สวนพฤกษาพาชื่น

แก้วประเสริฐ


       ความว้าเหว่แทรกเข้าเร้าในจิต
สุดหวนคิดอื่นใดในวิถี
จิตร้อนรุ่มสุมลึกห้วงชีวี
ยากจะมีใครเห็นความเป็นไป

       พลางย่างเท้าก้าวเดินให้เพลินจิต
ปล่อยชีวิตลอยล่องใจผ่องใส
สู่ยังสวนพฤกษาชาติดาษวิไล
แสนจะให้สำราญเบิกบานอารมณ์

       ความนึกคิดมีไว้ได้แช่มชื่น
พาระรื่นตื่นคลายได้เหมาะสม
อารมณ์ได้ผ่อนคลายหายระทม
กระแสลมโชยผ่านซ่านวิญญาณ

       มัณฑนาหลากสีมีให้เห็น
อีกทั้งเช่นมะลิวัลย์พลันสร้างสรรค์
ดอกพุดแก้วนมแมวแย้มตระการ
ลำดวนพลันประชันแข่งแย่งประลอง

       ชมนาดช่อมาลีพิกุลแก้ว
สวยเพริศแพร้วโชยกลิ่นไม่มีสอง
กระดังงาพาคัดเค้าไม่เป็นรอง
การเวกต้องสนองกลิ่นเร้าอุรา

       กล้วยไม้เล่าเฝ้าเคล้าเจ้าดอกปีบ
ประชันกลีบระรื่นชื่นนาสา
อีกแว่นดอยสวยสดจรดนัยน์ตา
ช่างนำมาพาสุขเมื่อลมโชย

       ผีเสื้อเร้นหมู่ผึ้งซึ่งบินหา
เกสรมาพากลิ่นให้สุดโหย
น้ำหวานหอมดอมต้นไม่ร่วงโรย
โกสุมโปรยความหอมมิกลับกลาย

       โกมุทเล่าเฝ้ารออยู่ในสระ
มัจฉาคละหลากพันธุ์นั้นแหวกว่าย
บ้างเบ่งบานตูมเห็นเช่นคลับคล้าย
สายน้ำไหลใสสะอาดลาดเทลง

       อารมณ์รื่นฟื้นตื่นขึ้นเหมาะเจาะ
ช่างจำเพาะคิดใคร่ได้ลงสรง
ในสระใหญ่เพื่อให้จิตใจปลง
ละอนงค์ให้สนานสำราญใจ

       แล้วเปลื้องผ้าพันกายลงในน้ำ
ว่ายแหวกดำผุดรุดดุจปลาไหล
ฉวัดเฉวียนเวียนวนจนเสียไกล
จนถึงใกล้กอบัวมัวหลงเพลิน

       กลิ่นหอมอ่อนโชยรินกลิ่นโกมุท
แสนพิสุทธิ์ดุจดังจะเหาะเหิน
ช่างหอมหวนชวนจิตจนเหลือเกิน
สุดเพลิดเพลินเกินเวลามาช้านาน

       เอื้อมมือคว้าดอกไว้ได้สามดอก
แล้วว่ายออกให้ใจได้กระสัน
คิดหมายใคร่นำไว้ในแจกัน
ถวายไม้นั้นแด่องค์พระปฏิมา

       มองปลาเล็กเล็กใหญ่ว่ายเวียนรอบ
เหมือนจะบอกว่าไว้ในภาษา
ขอโปรดด้วยช่วยแผ่ความเมตตา
ด้วยเจตนามาร่วมในผลบุญ

       จิตซาบซ่านผ่านลึกในทรวงอก
ให้สะทกสะท้านใจใคร่เกื้อหนุน
หมู่มัจฉามาหวังสร้างผลบุญ
พึงช่วยหนุนบุญเกื้อแก่พวกมัน

       ชำระล้างร่างกายใสสะอาด
หยิบผ้าคาดสวมใส่ให้เกษมสัน
เคยรันทดหมดหายไปจากกัน
จิตใจนั้นช่างบริสุทธิ์ผุดผาดยิ่ง

      พลันสาวเท้าก้าวเข้าสู่เคหา
นำบัวมาไหว้พระให้สุขใจจริง
สมาธินิ่งอิงหมอนก่อนพักพิง
บุญทุกสิ่งมิ่งมงคลผลความดี

       จงได้มีที่หมู่คนสัตว์ทั้งหลาย
เพื่อได้คลายความทุกข์เป็นสุขี
อดีตก่อนเก่าเคยสร้างร้างไมตรี
อย่าได้มีเวรกรรมซ้ำอีกเลย.

