แสงสะท้อนตอนสุดท้ายใกล้จะค่ำ ส่องเป็นลำลางเลือนเหมือนภาพฝัน ฟ้าระยับจับเมฆเฉกสุวรรณ ผ่องอำพัน..สีเพลิง..ใกล้เชิงพลบ ตะวันลาฟ้าลงตรงซอกเขา เหลือเพียงเงาทอดไว้ให้ประสบ เหมือนรอยซึ้งเศร้ากมล...คนเคยคบ มาหลีกหลบแรมร้างไปห่างกัน เห็นโสนปลายหนองที่นองน้ำ เหมือนจะย้ำสัญญาว่ายังมั่น เสียงลมหวลครวญคร่ำเหมือนรำพัน มาปลอบขวัญคนที่ฤดีตรอม ดอกพยอมเริ่มขยับพับกลีบห่อ เหมือนทดท้อหฤทัย...เพราะไม่หอม ซ่อนเกสรที่ส่อว่าซ่อซอม โอ้พยอมหมองหม่นเช่น..คนนี้ ก่อนระพีพุ่งฟ้าจะลาลับ ยังทอดทับเงาแจรงเป็นแสงสี แต่ขวัญเอยเลยร้างห่างฤดี ช่างไม่มี..น้ำใจ..อาลัยลา แสงสีส้มจมหายลายฟ้าลบ เมื่อเชิงพลบพร่ามัวไปทั่วป่า ด้วยคนเคยเผยใจไร้ราคา จำก้มหน้าจากกันแต่วันนี้
พี่ดอกแก้ว 17 ส.ค. 2547 09:24 น. - ID 59233 
1086
16
0
17 สิงหาคม 2547 10:26 น. - comment id 312915
ร้างลาซมดีค่ะพี่แก้ว
17 สิงหาคม 2547 10:51 น. - comment id 312926
บรรจงจำเรียงออกมาได้งดงามมากครับ ท้องฟ้าหรือธรรมชาติในสายตาคนเศร้า มันไม่สดใสเหมือนท้องฟ้าและธรรมชาติ ของคนสุข คนที่มีสุขรอตะวันขึ้นต่างกับคน ทุกข์ที่รอตะวันตกดิน สัจจังครับ........สัจจัง ๚ะ๛ size>
17 สิงหาคม 2547 13:43 น. - comment id 313025
ดาหลาชอบจังค่ะบทนี้..... ด้วยคนเคยเผยใจไร้ราคา จำก้มหน้าจากกันแต่วันนี้
17 สิงหาคม 2547 15:53 น. - comment id 313074
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว...
ช่างเขียนถ้อยได้ทดท้อน้อยใจรัก
ได้ประจักษ์กับรักร้าวอันขื่นขม
แนบแน่นนักเจ็บปวดใจโศกตรม
ขอขื่นขมเพียงบทกลอนไกลเกินจริง
มาชื่นชมกลอนไพเราะๆ ด้วยคนนะคะ
ขอบคุณค่ะ
17 สิงหาคม 2547 16:12 น. - comment id 313082
แอบย่องๆมาอ่านกลอนกลัวใครเห็น เห็นประเด็นเห็นนามก็อยากอ่าน คนเคยคบคนไหนทำพี่สาวเราร้าวราน จะประหารตัดตอนก่อนคงดี ตัดตอนหรือตัดตอดีหึหึหึ
17 สิงหาคม 2547 17:33 น. - comment id 313118
ตะวันลับขอบปลอบขวัญ แสงจันทร์นั้นแทนแดดหมาย หาใช่ไร้สิ้นกิจมลาย ไม่สายสานต่อทองาน ธรรมะคุ้มครองคุณพี่ดอกแก้ว และทุกท่านค่ะ
17 สิงหาคม 2547 18:21 น. - comment id 313168
เล่นคำได้สวยมากมากค่ะ มาชื่นชมบทกลอนดีดี
20 สิงหาคม 2547 11:30 น. - comment id 313464
@...tiki... ขอบคุณค่ะทิกิ บรรยากาศงามเช่นนี้ เป็นแรงบันดาลใจที่ดีของกวีเสมอ
20 สิงหาคม 2547 11:33 น. - comment id 313466
