ปล่อยให้ตัวเองไร้หัวใจสักที มันคงดีกว่ามีแล้วอ่อนไหว รักใครสักคนทุ่มจนหมดใจ เขารักหลอกไว้ทำร้ายแหลกราน แรกเริ่มดูดีไร้ที่สงสัย เพ้อหลงลมไปรัเราแสนหวาน จักมั่นรักเดียวรักนี้นิรันดร์กาล ต้องเจ็บทรมานรักนี้เธอลวง ~~~~~ จึงอยากตัดใจออกจากห้วงรัก ห้ามหักหัวใจไม่ให้ใครเห็น ปิดแล้วด้วยเข็ดรักช้ำรำเค็ญ ชาตินี้ขอเป็นคนไร้หัวใจ
23 สิงหาคม 2547 18:32 น. - comment id 315374
ว่าทวนแล้วนะคะ บทที่สองวรรคสองรักตกตัว ก ขออภัยค่ะ
23 สิงหาคม 2547 18:34 น. - comment id 315375
ลำเค็ญก็ไม่แน่ใจว่าคงพิมพ์ผิด อ่านแล้วอาจสะดุจ ๆ อย่าดุแรงนะคะ^^*
23 สิงหาคม 2547 19:18 น. - comment id 315381
เก็บความทรงจำดีดีไว้เป็นพลังใจดีกว่าครับคุณ มองไปข้างไกลๆยังมีอะไรให้ทำอีกหลายสิ่ง
23 สิงหาคม 2547 19:43 น. - comment id 315388
ครวญคร่ำพร่ำถึง ดั่งหนึ่งว่าเพ้อฝัน รักเอยเคยรักกัน แต่รักนั้นดันไปเป็นของใคร
23 สิงหาคม 2547 20:19 น. - comment id 315407
แวะมาอ่านและทักทาย //เขียนได้ดีนะ// ชื่นชมจ๊ะ
23 สิงหาคม 2547 23:19 น. - comment id 315571
เพราะออกคับ..ความหมายก็ดีด้วย แต่..เป็นคนมีหัวใจดีกว่าน่า..^_^
24 สิงหาคม 2547 00:06 น. - comment id 315633
จบกันไปเลยดีกว่าไหม กับการอยู่แล้วต่างไม่เข้าใจอย่างนี้ เราต่างกัน ข้อนั้นฉันเข้าใจมันได้ดี ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะไปเปลี่ยนวันพรุ่งนี้ของเธอ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
24 สิงหาคม 2547 00:40 น. - comment id 315712
แรกเริ่มมอบให้ด้วยใจห่วงหา แต่พอนานมาอุราหวั่นไหว เธอจากไม่มาหาเพราะเหตุใด หรือเพราะเปลี่ยนไปใจเศร้าเหงาเกิน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
24 สิงหาคม 2547 10:20 น. - comment id 315865
อารมณ์ร้าวทรมานถูกเรียกผ่านทางอักษร ได้ดี นับว่ามีทักษะเป็นเลิศในการเล่นคำ ๚ะ๛ size>
24 สิงหาคม 2547 18:10 น. - comment id 316073
ดาหลามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ...เข้มแข็งนะค่ะคุณฟา...กลอนคุณฟาไพเราะมากๆเลยค่ะ...