                 ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    22 สิงหาคม 2547 13:04 น. - comment id 314650

     
    งดงามมากครับในท่วงลีลาที่นำเสนอ
    วิจิตรทั้งอักษร     อ่อนโยนทั้งอารมณ์
    ที่เข้าซึ้งถึงธรรมชาติ และวิถีชีวิตที่ใฝ่
    ในธรรม ถ่ายทอดออกมาได้ลงตัวมาก ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • พู่กันของหูกวาง

    22 สิงหาคม 2547 19:56 น. - comment id 314838

    เฮ่ย ๆ ใครวะ...อ้อ ๆ พู่กันเองครับ เอบมาเยี่ยมพี่แก้วประเสริฐนะครับ แวะมาทีไร สุนทรีย์ครับ สุนทรีย์...
  • ภูตะวัน

    22 สิงหาคม 2547 20:29 น. - comment id 314856

    กำลังเพลิดเพลินกับสวนพฤกษา..
    อ้า.....ว๊าก...
    
    แล้วเปลื้องผ้าพันกายลงในน้ำ
    ว่ายแหวกดำผุดรุดดุจปลาไหล
    ฉวัดเฉวียนเวียนวนจนเสียไกล
    จนถึงใกล้กอบัวมัวหลงเพลิน
    
    โห..
    ตกใจหมดเลย...พี่แก้วประเสริฐ..
    มา...จุด จุด จุด..
    
    มาเยี่ยมด้วยคนจ๊ะ..
    รื่นรมย์ใจ...
  • นางฟ้าซาตาน

    22 สิงหาคม 2547 22:30 น. - comment id 314932

    
    
    แวะมาอ่าน...สดชื่นจัง
    
    
    
    
  • ซอมพลอ

    22 สิงหาคม 2547 23:41 น. - comment id 314982

    ...สวัสดีค่ะ.....
    
    
          .. ชำระล้างร่างกายใสสะอาด
    คงไม่พลาดชำระใจให้สุขสันต์
    ลืมรันทด..หมดหาย..ไปจากกัน
    เหลือแต่วัน..สวยสดหมดมลทิน..
    
    
    ....~-~...
    
  • พี่ดอกแก้ว

    22 สิงหาคม 2547 23:45 น. - comment id 314983

    @..มาดึกสักหน่อย
    
    ใบไม้ลอยละลิ่วปลิวล่วงหล่น 
    มิอาจทนแรงลมห่มประสาน 
    นับประสาอะไรกับดวงมาน 
    จะไหวหวานหรือหม่นค้นคิดดู 
    
    พอก่อนนะค่ะดึกแล้วเลยมาแบบสั้นๆค่ะ
    
    
  • นางสาวใบไม้

    23 สิงหาคม 2547 08:24 น. - comment id 315052

    
    งานงดงามค่ะ....จนคล้ายมองเห็นภาพ
    อยากไปเดินเที่ยวด้วยคนแล้วสิคะ
  • กุ้งหนามแดง

    23 สิงหาคม 2547 09:43 น. - comment id 315075

    เขียนดีค่ะ...ติดนิดนึงตรงนี้ค่ะ..
    
    xxxxxxxฤทัย
    
         โกมุทเล่าเฝ้ารออยู่ในสระ
    มัจฉาคละหลากพันธุ์นั้นแหวกว่าย
    บ้างเบ่งบานตูมเห็นเช่นหัวใจ
    สายน้ำไหลใสสะอาดลาดเทลง
    
    ฤทัย กับ ว่าย หลุดสัมผัสนิดนึงค่ะ นอกนั้นโอเค..ค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:31 น. - comment id 315113

    คุณ  Robert TingNongNoi
    
                ขอบคุณมากครับคุณที่แวะมาเยือนผมอย่างสม่ำเสมอครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:32 น. - comment id 315116

    คุณ  พู่กันของหูกวาง
    
             นั่นซิหายไปนานเลยนะครับ สบายดีหรือครับขอบใจมากนะที่ยังรำลึกถึงเสมอผมเองคิดถึงไม่เคยลืม
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 315117

    คุณ  ภูตะวันฯ
    
             เฮ้อๆเป็นธรรมดายั่วนิดแต่ทำให้ชายหนุ่มรูปหล่อที่สุดแห่งเรือนไทยนี้คิดมาก ดีใจมากจังครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:36 น. - comment id 315118

    คุณ  นางฟ้าซาตาน
    
              ขอบคุณมากนะครับคิดถึงเสมอหายไปคิดว่าไปแต่งงานเสียแล้วเลยเลิกเขียนกลอน แฮะๆๆผิดพลาดขออภัยด้วยนะครับอย่าโกรธผมเสียล่ะคนเราเข้าใจกันดีๆหายไปก็คิดถึงเป็นห่วงครับ
    
                              แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:40 น. - comment id 315123

    สวัสดีครับ 
    คุณซอมพลอ
       
               ชำระล้างร่างกายใสสะอาด
    ไม่เคยพลาดสวมกอดยอดจอมขวัญ
    กลิ่นนวลปรางช่างหอมในชีวัน
    สุดสุขสันต์พลันลืมทุกข์สุขฤดี.
    
            ล้อเล่นหน่อยน้องสาว
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:45 น. - comment id 315128

    คุณ  พี่ดอกแก้ว
    
              ขอบคุณพี่ดอกแก้วมากเลยครับที่กรุณามาเยี่ยมเยียน
    
                   ใบไม้ลอยละลิ่วปลิวล่วงหล่น
    กระแสร์ลมบนฟ้าพาหลีกหนี
    ยากจะคว้ามาชื่นรื่นฤดี
    ให้เป็นที่ผ่อนคลายละลายอารมณ์.
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:47 น. - comment id 315130

    คุณ  นางสาวใบไม้
    
              ขอบคุณมากครับที่จริงผมก็คิดเหมือนกันว่าแต่งไปแล้วเดินคนเดียวแต่หาคนเดินคู่ไม่ได้เลยต้องออกมาแบบนี้แหละครับ เฮ้อเวรกรรม
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 11:51 น. - comment id 315133

    คุณ  กุ้งฯ เพื่อนรัก
    
             แฮะจริงของเธอจ้า...ขอบใจมากนะจ๊ะแต่ได้แก้ไขแล้วไม่รู้ว่าจะผิดอีกหรือเปล่าแล้วอย่าลืมบอกมาด้วยนา  รักเพื่อนมากเสมอจ้า
    
            ผีเสื้อเร้นหมู่ผึ้งซึ่งบินหา
    เกสรมาพากลิ่นให้สุดโหย
    น้ำหวานหอมดอมต้นไม่ร่วงโรย
    โกสุมโปรยความหอมมิกลับกลาย
    
           โกมุทเล่าเฝ้ารออยู่ในสระ
    มัจฉาคละหลากพันธุ์นั้นแหวกว่าย
    บ้างเบ่งบานตูมเห็นเช่นคลับคล้าย
    สายน้ำไหลใสสะอาดลาดเทลง
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
  • มัดหมี่ sun strom

    23 สิงหาคม 2547 13:13 น. - comment id 315222

    มัทชอบกล้วยไม้ ชอบดอกปีบ
    ชอบกลิ่นหอมอ่อน ๆ
    
    
  • แว่นดอย

    23 สิงหาคม 2547 14:24 น. - comment id 315237

    สวนพฤกษาพาชวนชื่น
    อันร่มรื่นชื่นกลิ่นหอม
    พันธุ์ไม้น่าดมดอม
    ในสวนล้อมล้วนงามจริง
    ....................................
    ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ....คุณแก้วประเสริฐ
    ในสวนพฤกษ์คุณแก้วประเสริฐขาดดอกแว่นดอยไปนะคะ :)
    .....ทุกคำถ้อยงดงามมากค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    23 สิงหาคม 2547 15:25 น. - comment id 315293

    @..แก้วประเสริฐ 
    ขอบคุณมากนะค่ะที่รู้สึกดีๆให้มานั้น ซึ้งค่ะและขอเก็บจำไว้และขอบอกอีกว่า....
    
    ต้นไมตรีคลี่ใบบนใจรัก 
    ร้อยสลักดอกบานประสานขวัญ 
    กลีบไมตรีที่แท้แต่ละวัน 
    งามเฉิดฉันเงียบเหงา ณเงาใจ 
    
    มองเถิดมองสักนิดอย่าปลิดทิ้ง 
    ฝันพร้อมสิ่งอย่าโศกโลกใบใหม่ 
    ระยับย้าดวงดาวพราวพร่างไป 
    จันทร์นั่นไงยังส่อง ณ ท้องฟ้า 
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 15:25 น. - comment id 315294

    คุณ มัดหมี่  sun strom
    
            เพื่อต้อนรับมิตรใหม่ผมได้นำกล้วยไม้และดอกปีบแต่งกลอนเพิ่มลงไว้ให้แล้วครับ
    
                            แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 15:32 น. - comment id 315300

    คุณ  แว่นดอย
    
              เพื่อมิตรภาพอันแน่นแฟ้นที่คุณให้ผมเสมอมา สวนผมจะขาดคุณได้อย่างไรจึงได้แต่งกลอนเพิ่มอีกโดยมีดอกแว่นดอยสูงส่งไว้ในส่วนแล้วครับ ขอบคุณไมตรีจิตครับ
    
                กล้วยไม้เล่าเฝ้าเคล้าเจ้าดอกปีบ
    ประชันกลีบระรื่นชื่นนาสา
    อีกแว่นดอยสวยสดจรดนัยน์ตา
    ช่างนำมาพาสุขเมื่อลมโชย
    
                          แก้วประเสริฐ.
    
