คนธรรมดาโลกขี้เกียจจำ

สายน้ำสีเงิน

 
   เพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่ต้องพึ่งคคนอื่นอีกมาก
แต่ทุกคนกลับเดินตีจาก
และพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก 
   เพียงคนธรรมดาหนึ่งคน
เมื่ออับจนมากด้วยอุปสรรค
ต้องการบุคคลคนที่รัก
คอยปกปักรักษาด้วยหัวใจ
   เพียงคนธรรมดาของโลก
เวลาโศกต้องการคนอยู่ไกล้ไกล้
ที่เมื่อทุกข์ต้องการคนคอยห่วงใย
เอาใจใส่ห่วงใยไกล้ไกล้กัน
   เพียงคนธรรมดาธรรมดา
ม่ได้บ้าได้บอไม่สุขสันต์
ไม่ได้ทุกข์ได้โศกอยู่ทุกวัน
ไม่ได้ฝันได้เฟื่องตลอดไป
   เพียงคนธรรมดาที่มีทุกข์
ปนกับสุขและเศร้าอยู่รำไร
เพียงต้องการคนหนึ่งอยู่ไกล้
ที่จริงใจจริงจังกับตัวเรา  				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    13 สิงหาคม 2547 07:51 น. - comment id 311097

    
    ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้วิปโยคมาก๚ะ๛
    
    size>
  • มณี ปัทมะ ตารา

    13 สิงหาคม 2547 08:46 น. - comment id 311139

    เพียงธรรมดาในธรรมดา
    ไหลตามมายาแห่งโลก
    ธรรมดาของมนุษย์ทุกข์โศก
    สุขโภคโภคินสิ้นหวัง
    มิมีสิ่งใดจีรัง
    ให้หวังคงคืนยืนยง
    ห่วงใยไกลใกล้หยุดยั้ง
    สร้างแรงพลังจิตหนา
    เข้มแข็งแกร่งในกายา
    พึ่งพามาได้ด้วยตน
    
    ธรรมะสวัสดีค่ะคุณสายน้ำเงิน
  • เมกกะ

    13 สิงหาคม 2547 09:12 น. - comment id 311159

    อิอิ  คนธรรมดาขี้เกียจจำเหรอ  คุ้น ๆนะครับ
    
    เท่ห์ซะม่ะเมอ่ะครับ  ร่ายกลอนออกมาได้สุดยอดเลยครับ 
    
    กลอนดีดีอย่างนี้  นาน ๆ ทีจะเจอ  ขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ
    
    จากเมก  บุรุษที่สาว ๆ อยากจำ ฮิๆๆๆๆ
    
    ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll,  
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    13 สิงหาคม 2547 09:16 น. - comment id 311166

    แวะมาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ
    
    เขียนดีครับ
    
    
  • หนิมมมมมมมมม

    13 สิงหาคม 2547 16:24 น. - comment id 311396

    ชอบ ครับ จบ
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    13 สิงหาคม 2547 19:55 น. - comment id 311513

    เขียนได้ดีมากเลยค่ะ
    
    แวะมาอ่านให้กำลังใจนะคะ
  • สายน้ำสีเงิน

    16 สิงหาคม 2547 12:24 น. - comment id 312594

    ขอบคุณทุกๆคนครับ...
  • บุษราคัม

    22 สิงหาคม 2547 00:00 น. - comment id 314383

    เธออาจมองไปแล้วไม่มีใคร
    ลองหันไปมองคนอยู่เบื้องหลัง
    คนหนึ่งซึ่งคอยจะเติมพลัง
    ผู้เป็นดั่งแหล่งชุบเลี้ยงเติมแรงใจ
    
    คนๆนั้น ไม่ใช่ใคร......คือ พ่อแม่
    ยามท้อแท้.....มีแต่ท่าน....ไม่เคยหนีไปไหน
    ปลุกปลอบลูก....ปลูกฝัง.....พลังใจ
    สอนลูกให้.....เดินได้.....ด้วยตนเอง
    +++++++++++++++++++++++++
    ขอบคุณที่แวะไปอ่านกลอนของบุษนะคะ
    แวะมาเติมกำลังใจให้เพื่อนกวีค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน