รักเธอ..ประเทศไทย

อาภาภัส

                วิหค ผกโผ โต้ลม     คำคม โบราณ ขานขำ
           ชีวี ล่องล่วง หน่วงนำ     ตามกรรม ธรรมจุน  คุณคน
     เหนื่อยหนักพักปีก หลีกลี้    หาที่ เกาะคอน สลัดขน
  เบาหวิว ปลิวพราว วาววน      ปีกหล่น ร่างอยู่ สู้ไป
    คำสอน ก่อนเก่า เค้าขาน     วันวาน วังวน ผลใส
  นกน้อย ทำรัง  เท่าใด            สอนให้ เราเจียม เสงี่ยมตัว
  มีมาก กรากกรำ  ทำเอา         จวบเช้า  จรดดึก  เจ้าสัว
ละเลย เดินเล่น เซาซัว            นั่งจั่ว  จ่อจอด รอจาง
รูปงาม เยื้องย่าง อย่างหงส์        สูงพงศ์  วงศ์เผ่า  แววหาง
ฝึกจิต คิดแกร่ง สร้างทาง         เคว้งคว้าง ป่าปน  คนคาว
 แยกเยื่อ เอื้อไอ ในมนุษย์       จากจุด แรกเริ่ม สีขาว
กาลผ่าน กลเปลี่ยน เสี้ยนยาว   ตอกร้าว  สลักติด  จิตตาย
ดั่งฝน  ลืมหลั่ง ยังหล้า                ชีวา หน่ายสุข สุดสาย
แล้งน้ำ รวยหนี้  คลอนคลาย       กร่อนกาย   เก้กัง   ยังจน
อ่อนบุญ อุ่นคลาย หน่ายแหนง    ถีบแซง  แข่งเลว  ไป่สน
ซื่ออด คดอิ่ม นำกมล                   แยกพ้น  เจิดจร้ส  บัวบาน
แสงโคม จุดใจ รายเรียง             คลอเคียง  ขานขับ  สืบสาน
ร่ายร้อย  พจนา  พิธาน               คงกานท์  เก็บกอ   ก่อกอง
ชาติชน  พลไกร ใหญ่เหลือ         โอบเอื้อ  สมานสิทธิ์  สนิทสนอง
ใต้ผืน ปฐพี แหลมทอง                พี่น้อง  ปองเกลียว เหนี่ยวนำ
เหนือใต้ ออกตก พกพา               ถือค่า  พระคุณ   ล้นหลำ
รักรวม มิแยก ขาวดำ                  คงคำ รักเธอ ประเทศไทย