ท้องฟ้ากว้างใหญ่ใครสร้าง เวิ้งว้างกว้างไกลสับสน ทั่วขอบฟากฟ้านภาดล หมองเศร้าไร้คนข้างกาย คืนนี้มองฟ้ามืดหม่น มีใครหลายคนหวั่นไหว ทำไมหนอจึงคิดถึงคนไกล ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่จะได้พบเจอ ฝากลมพัดความคิดถึง ไปซึ่งถึงเธอที่ไหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด จะไกลแค่ไหนจะรอ
11 สิงหาคม 2547 05:02 น. - comment id 309965
พริ้วไหวให้อารมณ์มากเลยครับ๚ะ๛ size>
11 สิงหาคม 2547 08:31 น. - comment id 310005
ฝากลม ช่วยห่มผ้าอุ่น.. ฝากฝน กรุ่นดินหอมหวล.. ฝากฟ้า พาฝันรัญจวน.. ฝกดาว ล้านดวงครวญคิดถึงเธอ.. นะคะ กลอนเพราะดีค่ะ ๑^______________^๑ วีนัสก่ะเจ้า
11 สิงหาคม 2547 09:49 น. - comment id 310054
ไพเราะและพริ้วหวานจังเลยค่ะ. ดาหลาขอให้ความคิดถึงของคุณน้ำหนาวพัดไปถึงใครคนนั้นได้รับรู้ด้วยนะค่ะ...
11 สิงหาคม 2547 12:07 น. - comment id 310174
มาอ่านเป็นกำลังใจให้ครับ ในวันแม่นี้ขอใหรักแม่มากกกก...นะครับ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะครับ
11 สิงหาคม 2547 12:53 น. - comment id 310221
~*~ ฝากฟากฟ้าดูแลยามเธอเหงา หากเธอเศร้ากอดเธอไว้ในความฝัน ให้รอยยิ้มแต่งแต้มทุกคืนวัน และกระซิบสั้น-สั้น คิดถึงแต่เธอ ~*~มีเธอเสมอแทบทุกก้าวเดิน คิดถึงเหลือเกินเธอคนนี้ อยากเอาความรักความห่วงใยที่มี ถักทอเป็นสะพานสายรุ้งอย่างดีข้ามไปหาเธอ
11 สิงหาคม 2547 17:58 น. - comment id 310370
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาชมกลอนนะคะ ยังไงก้อติดตามผลงานต่อไปด้วยน๊า
11 สิงหาคม 2547 20:15 น. - comment id 310450
ฝากฟ้าที่กว้างไกล นำใจไปให้กับเธอ ฝากลมพัดเสมอ ให้ตัวเธอได้อุ่นไอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*