ฉันมาจากอีกปลายของสายรุ้งกับชีวิตที่มุ่งแสวงหาด้วยความฝันงดงามตระการตาเพื่อค้นหาคุณค่าของความรักผ่านภูเขาทุ่งหญ้าและฟ้าใสเก็บดอกไม้ไมตรีมาทอถักเป็นมาลัยหอมกรุ่นละมุนนักไว้ทายทักยามห่างลาร้างไกลเธอเดินทางมาจากอีกฟากฟ้าจากดวงดาวแห่งศรัทธาและฝันใฝ่ผ่านภูสูงโค้งรุ้งและทุ่งไพรด้วยดวงใจไฟฝันอันเรืองรองด้วยแววตาท้าทายและหมายมั่นยังยิ้มสู้แม้วันนั้นหม่นหมองยังทายท้ากล้าแกร่งแม้เป็นรองด้วยลิ้มลองน้ำตาจนชาชินบนถนนสายแผกที่แตกต่างระหว่างทางยาวไกลไม่จบสิ้นคนหนึ่งล้มก้มหน้าน้ำตารินคนหนึ่งยินยื่นมือรับซับน้ำตาแลกเปลี่ยนถ้อยเกี่ยวก้อยร้อยความรักก่อนหยุดพักความฝันที่พร่ำหาสร้างฝันใหม่ลึกซึ้งตรึงอุราเป็นของขวัญล้ำค่าคนสองคนเรียนรู้กันและกันเพื่อวันพรุ่งต่างหมายมุ่งวันใหม่ไม่สับสนคนหนึ่งเติมความอ่อนไหวในกมลอีกหนึ่งคนเติมไออุ่นกรุ่นชีวันสองความต่างร่วมทางด้วยเหตุผลคนสองคนต่างใจต่างใฝ่ฝันก่อเป็นหนึ่งลมหายใจไว้ผูกพันร่วมถักทอความฝันวันของเรา
21 สิงหาคม 2547 10:01 น. - comment id 313992
เราพบกันในนามความรู้สึก มีถ้อยล้ำคำลึกอันสดใส แม้มิใช่คนแรกในหัวใจ เป็นอะไรลึกลึกรู้สึกดี เราพบกันในนามเมื่อยามทุกข์ ช่วยปลอบปลุก ความฝันอันป่นปี้ เราพบกันในนามความ ปรารถนาดี ที่ต่างมี บทกวีเป็นสื่อใจ เราพบกันในนามของความดี ที่ต่างมีไมตรีอันยิ่งใหญ่ เราพบกันในนามความซึ้งใจ ทุกถ้อยความเป็นไปในบทกลอน เราพบกันในนามของความภักดิ์ ถ้อยคำที่ต่างทอถักมาพร่ำอ้อน บ้างสื่อฝากฟากฟ้า ฑิฆัมพร บ้างออดอ้อน อวยเออเสนอใจ เราพบกันในนามของความงาม พบในนามความรู้สึกอันยิ่งใหญ่ เราพบกันในนามความคุ้นใจ เป็นสายใย ของคน ที่ค้นคำ เราพบกันในนามความมากค่า ของถ้อยฝากปารารถนา อารมณ์ร่ำ ที่ช่วยอบ ให้อุ่นกรุ่นประจำ ที่สุขล้ำ งามล้ำ แม้ช้ำมา เราพบกันในนามของความสุข ที่เร้ารุก หัวใจ ปรารถนา ที่เร้าเร่ง บทเพลง จินตนา แม้ไม่เคยใกล้ตา ก็ใกล้ใจ เราพบกันในนามของความฝัน ระหว่างวันของวันที่ฝันใฝ่ แม้มิใช่ จุดสุดท้าย ที่หมายใจ เป็นอะไร ลึกลึก รู้สึกดี เราพบกันในนามของความรัก งดงามนักศัพท์ถ้อยทุกสร้อยศรี ทุกเรียงร้อย รินรื่นชื่นฤดี เป็นไมตรีดีงามนิยามรัก คุณเขียนได้ดีมากครับ ไพเราะมาก ความรักนี้ช่างน่านิยมนักครับ ปลุกปลอบ มอบแรงใจ เป็นพลังให้กันและกัน. แจมงานเราพบกันเพราะอะไรไว้ แม้อาจไม่หวานเท่าแต่หมายใจให้รู้ว่ายินดีที่ได้มาทักทายกันครับ. ขอให้รักคุณงดงามเป็นนิรันดร์ครับ
21 สิงหาคม 2547 10:04 น. - comment id 313995
กลอนออกมาได้งดงามพริ้วไหว ให้อารมณ์มากเลยครับ ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 11:03 น. - comment id 314019
สวัสดีครับน้องอ้อ จิ๊จิ๊ ตะเองเปงรัยย่ะ จะไปค้นหาฟามรักเท่หนายอ่ะ วุ้ยยยย มาไกลซะร้วย อิ_อิ ทะเล ภูเขา ม่ะกัวเสือ คาบไปหม่ำเหร๋อตะเอง จิ๊จิ๊ ว้า...าาา มีพระเอกซะแร้ว นึกว่าจะเขิญเพ่เมกไปรับ บทชายผู้ซับน้ำตาซะอีก หมดเลยเมก ขอหั้ยเมฟามสุขล่ะกัน โชคดีครับ จิ๊จิ๊ ปล. ม่ะเมรัย แค่อยาก ปล. อิ_อิ
21 สิงหาคม 2547 11:07 น. - comment id 314023
กลับมาอีกทีก็ร่าย คิดถึงน้องอ้อครับ นี้แหล่ะ ปล. พี่เมกรู้ว่าน้องอ้อผิดหวัง แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่น้องอ้อแพ้ ร้องไห้เถิดคนดีหากอ่อนแอ แต่สิ่งเดียวที่เธอต้องไม่แพ้คือใจตัวเอง ฯ
21 สิงหาคม 2547 12:42 น. - comment id 314086
เพราะมากกกกกกกกกกกกกก ชอบมากๆเลยค่ะ
21 สิงหาคม 2547 16:11 น. - comment id 314205
อ่านแล้วเหมือนหายใจไม่ออกไม่รู้ เฮ้อ...หรือจะโดนใจหว่า... เพราะมากเลยค่ะ
21 สิงหาคม 2547 17:39 น. - comment id 314231
สองคนก็สองความความต่าง แต่ก็จูนกันได้อย่างลงตัวนะคะ เพราะมากเลยค่ะ แวะมาทักทายยยย......
22 สิงหาคม 2547 07:39 น. - comment id 314444
งดงาม..ในความรู้สึก..ของเรนมากเลยคะ..
23 สิงหาคม 2547 20:44 น. - comment id 315430
สองแรงร่วมแข็งขัน จับมือกันก้าวไปไม่ย้อท้อ เพื่อนคู่คิดมิตรคู่ใจใฝ่พะนอ สุขใดหนอไหนเทียมเทียบมาเปรียบเปรย