ใจฝาก..หากรัก

อาภาภัส

ละอองใสไต่เรื่อริมขอบตา
บอกรู้ว่าสะอื้นไร้ซึ่งเสียง
สงสารเอยหัวใจใครร้อยเรียง
มาวางเสี่ยงรักลี้ที่สีชัง
อ่อนอารมณ์ตรมตามความลำนำ
ซัดกระหน่ำรดราดบาดแววหวัง
ชังฤารักอยู่ฐานลานประทัง
ร่นรวมรั้งรู้ได้ด้วยใจตน
แม้มิสิ้นชีวาคงพาฝัน
ไปผูกมั่นอิงแอบมิสับสน
แต่ถ้าหากเลศนัยปนเล่ห์กล
จึงเจือปนสีช้ำฉ่ำโศกทรวง
สงสารเอยฤทัยเจ้าร้าวรอนหวั่น
ภาพเพียงฝันสลายเลือนในแดนสรวง
มิใช่ว่าไม่รักฤาหลอกลวง
ใจทั้งดวงนางมอบตอบไมตรี
สิ่งงดงามคือความคงค่ารัก
ตาสบทักดังตอบใช่ชังสี
หากคือรักมิอยากเสื่อมราคี
ค่าคนมีรู้ได้ดุจเวลา
สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
ชุบวิญญาป็นสุขทุกผู้คน
เจือนำใจไออุ่นละมุนจ้า
จางน้ำตาพาจิตบังเกิดผล
คือความรักสลักสร้างอย่างมงคล
เทพบันดลรักอยู่มิรู้คลาย
				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 17:59 น. - comment id 308483

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 18:00 น. - comment id 308485

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 18:01 น. - comment id 308486

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 18:03 น. - comment id 308488

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 18:03 น. - comment id 308489

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • อาภาภัส

    8 สิงหาคม 2547 18:06 น. - comment id 308493

    สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
    ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
    ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
    ชุบวิญญาปันสุขทุกผู้คน
    
    พิมพ์ผิดแก้เป็นปันนะคะ
    
  • วิจิตรครับ

    8 สิงหาคม 2547 18:20 น. - comment id 308503

    มีใจมาฝาก...หากรัก
    ขออย่าเฉยเมย
    แค่ยิ้มให้กัน...เหมือนเคย
    วิจิตรคนเชยๆ.............ก็พอใจ
  • ลอยไปในสายลม

    8 สิงหาคม 2547 18:23 น. - comment id 308504

    เพราะดีค่ะ แวะมาเยี่ยนะคะ เอาใจช่วยเสมอค่ะ
    
    แม้ยามนี้ใจเจ้ายังอ่อนล้า
    ไม่นำพาความสุขสนุกหาย
    เพราะความรักที่เคยมีมากลับกลาย
    บอกฉันได้เผื่อจะหายกลับมาเหมือนเดิม
  • พุดพัดช้า

    8 สิงหาคม 2547 18:46 น. - comment id 308526

    http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=88
    พี่รักเจ้า   
    สุนทราภรณ์ : : Key F  
    พี่รักเจ้ายิ่งกว่าปลารักน้ำ
    กินนรรักถ้ำ ไม่ล้ำพี่รักเจ้า
    กุญชรหวงงา มฤคา หวง เขา
    ยังไม่เท่าพี่หวงนงเยาว์
    พี่หวงเจ้ากว่าดวงฤทัย
    กระต่ายพะวง หลง จันทร์
    ถึงมัวเมา พี่ หลงเจ้ามัวเมากว่านั้น
    นะชื่น ใจ พี่ นี้ แสน รักใคร่
    รักเจ้ายิ่ง สิ่งใด ปองฤทัย ใฝ่ หา
    แม้พี่ขาดเจ้า เท่ากับพี่นี้ขาดใจ
    สุดสิ้นอาลัย สิ้นใจเพราะขวัญตา
    อยู่ ไปไร้ใน คุณค่า
    ใจปองน้องนางร้างรา คงตรมน้ำตาร่ำไป
    พี่รักเจ้ายิ่งกว่าคำรักนี้
    ยุพารักพี่ ครึ่งนี้ได้หรือไม่
    จงปลงน้ำคำ โน้มนำ ดวง ฤทัย
    พี่เพียงให้น้องนางรักใคร่
    ได้ แม้ครึ่งพี่เอย...
    
     
    หวังประโลมใจด้วยบทเพลงนี้ค่ะ
    เป็นรักจริงจากใจพลี*พี่รักเจ้า*
  • น้ำหนาว

    8 สิงหาคม 2547 18:50 น. - comment id 308530

    เพราะมากเลยล่ะ ขอบคุณที่แต่งกลอนดีๆให้อ่านนะคะ
  • ชัยชนะ

    8 สิงหาคม 2547 22:29 น. - comment id 308634

    ชื่อสีชังช่างฉงนโดนมนตร์เกาะ
    ใครสืบเสาะชอบหรือชังชู้โฉมศรี
    ซุกซ่อนซ้อนซอนกมลดวงฤดี
    ตราชั่งชี้ชัดช่วยสวยหรือซวย
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    8 สิงหาคม 2547 22:46 น. - comment id 308662

    สัชังชังชื่อคือความหลัง
    หมดหวังรันทดเมื่อหมดสวย
    ร่วงโรยชังชอบตอบมาด้วย
    สังขารอำนวยให้เข้าวัด.....
    
    อิอิ ก็เรื่องมันผ่านมานานเนิ่นจนเกินจะจดจำ อิอิ
  • มณี ปัทมะ ตารา

    8 สิงหาคม 2547 23:51 น. - comment id 308691

    ระเรื่อรินหลั่งน้ำเนตรหลากไหล
    สะอื้นให้ไร้เสียงสำเนียงหนา
    ทุกข์หรือสุขปราศจากสิ้นเหลือเชื้อนา
    หลั่งรินมาจากธาราเมตตาธรรม
    
    ธรรมะสวัสดีค่ะ  คุณอาภาภัส 
  • ลำน้ำน่าน

    9 สิงหาคม 2547 01:54 น. - comment id 308726

    บทกวีบทนี้ให้อารมณ์ละมุนละไมมากครับ
    ราวกับผู้อ่านตกอยู่ในห้วงแห่งรักเลยครับ
    
    
  • เมกกะ

    9 สิงหาคม 2547 08:18 น. - comment id 308751

    สายรุ้งเกิดเมื่อฝนกระทบละอองแดด 
    แต่น่าแปลกที่จับต้องมันไม่ได้ 
    คงเหมือนรักที่ต้องสัมผัสด้วยหัวใจ 
    มันไม่ใช่เพียงแค่การบอกรักกัน 
    
    เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะชวนเธอ 
    มาร่วมเจอร่วมสัมผัสรักกับฉัน 
    มันคงเป็นรู้สึกที่มหัศจรรย์ 
    คงเหมือนฝันที่กลายเป็นความจริง
    
    
  • Robert TingNongNoi

    9 สิงหาคม 2547 13:17 น. - comment id 308940

    
    บรรยายได้ไพเราะและงามมากครับ
    
    เกาะสีชังฟังแต่เสียงสำเนียงเรียก
    ที่ขานเพรียกกันมาแต่ปางหลัง
    ให้โศกจิตคิดเศร้าเพราะโดนชัง
    คงต้องช้ำเดียวดายใจระกำ ๚ะ๛
    
    size>
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 สิงหาคม 2547 23:04 น. - comment id 309855

    แม้สีชังก็ยังรัก
    แถมสลักเป็นอักษร
    ว่ารักเจ้างามงอน
    โฉมบังอรที่แสนดี
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน