ไม่ต้องการคำสัญญา ถ้าหากเธอคิดว่าทำไม่ได้ ไม่อยากบังคับจิตใจ ถ้าหากว่าไม่เต็มใจรักกัน ไม่ต้องบอกว่าจะรอ ให้ฉันมาสานต่อความฝัน ไม่ต้องมาบอกเธอจะคงมั่น เพราะฉันรู้เสมอว่าเธอคงทำไม่ได้ ที่ฉันต้องจากเธอไป ฉันเจ็บมากมายที่ทำไป เพราะรู้ว่าเขารักเธอมากมาย ไม่อยากทำร้ายทั้งเขาและเธอ เธอคงจะคิดว่าฉันไม่เสียใจ ในสิ่งที่ทำไปในวันนั้น อยากให้เธอลองมาเป็นฉัน เธอจะได้รู้ว่ามันเจ็บยิ่งกว่า ฯ
21 สิงหาคม 2547 23:45 น. - comment id 314375
อิอิ เข้าตั้งนาน เข้าไม่ได้ แต่พี่ชากลับเข้าได้ ดีจังเนอะ(ประชด) อิอิ ขอบคุณคะ
21 สิงหาคม 2547 23:49 น. - comment id 314379
สวัสดีครับน้องฟ้า คิดถึงน้องฟ้าจังเลยครับ อย่าเศร้าเสียใจไปเลยนะครับ พี่เมกพร้อมที่จะซับน้ำตาให้นะครับ ลืมเขาเถอะนะคนดี พี่เมกยังอยู่ตรงนี้ทั้งคนครับ เขารอนะตะเอง ~*~ยอมรับว่าเสียใจ แต่ก็ไม่มากไม่มายขนาดนั้น จะเสียใจไปเพื่ออะไรกัน เพราะยังไงเธอก็ไม่หันมองมา . ~*~แต่ก็ขอร้องไห้ ให้ทุกอย่างหายไปกับน้ำตาเลยดีกว่า ร้องไห้พอกับสิ่งที่มีค่า ที่เธอตอบกลับมา ด้วยความร้าวรอน ฯ
22 สิงหาคม 2547 08:14 น. - comment id 314459
จำเรียงมาดของผู้ทรนง...ได้อย่างองอาจ ในเมื่อหัวใจอยู่กันไม่ได้ก็ไปเสีย ๚ะ๛ size>
22 สิงหาคม 2547 23:13 น. - comment id 314968
เราสามคน... เฮ้อ..โลกมันไม่สมดุลย์.. แอบมาเยี่ยมจ๊ะ..
23 สิงหาคม 2547 13:53 น. - comment id 315228
ราเก็คิดอย่างเธอเหมือนกัน เราขอเป็นกำลังใจให้เธอก็แล้วกันน่ะ
23 สิงหาคม 2547 13:53 น. - comment id 315229
ราเก็คิดอย่างเธอเหมือนกัน เราขอเป็นกำลังใจให้เธอก็แล้วกันน่ะ
24 สิงหาคม 2547 01:07 น. - comment id 315724
ภาพน่ากลัวจังเยย..แต่กลอนด้ายอารมณ์มั่กก
25 สิงหาคม 2547 19:29 น. - comment id 316683
ลี่ชวนมาเยือน โธ่..คนดี..พี่ยาหันมาหน่อย อย่าห่างเหินเมินถอย..คนคอยหา ฟังคำวอนอ้อนมาด้วยวาจา ใยวางท่าปั้นปึ่งให้ขึงใจ สำนึกจิต..ผิดก็รู้..เอ็นดูเถิด อย่าด่วนเกิดหาญหักมาผลักไส ฟังคำเผยเหตุผลแห่งกลนัย มิได้บ่ายหักเหใช้เล่ห์ลวง ด้วยดึงดันผันผวนไม่ทวนคิด ปล่อยอารมณ์ครองจิต..เพราะฤทธิ์หวง เป็นคนโง่ขลาดเขลาอับเฉาทรวง อยู่ในบ่วงห้วงเหตุเวทนา ไม่ใตร่ตรองมองทวนให้ถ้วนถี่ กลับเดินหนีพร้อมจมปมปัญหา ตัดสัมพันธ์เคยเนาแต่นานมา เพราะอัตตาทิฐิที่ติดตน จนกระจ่างแล้วยามทุกความไข อันสายใจ..ใช่ร้างลา..ดั่งคราฝน คงผ่องแผ้วแนบชิดสนิทมน มิใช่กล..เชิงชาย..คิดหมายลวง รอยคำนึงถึงยามอันหวามไหว อุ่นละไม..ราวแพรห่ม..จากพรหมสรวง ทุกคำถ้อย..วจีหวาน..ในลานทรวง ประหนึ่งห่วงคล้องสมานต่อกานดา รจนาแทนสารมาขานเอ่ย นัยความเผย..ด้วยไม่สิ้น..ถวิลหา ขอจงหายขุ่นข้องหมองอุรา อย่าเมินหน้า..เพราะต่างเรา..ช้ำเท่ากัน หากสายใย..ไม่สิ้นลง..เสียตรงนี้ ขอไมตรีเราสองจงครองขวัญ แม้นวันหนึ่งจำพรากไปจากกัน สัญญานั้น..จะมั่นคง..ไม่หลงทาง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
3 กันยายน 2547 20:13 น. - comment id 323291
555555555555555มีหลายนิดจังอ่ะแต่งกลอนเก่งจ๊ะคิดถึงเสมอ