  • somebody

    23 สิงหาคม 2547 16:21 น. - comment id 315316

    คุณ  พี่ดอกแก้ว
    
                 ความหมุนเวียนเปลี่ยนไปใต้ต้นโศก
    ประสบโชคต้นไมตรีคลี่เฉิดฉันท์
    ถ้อยสลักฝังห้วงจิตคิดผูกพัน
    ขอจำนรรจ์เวลาอย่าเปลี่ยนไป
                 ดอกไมตรีช่อนี้มีค่ายิ่ง
    ล้วนทุกสิ่งจากใจให้ผ่องใส
    ดุจจันทราดารารายบนฟ้าไกล
    เลิศวิไลงามแจ่มใสในนภา
                 จะถนอมออมไว้ใส่ใจภักดิ์
    จักมิหักรักร้างกลางเวหา
    หวนคำนึงถึงนงนุชทุกเวลา
    ความปราถนาอยู่ไว้ใต้ต้นไมตรี.
    
             ขอบคุณพี่ดอกแก้วอันน้ำใจนี้แก้วฯจะไม่ขอลืมเลือนโดยเด็ดขาดจนกว่าวาสนาจะผันแปร.
    
                            แก้วประเสริฐ.
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 สิงหาคม 2547 21:02 น. - comment id 315447

    มาลีสวยรวยด้วยความหอมหวาน
    น่ารับทานกับสิ่งที่หลากหลาย
    มากด้วยความสวยใสให้บรรยาย
    คงมากมายไม่หมดที่จดจำ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • พี่ดอกแก้ว

    23 สิงหาคม 2547 22:06 น. - comment id 315506

    @...เพื่อมิตรภาพบนเส้นทางอันยาวไกลนะจ๊ะ..คุณแก้วประเสริฐ...ตั้งใจมอบให้เลยค่ะ
    
    กาลเวลาพัดพาความแตกต่าง 
    มาพบกันกลางทางระหว่างฝัน 
    คนสองคนกับสองใจที่ไกลกัน 
    มาสืบสานสัมพันธ์เป็นหนึ่งใจ 
    
    เริ่มพื้นที่มีความหมายเชื่อมใจสอง 
    กำหนดกรอบครอบครองจองเขตไว้ 
    ลงสีพื้นกลืนความต่างห่างกันไกล 
    เป็นเฉดใหม่สีอ่อนผ่อนปรนกัน 
    
    เมื่ออารมณ์งดงามตามหมายปอง 
    ใจทั้งสองผสมสีที่สุขสันต์ 
    แล้วแต่งแต้มดอกไม้นานาพันธุ์ 
    เต็มสวนฝันกลิ่นหอมย้อมฤดี 
    
    ยามเมื่อใจได้รับ...ความสดชื่น 
    จึงร่มรื่นพันธุ์ไม้ระบายสี 
    วาดพู่กันสานใบเขียวขจี 
    คลุมพื้นที่ของใจให้ร่มเย็น 
    
    ความอ่อนหวาน...บันดาลให้ใช้สีฟ้า 
    วาดนภาสดใสไร้ขุ่นเข็ญ 
    ความอบอุ่นให้แสงงามยามเช้าเย็น 
    ลงสีเป็นลายทองของตะวัน 
    
    ความหม่นเศร้า...คราวร้างห่างกันไกล 
    วาดใบไหวไม้ร่วงควงโศกศัลย์ 
    ทับถมพื้นสีน้ำตาลพาลจาบัลย์ 
    จรดพู่กันแต้มสีเทาคราวเหงาใจ 
    
    คราวแตกหัก...พักใจไม่สมาน 
    ผสมสีลงจานอย่างหมองไหม้ 
    ระบายสีดำด่างกลางดวงใจ 
    ดั่งคืนแรมที่ไร้เพ็ญนภา 
    
    ครารักชื่น...ฟื้นค่ามาใกล้ชิด 
    สีของมิตรถูกฉาบลงตรงท้องฟ้า 
    กลบสีดำให้จางบางเบาตา 
    วาดเมฆขาวพราวฟ้าพาเบิกบาน 
    
