เพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องพึ่งคคนอื่นอีกมาก แต่ทุกคนกลับเดินตีจาก และพลัดพรากจากสิ่งที่เรารัก เพียงคนธรรมดาหนึ่งคน เมื่ออับจนมากด้วยอุปสรรค ต้องการบุคคลคนที่รัก คอยปกปักรักษาด้วยหัวใจ เพียงคนธรรมดาของโลก เวลาโศกต้องการคนอยู่ไกล้ไกล้ ที่เมื่อทุกข์ต้องการคนคอยห่วงใย เอาใจใส่ห่วงใยไกล้ไกล้กัน เพียงคนธรรมดาธรรมดา ม่ได้บ้าได้บอไม่สุขสันต์ ไม่ได้ทุกข์ได้โศกอยู่ทุกวัน ไม่ได้ฝันได้เฟื่องตลอดไป เพียงคนธรรมดาที่มีทุกข์ ปนกับสุขและเศร้าอยู่รำไร เพียงต้องการคนหนึ่งอยู่ไกล้ ที่จริงใจจริงจังกับตัวเรา
13 สิงหาคม 2547 07:51 น. - comment id 311097
ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้วิปโยคมาก๚ะ๛ size>
13 สิงหาคม 2547 08:46 น. - comment id 311139
เพียงธรรมดาในธรรมดา ไหลตามมายาแห่งโลก ธรรมดาของมนุษย์ทุกข์โศก สุขโภคโภคินสิ้นหวัง มิมีสิ่งใดจีรัง ให้หวังคงคืนยืนยง ห่วงใยไกลใกล้หยุดยั้ง สร้างแรงพลังจิตหนา เข้มแข็งแกร่งในกายา พึ่งพามาได้ด้วยตน ธรรมะสวัสดีค่ะคุณสายน้ำเงิน
13 สิงหาคม 2547 09:12 น. - comment id 311159
อิอิ คนธรรมดาขี้เกียจจำเหรอ คุ้น ๆนะครับ เท่ห์ซะม่ะเมอ่ะครับ ร่ายกลอนออกมาได้สุดยอดเลยครับ กลอนดีดีอย่างนี้ นาน ๆ ทีจะเจอ ขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ จากเมก บุรุษที่สาว ๆ อยากจำ ฮิๆๆๆๆ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll,
13 สิงหาคม 2547 09:16 น. - comment id 311166
แวะมาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ เขียนดีครับ
13 สิงหาคม 2547 16:24 น. - comment id 311396
ชอบ ครับ จบ
13 สิงหาคม 2547 19:55 น. - comment id 311513
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ แวะมาอ่านให้กำลังใจนะคะ
16 สิงหาคม 2547 12:24 น. - comment id 312594
ขอบคุณทุกๆคนครับ...
22 สิงหาคม 2547 00:00 น. - comment id 314383
เธออาจมองไปแล้วไม่มีใคร ลองหันไปมองคนอยู่เบื้องหลัง คนหนึ่งซึ่งคอยจะเติมพลัง ผู้เป็นดั่งแหล่งชุบเลี้ยงเติมแรงใจ คนๆนั้น ไม่ใช่ใคร......คือ พ่อแม่ ยามท้อแท้.....มีแต่ท่าน....ไม่เคยหนีไปไหน ปลุกปลอบลูก....ปลูกฝัง.....พลังใจ สอนลูกให้.....เดินได้.....ด้วยตนเอง +++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณที่แวะไปอ่านกลอนของบุษนะคะ แวะมาเติมกำลังใจให้เพื่อนกวีค่ะ