แม่เหนื่อยหนักนักหนากว่าจะคลอด ทุกข์ตลอดเก้าเดือนไม่เลือนหาย ไม่คำนึงถึงเจ้าเป็นหญิงชาย แม่ไม่คลายจากรักฟูมฟักมา นับตั้งแต่ฝ่าเท้าเท่าฝาหอย ให้ลูกน้อยหนักแน่นเช่นหินผา หวังให้เจ้าเติบใหญ่ได้มีวิชา ให้ลูกยาเติบใหญ่ให้ได้ดี
12 สิงหาคม 2547 02:01 น. - comment id 310633
แต่งได้ดีค่ะ
12 สิงหาคม 2547 05:07 น. - comment id 310648
เขียนได้ไพเราะ ..นะคะ.. หายไปนาจัง... เรน.. คิดถึง ..นะคะ..
12 สิงหาคม 2547 08:26 น. - comment id 310706
สื่อออกมาได้ดี สั้นกระชับแต่กินใจ๚ะ๛ size>
12 สิงหาคม 2547 09:57 น. - comment id 310794
มาอ่านด้วยหัวใจ จากข้างในที่ห่วงหา เรายังมีกันตลอดเวลา ปรารถนาทั้งดวงตาและดวงใจ วันนี้วันแม่ รักแม่มากมากนะครับ
31 สิงหาคม 2547 11:08 น. - comment id 319992
แต่งได้ดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ ช้าหน่อยไม่ว่านะคะ