    จุ่มพู่กันฝันใฝ่ในจานสี 
    แล้วแต่งแต้มฤดีที่สืบสาน 
    ความรู้สึกลึกซึ้งตรึงดวงมาน 
    ปรากฏการณ์จิตรกรรมย้ำอารมณ์ 
    
    ในกรอบภาพอาบสีที่หลากหลาย 
    ความรู้สึกมากมายส่วนผสม 
    ทั้งรูปลักษณ์แสงเงาที่น่าชม 
    คืออารมณ์ของใจที่ใกล้กัน 
    
    *-*-*-lสวัสดีอีกครั้งนะค่ะ*-*-*-
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    23 สิงหาคม 2547 22:08 น. - comment id 315509

    คุณ  ผู้หญิงไร้เงา
    
               มาลีนั้นเปรียบเทียบกับนารีสวย
    หอมระรวยโชยกลิ่นรินนาสา
    สุมาลีงามนักแม้แต่นัยน์ตา
    อีกกัลยามาเยือนเตือนใจจำ.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับ
  • แว่นดอย

    24 สิงหาคม 2547 10:48 น. - comment id 315887

    แก้วประเสริฐเลิศล้ำดั่งคำขาน
    ไมตรีปานธารากว้างกระจ่างใส
    เอื้อความงามอันพิสุทธ์ถึงดวงใจ
    ลิขิตถ้อยกวีใหม่ดังกล่าวมา
    
    ซึ้งใจงามดวงแก้วแววประเสริฐ
    พราวพริ้งเพริศแจ่มในหทัยข้า
    เสกสรรค์พจน์ตามอย่างจำนรรจา
    สวนพฤกษาพาชื่นรื่นโกมล
    ..............................................
    
    คงต้องขอตอบเป็นรอบที่สองนะคะ....
    ด้วยซึ้งใจยิ่งในน้ำใจที่เรียงร้อยคำกวีค่ะ....
    .....เกินคำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจจริงจริงค่ะคุณแก้วประเสริฐ.........ขอบคุณนำใจงามยิ่งค่ะ
  • อัลมิตรา

    24 สิงหาคม 2547 12:56 น. - comment id 315937

    ยังมีเหลือสักดอกไหมคะ รูปดอกไม้ที่นำมาประกอบกลอน งามจังค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    25 สิงหาคม 2547 16:34 น. - comment id 316584

    คุณ  พี่ดอกแก้ว
    
               หากดวงใจรวมร้อยก้อยเกี่ยวรัด 
    สมานสมัครจัดไว้ในที่สูง 
    มีหัวใจสองดวงคอยห่วงผดุง 
    หมั่นบำรุงปลูกรักไว้ให้มั่นคง 
                     กุญแจใจไขรักหากยึดมั่น 
    ควรตรวจวันละนิดจิตประสงค์ 
    ด้วยหัวใจอย่าให้คลายซื่อตรง 
    หมั่นดำรงคงไว้ทุกกาลเวลา 
                   กุญแจรักหมั่นเฝ้าเคล้าด้วยรัก 
    อย่าให้หักผลักไสไกลเสียหนา 
    เหมือนศศิธรอ้อนรักไว้กับดารา 
    เป็นเวลาช้านานชั่วกัลป์กาล 
                   เปรียบสีสันแต้มแต่งแห่งชีวิต
    ที่ลิขิตวางไว้ในจานสี
    คัดเลือกสรรค์สรรสร้างวางชีวี
    ที่คุณนี้บรรยายคล้ายคลึงกัน.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับผมจะจารึกจดจำไว้ชั่วกาลนาน.
     
    
  • แก้วประเสริฐ

    25 สิงหาคม 2547 16:36 น. - comment id 316586

    คุณ แว่นดอย
    
              เพราะความซึ้งใจในการเอื้ออาทรผมเสมอมา งานแค่นี้หรือเพื่อสันถวไมตรีจะทำให้ไม่ได้ ขอบคุณอีกครั้งครับ
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    25 สิงหาคม 2547 16:45 น. - comment id 316591

    คุณ อัลมิตรา
    
               ดอกไม้ในโลกนี้มีมากหลาย
    จะหาคล้ายเหมือนใจในยอดหญิง
    เที่ยวค้นหาหลายครั้งตั้งใจจริง
    ด้วยทุกสิ่งดอกไม้ใจไว้ให้เธอ.
    
                      แก้วประเสริฐ.
    สำหรับคุณดอกไม้อื่นย่อมไม่อยู่ในสายตานอกจากดอกไม้จากหัวใจเท่านั้นจึงกลั่นเอามามอบให้ครับหวังว่าคงถูกใจนะครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน