อย่างน้อยฉันยังหายใจ

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

At Least Im still alive
 
ไม่ต้องแกล้งสงสารที่ฉันลำบาก
ที่เธออ้างจำเป็นต้องพลัดพราก จริงเท็จแค่ไหน
ถ้าจะรักฉันเพียงเพราะต้องการรับผิดชอบ  ขอบใจ
แต่จะทนทำมาทำไมให้เสียเวลา
	
อย่าลากโยงเหตุผลมาเกี่ยวข้อง
ในเมื่อสมองเธอมีแต่ความปรารถนา
สิ่งงดงามเธอคว้าไว้ใกล้สายตา
สิ่งไร้ค่าเธอมอบให้แด่หยากไย่ใยแมงมุม
	
อึดอัดเหลือเกินกับเหตุผลที่เธอให้
เหมือนกำลังพยายามหายใจอยู่ในหลุม
ยังไม่ต้องการให้ความตายมารายรุม
อย่าเอาไฟมาสุม... ปล่อยฉันไป
	
โปรดอย่าใช้เยื่อใยสายสัมพันธ์
มาล่ามฉันดังนักโทษจะได้ไหม
อยู่ในแดนตะรางรักคุกขังใจ
ฉันเหมือนดังนุ่งห่มไฟไร้ร่มเย็น
	
เก็บเอาไว้ในปากเถอะเหตุผล
มันฆ่าคนค่อยค่อยตายไร้ใครเห็น
ถึงเลือดคล้ำช้ำคั่งอย่างลำเค็ญ
จะซ่อนเร้นมันไว้ไม่บอกคน
	
ไม่ต้องมาอาลัย เขารออยู่
ฉันไม่กู่ให้เธอกลับมาสับสน
ทุกระเบียบทุกกฎขออดทน
ทุกเหตุผลน้ำเน่า...มาเอาคืน
ไม่ต้องแสดงแววตาเวทนาฉัน
น้ำตาที่เค้นคั้นอย่าบีบเลยถ้าต้องฝืน
อย่างน้อย โลกนี้ยังไม่ไร้แผ่นดินยืน
ทุกรุ่งเช้าที่ตื่น อย่างน้อยฉันยังหายใจ
บอกฉันตรงๆ ถ้าไม่รักดังก่อนนี้
ไม่ต้องหลบลี้หาเรื่องตอบต่อข้อสงสัย
อย่ามาผูกคอฉันตายด้วยบ่วงความห่วงใย
เกลียดเหตุผลบนกองไฟที่เผาฉันให้  ตายทั้งเป็น