เคยสงสัยหรือไม่ทำไมหรอ ทำไมพอฝนตกใจจึงเหงา ดังโลกนี้เหลือเพียงแค่ตัวเรา คิดแล้วเศร้าฝนพรำๆหนาวทั้งทรวง ------------------------- มีตำนานบทหนึ่งในเรื่องนี้ ว่าเคยมีเทพสององค์อันใหญ่หลวง ปกครองโลกทั้งใบสิ่งทั้งปวง ได้เคียงคู่รักกันแต่นานมา เทพองค์หนึ่งพระนามว่าเคออส ผู้เป็นยอดมหาเทพค้ำจุณฟ้า เทพอีกองค์คนถือเทพมารดา พระนามว่ากีอาครองผืนดิน เทพทั้งสองครองรักอยู่เคียงดู ช่างแลดูงดงามยามโผผิน แต่ทั้งสองกลับโหดร้ายเขี้ยวลากดิน นกที่บินยังไม่กล้าต้องหลีกทาง ครั้นทั้งสองมีโอรสและธิดา สิ่งนาๆบุตรธิดาก็ขัดขวาง เคออสเห็นดูท่าจะเป็นลาง จึงใช้อ้างกีอากินลูกตน เทพกีอาเศร้าใจตรงตรมจิต แต่ชีวิตสามีเธอต้องสน แต่อีกหนึ่งก็ลูกน้อยทุกตัวตน คิดเวียนวนแต่ต้องตอบ ว่าโอเค ในครานั้นน้ำตาที่เอ่อล้น ก็รวมจนเป็นแหล่งน้ำที่ไขวเขว น้ำรวมกันหลายที่ประดังประเด จนเกิดเป็นทะเลดังเห็นกัน เทพเคออสเห็นเช่นนั้นจึงเศร้าจิต แล้วจึงคิดได้ว่าทำร้ายจอมขวัญ อยากให้รู้ว่าสำนึกทุกสิ่งอัน ในทุกวันจึงทำน้ำให้เป็นไอ แต่กีอาเจ็บซ้ำระกำจิต เกินจะคิดเยียวยาอย่างไรไหว บอกก็แล้วระเหยแล้วยังเสียใจ จึงร้องไห้ออกไปเป็นฝนลง ทุกน้ำฝนเกิดจากทุกข์ของกีอา เทพมารดาโดนทำร้ายใจเป็นผง ทั้งที่แกร่งดังหินผาที่ยืนยง แต่เพราะปลงกิริยาของสามี ลูกทั้งหลายตายจากให้เหงาจิต ทั้งชีวิตยามมีลูกต้องพาหนี ปาดน้ำตาล่วงหล่นไหลเป็นวารี สายนทีมากมายจึงเกิดมา --- ทุกหยาดหยดแห่งน้ำฝนจึงแฝงเศร้า แฝงความเหงาทุกอณูแน่นหนักหนา เพราะทุกหยดเกิดจากเศร้าทุกเวลา ท้องนภาแค่เอาไปแล้วคืนดิน
10 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 309403
^-^ ประทับจัยดี
10 สิงหาคม 2547 13:42 น. - comment id 309511
อืม กลอนไพเราะมากเลยค่ะ เป้นตำนานจริง ๆ หรือเปล่าคะ ถ้าใช่คงเศร้าน่าดูเลย แต่ถ้ามีคนที่ทำให้เราทุกอย่าง แม้แต่ยอมเสียของรักไปแบบนี้ก็คงดีนะคะ แต่ไม่รู้ว่าจะหาได้หรือเปล่าในโลกนี้ เฮ้อ..... เมื่อฟังความข้างต้นตนเริ่มคิด ในชีวิตจะมีใครอย่างนี้หนา ที่ยอมเสียของรักที่มีมา เพื่อบูชาความรักความภักดี หวังว่ามีสักวันจะมาถึง มีผู้ซึ่งอยู่กับเราไม่ถอยหนี ยอมสละทุกอย่างที่ตัวมี เพื่อเรานี้ได้สุขได้สมใจ แต่คงหายากหน่อยก็เท่านั้น ในทุกวันทำเพื่อตัวเองได้ แต่ทำเพื่อคนอื่นคนนั้นไซร้ ใช้เวลาทำใจอีกหลายวัน แล้วเธอเล่าคิดเหมือนกันบ้างหรือไม่ ว่ามีใครจะเป็นเช่นเทพองค์นั้น หวังว่าในโลกนี้ไม่นานวัน จะมีคนคนนั้นเดินผ่านมา..
10 สิงหาคม 2547 16:20 น. - comment id 309563
แปะ แปะ แปะ ยกนิ้วให้เลยครับ สุดยอดจริง ๆๆๆๆๆๆ ชื่นชมมากครับ ต้องยังงี้ครับ จึงเหมาะกับคำว่า Darkness_Hero
11 สิงหาคม 2547 21:02 น. - comment id 310496
เคออส กับ กีอาเป็พเทพกรีกครับ คือเทพพ่อกับเทพแม่ อย่าไรก็ตามเรื่องนี้ผมแค่คิดๆแล้วแต่งเป็นเรื่องขึ้นมา แต่เคออสและกีอานิสัยแบบนี้จริงๆครับ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ...
11 สิงหาคม 2547 21:15 น. - comment id 310512
กินลูกด้วยจริงๆ เลยคิดถึงว่ากีอาจะรู้สึกอย่างไร
11 สิงหาคม 2547 21:32 น. - comment id 310525
To ลอยไปในสายลม. คนแบบนั้น มีจริงๆครับ แต่สุดท้ายคนแบบนี้ก็โดนทิ้งไป.... คนๆนั้นเขาก็ยังเสียใจ และดีใจไปกับมัน แม้เวลามันจะผ่านมานานแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เข็ด ยังคงวนเวียนต่อไป และยังคงมีความหวังว่าวันหนึ่งจะมีใครสักคนเห็นค่าในสิ่งที่เขาทำ....
20 สิงหาคม 2547 11:12 น. - comment id 313434
สงสัยจังเลยค่ะว่าคนๆนั้น ใช่คนที่แต่งกลอนนี้หรือเปล่าคะ อิ อิ กลับมาถึงแล้วค่ะ
20 สิงหาคม 2547 21:26 น. - comment id 313743
..... จะว่าไงดีล่ะครับ.... ผมก็เป็น คนแบบนั้น คนนึงอ่ะ