. . . ฉันเองเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา เพียงหนึ่งคน . . . ที่แอบซ่อนเอาความหมองหม่น ไว้บนใบหน้า ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ฉันเองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา อยู่กับความเงียบเหงา และเฉยชา จนชาชิน . . . บัดนี้ เมื่อฉันนั้นพบเธอ. . . ฉันได้พบเจอความหมายมากมาย ไม่หมดสิ้น เธอมอบความรัก ความห่วงใย เหมือนสายธารที่ไหลริน เธอคือรักที่โบยบิน มาหา ดังฟ้าประธาน . . . เธอเอามือโอบกอดฉัน ในวันที่เหนื่อยล้า. . . เธอนั่นเยียวยา รักษาบาดแผลในวันวาน เธอมอบหัวใจ โดยที่ไม่เคยเรียกร้อง หรือต้องการ เธอให้ให้ฉันมาแสนนาน กับความรักที่เธอมี . . . ฉันเองที่ผิด ที่คิดอย่างคนโง่งม . . . เธอเคียงข้างมานานนม แต่เพิ่งมองเห็นค่า ก็วันนี้ ขอโทษ นะถ้าจะบอกว่าฉันเองก็รักเธอนะคนดี ต่อแต่นี้ ฉันจะรักแค่เพียงเธอตลอดไป.....
22 สิงหาคม 2547 08:08 น. - comment id 314456
วันนี้กลับมาแล้ว หายไปนานเลย คิดถึงเพื่อนๆทุกคน ใจเรียกร้องเลยกลับมาค่ะ
22 สิงหาคม 2547 08:31 น. - comment id 314468
ขนาดเพิ่งกลับมาแต่งยังแสดงลีลา ได้อย่างวิจิตร สุดยอดแห่งความ คิด,จินตนาการและรังสรรค์ ๚ะ๛ size>
22 สิงหาคม 2547 09:00 น. - comment id 314491
อรุณสวัสดิ์ครับคุณเบนนี่ ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านไป ความห่างไกลระหว่างเรามากขึ้นทุกที แต่ความรักความห่วงใยที่เคยมี ถึงวันนี้ทุก-ทุกอย่างที่มียังคงเดิม
22 สิงหาคม 2547 09:23 น. - comment id 314508
เขียนได้น่ารักจังเลยค่ะพี่ ...เพราะมากเลยค่ะ ..รักรูปแบบนี้ ฟ้าก็เป็นค่ะ แวะมาทักทายนะค่ะ
22 สิงหาคม 2547 11:00 น. - comment id 314559
เนื้อหาโดนใจจังค่ะ เพราะจังเลยนะ
22 สิงหาคม 2547 12:04 น. - comment id 314597
อ่านแล้วอบอุ่น ก็ยังแต่งได้เพราะเช่นเคย แตงก็ไม่ได้เข้ามาซะนานค่ะ กลัวเพื่อนๆพี่ๆที่นี่จะลืมเหมือนกัน คิดถึงนะคะ จำกันได้รึป่าว
22 สิงหาคม 2547 22:17 น. - comment id 314923
น่ารักจังค่ะ แวะมาทักทายนะ
23 สิงหาคม 2547 22:09 น. - comment id 315513
มิน่าล่ะเงียบหายไปนาน คงจะเพลินสวีทอยู่กีบหวานใจเป็นแน่ อ่านจากกลอนนะ คนดีที่มีค่า ด้วยบอดตาเกือบจะสาย ไม่เห็นคนข้างกาย ที่มีใจรักภักดี