้ที่ห่วงหา พร้อมจะกลับมาเคียงทุกเวลา ซับน้ำตาปลอบใจให้เหมือนเดิม
23 สิงหาคม 2547 23:56 น. - comment id 315620
มาให้ซับน้ำตาในครานี้ ด้วยว่าเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม แถมคิดถึงความห่วงหาและห่วงใย จากดวงใจพี่คนดีคนนี้เลย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 00:26 น. - comment id 315697
เพราะครับคุณพี่ดอกแก้ว ;)
24 สิงหาคม 2547 03:11 น. - comment id 315760
ปราถนาไมตรีมีเสมอ คอยพบเจอกันใกล้ให้เห็นหน้า มอบแต่สิ่งดีแก่ชีวา สมค่าคำว่าเพื่อนไม่เลือนใจ ขอบคุณในไมตรีค่ะ
24 สิงหาคม 2547 06:46 น. - comment id 315775
@...ผู้หญิงไร้เงา... ทนอีกนิดจิตอย่าท้อรอสักหน่อย รอเวลาอีกเล็กน้อยคงหายเหงา มาตรงนี้...จะซับน้ำตาให้แผ่วเบา และปลอบขวัญให้คลายเหงานะ...น้องคนงาม ได้ข่าวจากน้องดาหลาว่าเรียนหนัก จะหนักอย่างไรก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะน้องตูน เห็นเข้ามาเขียนกลอนอย่างนี้คงผ่อนคลายขึ้นบ้างแล้วละซิ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน
24 สิงหาคม 2547 08:11 น. - comment id 315788
เรน..อรุณสวัสดิ์ ..พี่ดอกแก้ว..นะคะ.. บทกวี ..ยังคงมีคุณค่า ..ในความรู้สึก.. ..เพื่อน.. ที่ใกล้ชิด.. เรน ..ก็ คิดถึง ..เพื่อน นะคะ.. เคยกอดคอ ..ร้องไห้ .. กลางฝูงชน ..มากมาย... คำปลอบ ที่เรน..ให้เพื่อน.. ..น้ำตา .. แต่ ทั้งหมด .. ก็คือ ... ความห่วงใย .. และ ความเข้าใจ .. ที่เรา .. มีให้กันและกัน ..นะคะ..
24 สิงหาคม 2547 09:13 น. - comment id 315828
งามในท่วงท่าและลีลาของอักษรที่บรรยาย สื่อความหมายห่วงใยได้พริ้วแผ่ว เหมือน สายลมที่พัดตรงแน่วมาใส่ตัว ถึงจะไม่พัด อย่างริ้วระรัวแต่ก็ไม่ขาดสาย ไพเราะมากๆ ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 16:03 น. - comment id 316011
พี่ดอกแก้วค่ะรูปงามอีกแล้วค่ะพี่.....กลอนก้อช่างไพเราะเหลือเกิน....ดาหลาขออนุญาตเก็บไว้อีกนะค่ะพี่...ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่แสนดีมากๆค่ะ...กลอนบทนี้โดนใจมากๆค่ะ...
24 สิงหาคม 2547 17:19 น. - comment id 316035
ยามใดใจของเรานั้นมันท้อถอย อย่าเศร้าสร้อยปล่อยใจให้โศกสันต์ ลุกขึ้นสู้ต่อในวันใหม่พลัน เพราะชีวิตคนเรานั้นยังอีกไกล ฯ อยากมีเพื่อนดีเช่นนี้บ้าง ไม่ใช่ที่มีอยู่ ไม่ดีนะครับ แต่เพื่อนดี ยิ่งมากยิ่งดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
24 สิงหาคม 2547 17:57 น. - comment id 316065
อยากมีเพื่อนแบบนี้บ้างค่ะ
24 สิงหาคม 2547 18:34 น. - comment id 316093
นึกถึงท่อนนึงของเพลงโปรดในใจค่ะพี่... กลับมาหาฉันสักครั้ง...หาฉันยามอ่อนแรง...ฉันจะแบ่ง แต่ทุกข์ในใจเธอ โลกนี้จะเป้นยังไงหนอ..ถ้าไม่มีเพื่อน จริงมั้ยคะพี่ :)
24 สิงหาคม 2547 19:11 น. - comment id 316120
อย่ายอมแพ้แก่ฟ้านะคนดี แสงต้องมีส่องฉายได้สักวัน.. +++++ชอบจังเลย+++++++ ขอเก็บงานนี้ไว้นะคะ... คิดถึงเพื่อนๆๆ.. ...อยากให้เพื่อนเรามีแต่สุข... ^___^
24 สิงหาคม 2547 20:14 น. - comment id 316152
@...Oracle... ขอบคุณมากค่ะ ...ยินดีมากนะคะที่เข้ามาอ่านและทักทาย
24 สิงหาคม 2547 20:14 น. - comment id 316154
@...คุณทิกิ... ปราถนาดีมีให้ไม่หมดสิ้น หนึ่งชีวินแบ่งปันกันเสมอ คือความเห็นถูกในสิ่งที่เจอ ไม่พบเพ้อเพรงกรรมนำหลงทาง สวัสดีค่ะคุณทิกิ ..ขอบคุณเช่นกันค่ะ
