ฝากไอระเหยที่เคยรัก หนักหนา คือน้ำนี้ ล่องจากนทีและธารา สู่เวฆา เวหาหน บนนู้น เหมือนล่องหนมนตรา ถึงนภา พากัน เป็นเมฆ หลับใหลในอ้อมฟ้า น่าฝัน ครืนๆฟ้าสั่นไกวเปล เห่กล่อม ฟ้าผ่าเปรี้ยงเสียงลั่น เปลสวรรค์สั่นกระเพื่อม น้ำกระจายร้องไห้แง เมฆท้องแก่คลอดพิรุณ เปลเมฆเสกฝน เปลคนกล่อมนอนก่อนตั้งไข่ เปลญวนอยู่ในฮานอย เวียตนาม เปลสนามล่องไพรอย่าลืม ถุงนอน เปลความรักแกว่งไกว ใจสองดวงควงคู่แล้วหลับเคลิ้ม
pigstation 21 ส.ค. 2547 00:47 น. - ID 59369 
920
3
0
21 สิงหาคม 2547 04:25 น. - comment id 313909
เห็นภาพไกลข้ามไหล่ทวีป
21 สิงหาคม 2547 05:14 น. - comment id 313924
เขียนได้ตามใจตัวเองดีมาก อย่างนี้แหละดีครับ
21 สิงหาคม 2547 07:49 น. - comment id 313954
พุดตื่นมารับอุษาฟ้าสาง ทั่วนภางค์สว่างแล้ว กับ บทกวีแนวกระแทกเปลแกว่งไปในห้วงสังคมอันสั่นไหวด้วยแรงลมร้อนเร่า แห่งโลกยุคโลกาภิวัฒน์ใหม่นี้ ที่กำลังแทนที่ พาพัดลมพัดเย็นให้กระจายกระเจิงค่ะ ที่ทนแรงแห่งกิเลสใจของคนยุคใหม่ ที่คิดว่าวัตถุนั้นจะดีกว่างามธรรมชาติอันสะอาดสว่างสงบที่จะก่องามในเนื้อใจได้สล้างกว่ากัน คนดี พุดรักงานคุณค่ะ ที่สะท้อนภาพในแนวทัศนะแปลกใหม่ พุดมาต้อนรับสู่ร่มรักเรือนไทยเรือนทองนะคะ มาร่วมกันบรรเลงฝันลบเร่าร้อนดับโลกเย็นละมุนละไมลงค่ะ พุดตามอ่านงานคุณมาทุกงานค่ะ แต่ว่ายังไม่มีเวลาฝากคำใก้กำลังใจค่ะ และ พุดเคยแต่งชิงช้าเมฆ..ไว้บทหนึ่งค่ะ ยินดีมอบให้คนดีด้วยรักล้นใจนะคะ ******** จันทร์ดวงนวลทอม่านเมฆเสกสายไหม หวานจับใจเพียงครึ่งเสี้ยวราวเรียวฝัน จันทร์ครึ่งดวงใจครึ่งเดียวคงพอกัน ดาราฝันพริบพราวปลอบหนาวใจ... ฟ้าคลึงฝนจำปีหล่นร่วงพรูพร่าง การะเวกคว้างปลิดกลีบสิ้นถวิลไหว วสันต์เศร้าย้ำดายเดียวในดวงใจ นอนซุกใจเรียวตาว้างพร่างฝนพรำ.. บทเพลงฝนหล่นพราวราวหยาดเพชร ดอกฝนเด็ดจากราวสรวงระรินร่ำ มวลพฤกษาแมกไม้ร่ายระบำ เสียงขลุ่ยพร่ำพลิ้วหวานแว่วหว่านแนวไพร.. เวทีฝันเปิดม่านฝนกมลขวัญ หยาดสวรรค์งามอะคร้าวละอองใส ฟังเพลงฝนหล่นลาพรากฝากรอยใจ ฤดีกาลผ่านไปฤดีใจเลิกไหวตรม... ธรรมชาติฝนฝากสอนใจอย่าไหวรับ ใจรู้จับรับเงียบงามให้หอมห่ม คือสัจจะธรรมชาติฝากไว้เลิกระทม ทิ้งขื่นขมทิ้งทุกอย่างวางนอกใจ... ไม่ไห้หวนคิดอดีตอนาคต รู้กำหนดกับปัจจุบันเงียบงามใส เพียงลมหนึ่งลมนี้ลมหายใจ พรมฤทัยพรมวิญญาณผ่านมายา... เหมือนแสงเทียนตรงหน้าวะวูบวับ มิรู้ดับวันไหนไยห่วงหา วันนี้โชนพรุ่งนี้มอดดวงชีวา เลิกเหว่ว้าหลงทางกลางโลกย์วน.. พาตัวเองลอยเหนือโลกโศกสุขสิ้น มิถวิลมิอาวรณ์อ้อนสับสน ใครจะรักใครจะชังคนคนคน วนวนวนว่ายว่ายว่ายคล้ายวนวัง... เงียบและวางร่างไร้คล้ายว่างเปล่า ไมมีเราไม่เสียใจไม่สิ้นหวัง เพียงสงบสยบใจสร้างพลัง ก่อนชีพฝังหวังฝากดีพลีผืนพสุธา... ******** มายาเมฆ ********** ถือเป็นโชคมีดวงตามองฟ้ากว้าง สร้างหวังหวานผ่านคืนฝันวันร้าวไหว ถึงเดียวดายใช่!สิ้นไร้ในดวงใจ หนทางไกลรอทอดรับกับนภา.. เมฆคือเมฆสวยงามนิยามว่าง สอนบางอย่างเติมบางสิ่งหยุดนิ่งหา จิตรกรรมความฝันลอยลับลา ฟ้าคือฟ้าสูงไกล..ในความจริง.. เมฆมายามองดูน่าจับต้อง ให้ฝันปองให้มองเพ้อเผลอทุกสิ่ง มิทันไรก็สลายคล้ายหยุดนิ่ง เผยม่านจริงม่านใจอย่าไหวรอ.. ก้มดูดินที่เท้าเจ้าย่างเหยียบ รู้รักเปรียบคือจริงทิ้งเพ้อพ้อ หยุดความฝันหันคืนบ้านนานเกินรอ ทิ้งแม่พ่อแก่เฒ่าหนาวรอใจ.. เจ้าคือนกผกจากรังหวังสู่ฟ้า จากดงหญ้านาข้าวพราวไสว ทิ้งวัวควายน้ำตาคลอรอน้อยใจ สู่ศิวิไลซ์หวังสร้างค่าหาชีวิต... แต่รู้ไหมใจดวงเดิมเริ่มอ่อนล้า ฟ้าคือฟ้าใช่!คำตอบชอบด้วยสิทธิ์ เพียงฝันฝันฝันฝันสร้างชีวิต ใจดวงนิดดวงน้อยคอยคืนวัน... ด้วยสมองสองมือคือโลกแท้ เป็นของแน่ของตายใช่เพียงฝัน ดวงดอกไม้รอเจ้าเก็บอยู่ทุกวัน อย่าเพียงฝันมองฟ้าหาบันดาล... อ้อมกอดจริงอ้อมกอดใจใครคนหนึ่ง เทพีซึ้งหนึ่งในใจงามแสนหวาน รินน้ำใจใส่พรอ้อนชั่วกาล หวังเติมหวานให้เจ้าได้ก้าวไกล.. เลิกตะลึงหลงละไมในมายา เลิกโหยหาคืนหลังฝังหวามไหว โลกความจริงอยู่ตรงหน้าท้าดวงใจ พาเจ้าไปสู่ความดีที่นิรันดร์... หน้าต่างเมฆแหวกม่านผ่านสู่ว่าง ใจทอดวางร้างไร้คล้ายดั่งฝัน อย่ายึดติดมายาเมฆแปรทุกวัน เพียรสร้างฝันในวันนี้พลีเพื่อรัก... โลกหมุนไปใจหมุนวนให้ค้นหา โลกมายาโลกมาลัยใจแน่นหนัก วันนี้ชังพรุ่งชอบออดอ้อนรัก สุดสิ่งภักดิ์หอมหวานวิมานดิน.. มองดูดินเลิกดูดาวหนาวเมมฝัน สุขนิรันดร์ในวันนี้ที่ถวิล ใช้สมองสองมือระบายจินต์ หวังมิสิ้นดาวดวงร่วงสู่มือ..คือพรพรหม! **********
21 สิงหาคม 2547 10:59 น. - comment id 314014
รูปลักษณ์ในการรังสรรค์เยี่ยมมากครับ๚ะ๛ size>
21 สิงหาคม 2547 10:59 น. - comment id 314015
ขอบคุณครับทุกท่าน เป็นความลำเอียงครับที่คุณพุดพัดชายื่นความงามมาประหารให้สมองส่วนสุทรีย์ผมตะลึงแล จำปีกลางลานฝนเท การะเวกลู่ลมฝนสาด บาดใจมากท่อนนี้ สรุปรวมถึงสัจจะ สรุปถึงมนุษยชน เป็นเพราะความมีดีไซน์ของคนเรา ทำให้ไม่เกิดการเบื่อหน่ายทับซ้อนแบบผลประโยชน์ทับซ้อน นี่แหละศิลประดิษฐ์ แม้ปรุงแต่งแต่ประจงเติมความรู้สึกดีๆต่อกัน
21 สิงหาคม 2547 12:55 น. - comment id 314096
ชอบจังค่ะ อ่านแล้วอารมณ์ดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
