*กรงอากาศ* : มหากาพย์แห่งความปวดร้าว เทพเจ้าแห่งความช้ำ

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

One Crying Bird In A Cage. 
มีหนึ่งนกผกผินอิสระ			
สองดวงตาศิลปะมองฟ้าใส
ปีกเสรีโบยบินตามจิตใจ			
โลกกว้างใหญ่ยังมีรักให้พักพิง
ถูกเธอหักปีกขังกรงอากาศ			
เพราะประมาทในรักอุ่นที่ห่มผิง
น้ำตาตกอกจุกดังถูกยิง				
เธอทอดทิ้งหนึ่งใจไว้ในกรง
ทุ่มเทรักหนักแน่นตายแทนได้			
น่าปลื้มใจได้กลับแค่ความหลง
มีดของเธอแอบแฝงไม่แทงตรง			
แต่เช้าค่ำมันยังคงบาดข้างใน
หรือปากนี้มีไว้ใช้แค่จูบ			
กายมีไว้เพียงไล้ลูบให้วูบไหว
มีตาสองไว้มองรูปหวามวูบไว			
เพียงวูบใจก็ไสผลักจากคนรอ
เห็นสมองแต่ไร้หวังเห็นความคิด		
คำตอบในแอนเซอร์ชีตผิดทุกข้อ
เทดินตมถมทะเลไม่เคยพอ			
คำร้องขอเคยไหมเธอได้ยิน
เข้าคอร์สเรียนรู้เล่ห์กลอันยลแยบ		
กระเดือกแสบแปลบปวดกลืนกรวดหิน
ลืมหน้าคนเคยรักกันปานกลืนกิน		
คงชาชินการแชเชือนอย่างช่ำชอง
รางวัลรักที่ให้ในวันเก่า				
คือรอยเท้าประทับไว้ในสมอง
รักที่เคยไขว่คว้ามันมาครอง			
เธอเก็บไว้ในโถดองไร้เยื่อใย
พระเจ้าแจกศรรักอาบสนิม			
คนคนนี้อดหรืออิ่มยังยิ้มได้
หรือฉันเกิดมาเดินบนหนทางไกล		
ที่ขีดไว้ให้ชอกช้ำเพียงลำพัง
รู้สึกตัวเมื่อน้ำตาเริ่มเปลี่ยนสี		
ความหวังดี เสียแรงถูกแทงหลัง
แต่ไม่เคยให้ความช้ำก่อความชัง		
แม้ความฝันถูกเธอฝังตายทั้งเป็น
ขอที่ว่างให้คำว่า มิตรภาพ			
สองแก้มอาบน้ำตาเธออย่าเห็น
ทุกหยาดหยดทุกเม็ดเด็ดกระเด็น		
หากมันทำให้เธอเย็น...ฉันเต็มใจ
นกยังแหกกรงขังอย่างเปล่าเปลี่ยว	
คำว่าเลิกแค่คำเดียวให้ไม่ได้
เธออมไว้ในปากเพื่ออะไร			
กลืนสุราล้างไตแล้วเลิกดึง
เหมือนสายน้ำเชี่ยวกรากกั้นความหวัง		
คนละฝั่งอยากใกล้กอดไม่ถึง
คนหนึ่งร้องชะแง้ชะเง้อเพ้อรำพึง		
อีกคนหนึ่งหายไปกับฝนโปรย
ขังนกน้อยในกรงให้หลงใหล			
แต่ไม่ให้อาหาร...มันหิวโหย
เส้นเสียงฉีกเลือดหยดร้องโอดโอย		
ด่าวดับโดยแดดิ้นสิ้นสันดาน
กางปีกปัดงัดแหกกรงอากาศ			
กระแสไฟฟ้าฟาดประหัตประหาร
เจ้านายปล่อยทิ้งไว้ให้ซมซาน			
เจ็บปวดปานเหล็กแหลมทะลวงใจ
เหมือนหายใจในน้ำสิ้นสำนึก		
จมเหวลึกสามเส้าสุดร้าวไหว
เป็นความพลาดความผิดลิขิตใคร		
เราจึงได้มีชีวิตดังนิยาย
คนทั้งคนถูกอีกคนมาแทนที่			
คนคนนี้จึงขอร้องมองความหมาย
โปรดเกลียดใจอย่าเกลียดชังเพียงร่างกาย 	
น่าเสียดายที่เผลอพร้อมยอมรับเธอ...				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    16 สิงหาคม 2547 14:09 น. - comment id 312624

     จินตนาการได้อย่างแสนบรรเจิด
    เลิศในความคิดสร้างสรรค์เสมอ  ๚ะ๛
    
    size>
  • Darkness_Hero

    16 สิงหาคม 2547 15:49 น. - comment id 312655

    นั่นสิครับคุณ Robert จิตนาการเยี่ยมมากๆเลย ศัทพ์ก็ดีมากๆ .... ติยากๆ
  • คนเมืองลิง

    16 สิงหาคม 2547 16:20 น. - comment id 312674

    สุดยอดค่ะ
  • black rose

    16 สิงหาคม 2547 17:46 น. - comment id 312711

    อ่า
    แบบว่า
    คิดได้ไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย
    สุดยอดดดดดดดดดดดดด
    ชอบใจไอ้ตรงคำว่า
    พระเจ้าแจกศรรักอาบสนิม
    
    ฮ่าๆๆๆๆ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน