สิบนิ้ววันทา ไหว้สากราบนบ ท่านที่เคารพ พี่น้องวงศา พระคุณแม่นั้น ยิ่งใหญ่นักหนา บ่มีหยังมา จะปานเปรียบได้ ยามแม่ตั้งครรภ์ กิ๋นหยังบ่ได้ ก็ย้อนตั๋วนาย ลูกฮัก ของเผ็ดของเค็ม แม่ชอบแม่มัก แม่อดแม่กลั้น เนอนาย แม่นั้นอุ้มท้อง ได้เก้าเดือนปล๋าย ลุกเหินเดินไป ลำบากแท้เจ้า ปวดเกล้าเมาหัว ประคองน้องเหน้า จากเช้าฮอดแลง อิดนัก มันบ่เป๋นหยัง เพื่อตั๋วลูกฮัก แม่นี้ยอมได้ เนอนาย วันคลอดลูกนั้น แม่เจ็บจะต๋าย เพื่อตั๋วอี่นาย แม่นี้ทนได้ หื้อลูกกิ๋นนม ของแม่ไจ้ไจ้ แม่ก็ยอมอาย แท้ทัก ลูกบ่สบาย ตั๋วฮ้อนยิ่งนัก แม่พาลูกเข้า โฮงยา ค่าหยูกยานั้น ตึงแพงนักหนา แม่เซาะเงินมา ฮักษาลูกหน้อย ความฮักแม่นั้น บ่มีลดหน้อย แม่อยากป่วยแทน ลูกฮัก แม่ตื่นแต่เช้า นึ่งข้าวหุงหา เพื่อลูกนั้นนา จะได้กิ๋นข้าว กวาดบ้านถูเฮือน เดินออกเดินเข้า งานบ้านงานครัว นักล้ำ เยียะไฮ่เยียะนา ตึงบ่เสี้ยงซ้ำ ปลูกข้าวหลกกล้า ตึงวัน ลูกบ่าวลูกสาว เฮียนสูงไจ้ไจ้ หมั่นพากหมั่นเพียร หื้อนัก ทางตั๋วลูกสาว อยากได้แท้ทัก มือถือว่าอั้น ของแพง แม่เสี้ยงเงินนั้น บ่มีกิ๋นแหนง ซื้อหื้อรอมแพง อี่นายลูกหล้า บ่าอ้ายแหมคน บอกแม่เจ้าข้า อยากได้รถเครื่อง แท้ทัก แม่เซาะยืมเงิน ซื้อหื้อลูกฮัก หลายหมื่นเน้ออ้าย คำปัน ทางตั๋วลูกนั้น ตึงผ่อบ่หัน แม่อิดตึงวัน เป๋นสินเป๋นหนี้ วันแม่มาถึง อี่นายลูกฮัก หื้อไปกราบไหว้ ยอกร กราบเท้าแม่นั้น ที่ช่วยสั่งสอน แม่เคยพร่ำวอน ลูกดีเด่นได้ ลูกมีงานทำ บอกแม่ไจ้ไจ้ เลี้ยงแม่คนดี แท้ทัก ขอทดแทนคุณ แม่ของลูกฮัก จะหื้อแม่เจ้า อยู่ดี หื้อตั๋วแม่นั้น ม่วนงันดีหลี กิ๋นได้อยู่ดี ความทุกข์บ่เข้า ถ้าลูกล่วงเกิ๋น สูมาเต๊อะเจ้า ขอหื้ออภัย ลูกนี้ ค่าวหัวอกแม่ จบลงเท่านี้ ขอหื้อชุท่าน รุ่งเรือง มโนเนือง สุดเสี้ยงเท่าอี้ เท่านี้เล่าหื้อฟัง ก่อนแลนายเหย
13 สิงหาคม 2547 07:38 น. - comment id 311089
ถ่ายทอดตำนานชีวิตของแม่ออกมาได้อย่างมีคุณค่าน่าอ่าน๚ะ๛ size>
13 สิงหาคม 2547 09:19 น. - comment id 311175
แวะมาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนดีครับ
13 สิงหาคม 2547 23:42 น. - comment id 311603
:) บางคำพอจะรู้เรื่องค่ะ บางคำต้องถามเพื่อน รวมๆแล้วประทับใจนะคะ ที่คุณเขียนด้วยภาษาท้องถิ่นเช่นนี้
14 สิงหาคม 2547 08:42 น. - comment id 311672
ชื่นชมกวีวัยใหม่ใช้ภาษาถิ่นยินดียิ่งเจ้า