24 สิงหาคม 2547 20:14 น. - comment id 316155
@...เรนน้อย... ระหว่างเพื่อน..สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมิตรภาพ ที่หมายถึงความเข้าใจ ความห่วงใย และความไว้วางใจ ...น้ำตาท่ามกลางชน ที่หลั่งล้นคราวกอดคอ มีกันและกันไม่หวั่นท้อ เดินกอดคออย่างเพื่อนกัน... ขอบคุณมากค่ะเรนน้อย
24 สิงหาคม 2547 20:15 น. - comment id 316156
@...ทิงนองนอย... ขอบคุณมากค่ะ... เวลาบรรยายบรรยากาศระหว่างเพื่อน อดที่จะเกิดความรู้สึกที่ดีๆไม่ได้ แต่บางคราวก็สะท้อนใจอยู่เหมือนกันนะคะ และนี่ก็คืออีกหนึ่งภาพชีวิตที่งดงาม
24 สิงหาคม 2547 20:15 น. - comment id 316158
@...ดาหลา... อนุญาตค่ะ..เก็บได้เลยน้องดาหลา อีกสักพักจะมีของแถมให้ด้วย..ฐานที่เป็นแฟนอย่างเหนียวแน่น.. และเมื่อใดที่อ่อนล้า..กระซิบบอกพี่ดอกแก้วมานะคะ..จะไปอยู่เป็นเพื่อนกลางวงล้อมด้วยค่ะ
24 สิงหาคม 2547 20:16 น. - comment id 316160
@...เมกกะ... เพื่อนที่ดี..มีมากก็ยิ่งดี เพื่อนเช่นนี้ไม่วางขายให้ซื้อหา เพื่อนอย่างนี้ต้องมีใจไปแลกมา แม้นมีน้อยก็มีค่าอย่าทิ้งไป อิอิ..รู้ละว่าน้องเมกคงไม่ทิ้งเพื่อนอย่างนี้แน่ๆ และถ้ามีมากๆเมื่อไหร่ก็แบ่งให้บ้างนะ
24 สิงหาคม 2547 20:16 น. - comment id 316161
@...คนเมืองลิง... อยู่ตรงนี้หนึ่งคนบนวันเหงา เรามีเรา..แม้นไหลไม่พบหน้า คือหนึ่งเพื่อนที่ห่างทางสายตา แต่อยู่ใกล้เสมอมาบนเรือนไทย ลองมองดูดีๆสิคะ ..แถวๆนี้ก็มีอยู่หลายคนเลยละ
24 สิงหาคม 2547 20:16 น. - comment id 316162
@...วนัสนันทน์... เพียงบางคนทนทุกข์ไว้ไม่เอ่ยขาน สร้างสะพานเพื่อผองมิตรไม่คิดหวัง ให้เสรีที่คบหาอย่างจริงจัง เว้นระยะระวังไม่ครอบครอง มีรอยยิ้มพริ้มพราวทุกคราวพบ เพราะใจคบด้วยใจไร้ติดข้อง ช่วยเหลือกันตามมีที่ปรองดอง ขับทำนองเพลงมิตรนิจนิรันดร์ เพลงนี้เพราะมากค่ะวนัสนันทน์ ...เป็นเพลงโปรดเช่นเดียวกันค่ะ
24 สิงหาคม 2547 20:17 น. - comment id 316163
@...namsai... เพียงบางคราวฟ้าหมองเหมือนร้องไห้ จดจำไว้อีกด้านหนึ่งของฟากฟ้า มีนวลแสงละออทอทาบทา รอเวลาส่องฟ้านี้ที่เพื่อนมอง... ขอบคุณค่ะน้ำใส..ชอบก็เก็บไว้เลยนะคะ
24 สิงหาคม 2547 21:46 น. - comment id 316192
เป็นเพื่อนกันไม่แล้วไม่แคล้วคลาด เหมือนเป็นญาติคุ้นเคยคนเคียงข้าง กำลังใจให้เสมอมิจืดจาง ยามอ้างว้างส่งสารมาไปหาเธอ
24 สิงหาคม 2547 23:56 น. - comment id 316258
อารมณ์หนึ่งในฝันพลันกระจ่าง ความอ้างว้างห่างหายไม่เหลือหลอ ม่านเมฆหมอกชอกช้ำคงจะพอ ความสุขหนอพอเพื่อนเอ่ยวาจา. แก้วประเสริฐ. ไพเราะงดงามมากครับฝากตัวด้วยครับ
26 สิงหาคม 2547 15:06 น. - comment id 317079
@...ชัยชนะ... ยามอ้างว้างสร้างสารมาผ่านสื่อ เป็นหนังสือตัวสวยด้วยภาษา พร้อมภาพวาดสายใยในพันธนา บอกให้เพื่อนรู้ว่ายังมีกัน
26 สิงหาคม 2547 15:07 น. - comment id 317080
@...แก้วประเสริฐ... อารมณ์เศร้าหมดสิ้นเมื่อยินเสียง จากคู่เคียงมิตรแท้แน่คนนั้น ธารไมตรียังไหลรี่ทุกคืนวัน ความห่วงใยมีให้กันทุกวันคืน ขอบคุณค่ะแก้วประเสริฐ
28 สิงหาคม 2547 10:11 น. - comment id 318004
กลอนน่ารักมากเลยค่ะ พี่ดอกแก้ว ขอโทษนะคะที่เข้ามาอ่านช้า แวะมาเยี่ยมค่ะ.....
29 สิงหาคม 2547 23:43 น. - comment id 318985
@...ลอยไปในสายลม... ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ จะมาช้ามาเร็ว ..ก้ขอให้อ่านแล้วมีความสุขนะคะ