แม่

เรืองเล่าภาณุวัฒน์

วัจนัง แต่งกำม่อนไท้ ต๋างดวงดอกไม้ มาลัยไอศวร
ต๋างดวงดอกทิพย์ สถิตเมืองสรวง ดอกตังปวง อันหอมโลกหล้า
ดอกมะลิเหย หยาดเฟยอยู่หน้า สอดสร้อยมาลา ดอกไม้
ขอแต่งกล๋อนสาร บัวราณก่อนไก๊ ต๋างเอ่ยได้ กำดี
วจี๋ม่อนข้า เป่งจ้าดีหลี ไหว้สาความดี มาต๋าแม่เจ้า
ไหว้สายังกุณ อุดหนุนลูกเต้า บ่เท่าไดเอา เผียบครบ
กุณแม่มาต๋า ไหว้สากราบนบ จบหัตไหว้ ยอกุณ
ม่อนจักกล่าวไว้ บ่ได้หายสูญ หลอนได้เป๋นบุญ กุศลไปหน้า
จักผายโผดยัง คนฟังเจ้าข้า หื้อชื่นอุรา เน้อไท้
กุณแม่มาต๋า ปั๊บสาบอกไว้ มีสิบสองอั้น เนอนาย
ปามานลูกเต้า เมินนานหลวงหลาย เก้าเดือนเนอนาย ทุกข์ไหนเผียบได้
ของเผ็ดของเก็ม บ่หลอนกิ๋นได้ ย้อนกลั๋วเป๋นภัย ลูกฮัก
เตวต๊าเตวตาง ก๋านวาก๋านวัด ได้ยั้งปล๋งได้ วางลง
ปามานลูกหน้อย ระเวเหหน จ๋ำได้อดทน แป๋งใจ๋เที่ยงหมั้น
กันเถิงเวลา เติงมาว่าอั้น เก้าเดือนวัน ไขว้ครบ
เจ็บท้องจะเกิด กำเหนิดมานพ แก้วแก่นไท้ นารี
ลมก๋ำสวาด ลวดเข้ามาตี๋ แต่เก๊าหัวที เจ็บไหนเผียบได้
ลูกหน้อยหงว้ายหัว ปี้นตั๋วล่องใต้ จักออกครรภ์ แม่ไท้
แม่เบ่งบุตต๋า ภัยยาป๋างฮ้าย ดั่งออกได้ ฟันแตง
ดั่งจายออกฮบ ข้าเสิ้กกำแหง จักหมดเสียแฮง นี้ตึงบ่ได้
แม่มานนั้นหนา เปิ้นจ๋าแต๊ไส้ เผียบเหมือนนาย กวานจ๊าง
จักอยู่จักต๋าย จักวายมอดม้าง ไผหาได้ ทำนาย
ลูกเกิดมาแล้ว ดั่งแก้วสีใส ดวงฤทัย พร่างพรายแสงจ้า
ฮักลูกบุตต๋า เหลือแก้วอยู่หน้า อันจักษุต๋า แม่ไท้
เลี้ยงลูกใหญ่มา บ่จ๋าว่าฮ้าย สอนลูกได้ เป๋นคน
ความชั่วฮื้อละ มานะเป๋นผล ฮื้อลูกเป๋นคน ดีงามเป่งป้อย
ฮื้อเป๋นคนดี วจี๋กล่าวถ้อย ฮ่ำเฮียนเอา ลูกฮัก
ความชั่วฮื้อหนี ความดีฮื้อวัก ฮักปี้น้อง แปงปัน
กุณแม่เฮานี้ กล่าวจี๊สัจจั๋ง หาหยังมาตำ เอาเทียบเผียบได้
ขอไหว้ทูลสา กึ๊ดหาใจ้ใจ้ กุณแม่มารดา แก่นไท้
กันแม่ประสงค์ จ๋ำนงไดไว้ ขอสำเร็จได้ ดั่งกำ 
อายุไคว้ครบ ร้อยซาวสัจจั๋ง เป๋นไม้โพธิ์ธัง ปกห่มลูกหล้า
ขอกุณปิต๋า มารดาอว่ายหน้า เป๋นดั่งมรรคา เป่งว้าง
ฮื้อเป๋นกุศล บรรดลหน่องรั้ง ฮื้อท่านที่ได้ มาฟัง
อายุวรรณะ พละสุขัง สมวัจนัง กุณมาต๋าเจ้า กุณมาต๋าเจ้า.......