น้ำตาฟ้าร่วงลายพร่างพรายแสง อ่อนเรี่ยวแรงแสงทองส่องไสว ภาพทรงจำพร่างพราวเป็นดาวใจ ส่องฤทัยอบอวลงามยวนเย้า ขอบโค้งรุ้งจรดดินถิ่นอำไพ ขอบกว้างไกลกล้าแกร่งแหล่งขุนเขา ละอองน้ำหยาดฟ้าพาเพียงเงา สีคละเคล้ากลมกลืนเป็นหมื่นพัน เหนือน่านฟ้าล่องลอยคอยพบพาน ปีกสายรุ้งโค้งผ่านทะยานฝัน เงาสะท้อนผิวน้ำครารำพัน ช่างสงบเงียบงันงามในใจ แสงสว่างพร่างพรายบรรยายจิต คอยเคลื่อนคิดล่องเรื่อยค่อยเอื่อยไหล สายลำธารส่องสะท้อนขจรไกล อิงอุ่นไอไออุ่นอาบวารี สืบทอดยาววาววับขยับลาย ปลายสุดสายเยือกเย็นเส้นแสงสี ละอองไอล่วงลาทุกนาที ต่อแต่นี้สิ้นลายปลายโค้งฝัน ๑๓/๐๘/๒๕๔๗ ๐๘:๓๐:๒๒ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
13 สิงหาคม 2547 09:10 น. - comment id 311158
จริงๆ แล้วผมจะเอารูปรุ้ง มาลงให้ดูครับ เพราะมันสวยงามมากเลย แต่ไฟล์มันใหญ่เกิน ผมย่อไฟล์ไม่เป็น ใครทำเป็นแนะนำหน่อยนะครับ
13 สิงหาคม 2547 09:59 น. - comment id 311202
งดงามมากครับ๚ะ๛ size>
13 สิงหาคม 2547 10:04 น. - comment id 311208
วิธีย่อ คลิ๊กขวาไปที่ภาพ จะมีคำว่าSave as ก็เซบภาพเข้ามาไว้ที่ Documents แล้วเปิดไปที่ภาพกดBrowsecและไปที่Tools แล้วเข้าไปที่Resizec แล้วเลือกขนาดภาพ240..240 และเก็บเซบไว้อีกทีแล้วค่อยเปิดดึงมาใช้
13 สิงหาคม 2547 11:10 น. - comment id 311254
ขอบคุณนะครับที่แนะนำให้
13 สิงหาคม 2547 11:11 น. - comment id 311255
จาก... วันวานวันนั้น เคยพันผูก วันที่เราเคยสุข และสดใส วันที่เราเคยรัก และห่วงใย วันที่ใจของเรา เคยอาทร ถึง.... วันนี้........วันที่ .........ต้องจากจร วันที่เรา..อาทร ..........ตอนจากไป วันที่คน..เคยรัก ..........ต้องจากไกล วันที่ใจ..ไม่เคยคิด ........จะลืมเลือน ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll,
13 สิงหาคม 2547 11:47 น. - comment id 311270
เอ...เราอยากไปยืนแทนคนในรูปนั้นจังอ่ะ....
13 สิงหาคม 2547 12:43 น. - comment id 311290
แวะมาทักทายค่ะ ภาพนี้ก็สวยมากนะ ........................................................ ลี่...ผู้มาเยือน
13 สิงหาคม 2547 13:01 น. - comment id 311304
...โค้งขอบฟ้าทาริ้วด้วยทิวรุ้ง แจ่มจรุ่งในจิตไม่ผิดผัน ต่อแต่นี้ขอบฟ้าคงจาบัลย์ เพราะรุ้งนั้นหนีหายจากปลายฟ้า...
13 สิงหาคม 2547 13:38 น. - comment id 311328
เขียนได้งามหยดย้อยจริงๆครับ มาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2547 14:18 น. - comment id 311340
ไพเราะมากค่ะ ภาพสวยมากทำให้หัวใจสดใส และมีความหวังมากๆ เลยค่ะ ู^__^
13 สิงหาคม 2547 15:14 น. - comment id 311350
ตอบ เมกกะ ยังไงก็ยังมีผมนี่ครับ...จะเศร้าไปทำไมอ่ะ ..อิ..อิ...อิ
13 สิงหาคม 2547 15:19 น. - comment id 311354
ตอบ kOrOkOsO ได้ซิอยากมายืนหรอ ถ้ามีความจริงใจล่ะก้อมาได้เลยนะ ..อิ...อิ...อิ..
13 สิงหาคม 2547 15:22 น. - comment id 311356
ขอขอบคุณ ลี่....ชวนมาเยือน หมึกมรกต แก้วประเสริฐ แมงกุ๊ดจี่ ที่เข้ามาเป็นกำลังใจมากนะครับ
13 สิงหาคม 2547 15:38 น. - comment id 311369
ว่ากันว่า...สุดปลายสายรุ้ง ..มีหม้อทองคำ...เป็นของกำนัล มอบให้แก่นักแสวงหา ผู้บากบั่นเดินทางมาสู่ความฝัน ......ความฝันไม่ได้ว่างเปล่าเสมอไป... เป็นกำลังใจให้นะคะ.....
13 สิงหาคม 2547 16:12 น. - comment id 311389
ตอบ นางสาวใบไม้ ยังไงมันก็เป็นเพียงแค่ตำนานอยู่ดีล่ะครับ ขอบคุณสำหรับกำลังในนะครับ
13 สิงหาคม 2547 16:50 น. - comment id 311403
ขอบรุ้งหลังฝน หรือสายรุ้งเองก็ตาม ไม่ค่อยได้เห็น ได้เฝ้ามองเหมือนในอดีตที่ผ่านมา มีเพียงแต่ในความฝัน ในความรัก ของเราทุกคนที่จินตนาการได้สวยงาม นี้ก็เป็นบทกวีที่ทำให้ระลึกให้เห็นในมโนภาพได้ เป็นกำลังใจให้กันและกันนะ
13 สิงหาคม 2547 17:47 น. - comment id 311441
บนขอบฟ้าปรากฏรุ้งสวยใส คนที่เห็นก็พลอยชุ่มชื่นใจไปด้วย ค่ะ
14 สิงหาคม 2547 13:23 น. - comment id 311769
ธรรมชาติช่างสวยสด งามหมดจดไปทุกที่ สองเราเคล้าฤดี ยากจะมีสุขไหนเทียม
15 สิงหาคม 2547 09:46 น. - comment id 312148
ตอบ นิติ คุณนิติพูดได้ดีนะครับผมก็เหมือนกันเด๋วนี้ ผมก็ไม่ค่อยมีเวลา ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
15 สิงหาคม 2547 09:57 น. - comment id 312153
ตอบ อัลมิลตรา รู้สึกว่างดงามเหลือจินตนาการ มันทำให้เรารู้สึก ถึงความอบอุ่น ขอบคุณนะครับ
15 สิงหาคม 2547 10:00 น. - comment id 312154
ตอบ พี่ชัย ความสวยงามของธรรมชาติ เราควรช่วยกันรักษามันเอาไวนะ ขอบคุณครับ
15 สิงหาคม 2547 12:25 น. - comment id 312207
ก่อนอื่นขอขอบคุงก่อนนะคะที่คอยเม้นท์ให้บ่อยๆกลอนสวยงามมากนะคะไม่ว่าวิวหรือในตัวบทกลอน ขอบคุงค่ะ
15 สิงหาคม 2547 22:02 น. - comment id 312411
แต่งได้ดีค่ะ