@...ทิงนองนอย... ฟ้าจะมืดหรือสว่างกระจ่างแจ้ง หากใจแล้งก็เห็นเช่นงามฉาย หากใจดีก็จะมีรุ้งเพริศพราย แม้กลางแดดตอนบ่ายก็สวยงาม ความรู้สึก ...ทำให้สิ่งรอบตัวมีค่าและลดค่าได้อย่างน่าอัศจรรย์ ขอบคุณค่ะทิงนองนอย
20 สิงหาคม 2547 11:38 น. - comment id 313467
@...ดาหลา... ชอบจังหรือคะ... ยกให้เลยทั้งบท แล้วก็เงยหน้าเดินได้แล้วค่ะ เพื่อความสง่างาม
20 สิงหาคม 2547 11:39 น. - comment id 313469
@...กอกก... กลอนรวดร้าวท้าวความยามใจโศก ความสวยงามในโลกไม่อยากเห็น พอใจดีกลับมีตามามองเป็น ได้แลเห็นความต่างหลายอย่างกัน ขอบคุณค่ะกอกก... บทกลอนเพ้อนิดหน่อย อีกหนึ่งภาพของชีวิตคนเศร้าค่ะ
20 สิงหาคม 2547 11:40 น. - comment id 313470
@...คนเมืองลิง... ย่องมาแล้วแคล้วคลาดถูกฟาดหัว ดีนะที่รู้ตัวเห็นด้านหลัง ที่แท้ก็น้องเมืองลิงอุรังอุตัง อุตส่าห์นั่งเป็นเพื่อนเฉือนตัดตอน อุ๊ย..อุ๊ย...ไม่มีผู้ร้ายที่ไหนหรอกค่ะ มีแต่คนรู้จักกันที่อยากเดินคนละเส้นทาง ดีค่ะ...การจราจรไม่แออัด
20 สิงหาคม 2547 11:40 น. - comment id 313471
@...น้องปุ๋ย มณี ปัทมะ ตารา... แสงตะวันผันโลกให้สดชื่น แสงจันทร์รื่นรัตติกรนอนหลับไหล แสงดาวส่องปลอบขวัญคืนหวั่นใจ แสงปัญญาส่องให้ใจชื่นบาน ธรรมะคุ้มครองเช่นกันค่ะน้องปุ๋ย
20 สิงหาคม 2547 11:44 น. - comment id 313474
@...cool-hearted... ขอบคุณมากนะคะ ดีใจที่เข้ามาทักทายอีกครั้ง แล้วมาร่วมรสบทกวีกันอีกนะคะ
20 สิงหาคม 2547 13:25 น. - comment id 313514
คนเคยคบลบหายห่างหายหนี ดวงชีวีเคยคบหาดูหน้าแปลก ดวงกมล ค้นคิด จิตแบ่งแยก ด้วยความแตกต่างขั้นฉันและเธอ พึ่งได้แวะเข้ามาหา คงได้พูดจากันแค่กลอนเดียวด้วยเวลาจำกัด แต่ก็ดีที่วันนี้เป็นวันสุข ถ้าว่างตอนค่ำจะแวะมาสนุกกับพี่จนดึกดื่นนะครับ
20 สิงหาคม 2547 23:12 น. - comment id 313795
@...ชัยชนะ... หน้าเคยแปลกแรกเห็น...เป็นไม่แปลก เพราะเวลาลบรอยแยกแปลกใบหน้า พอนานนานหน้าที่เห็นจนชินตา กลายกลับว่าแปลกไปไม่เคยพบ ขอโทษที่เข้ามาดึกนะคะ ทำงานอยู่อีกแห่งหนึ่ง....ไม่รู้ว่าปานนี้น้องชัยปิดไฟใส่กลอนนอนไปรึยัง ขอบคุณที่แวะมาทักทายทุกแห่งหนนะคะ
22 สิงหาคม 2547 12:18 น. - comment id 314607
แวะมาทักทายค่ะ
22 สิงหาคม 2547 23:31 น. - comment id 314976
@...ลอยไปในสายลม... ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามมาอ่าน...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
