ดึกคืนนี้ ตกใจ มองไปเห็น คนตัวเย็น เดินมา หาถึงห้อง มาบอกว่า นอนไม่หลับ แล้วก็ร้อง สงสารน้อง คงเหงา เหมือนกับเรา ยกมือโอบ คนตัวโต ไว้แนบอก น้ำตาตก ข้างใน ใจห่วงเขา หยิบหมอนหนุน มาวาง ข้าง ๆเจ้า จุ๊บเบา ๆ ที่หน้าผาก ปากพูดจา นอนเสียนะ น้องรัก อย่าร้องไห้ ปะป๊าไป ทำงาน จะห่วงหา เดี๋ยวพรุ่งนี้ พี่จะโทร หามาม้า ให้ท่านมา เยี่ยมน้อง พาท่องไป นานแล้วหนอ ไม่ได้พา น้องไปเที่ยว เค้าโดดเดี่ยว ตั้งหน้าเรียน ไม่ไปไหน มาวันนี้ น้องคง เหงาเหลือใจ จึงร้องไห้ มาหาเรา เศร้าเหลือดี นั่งมองน้อง ยามหลับตา อยู่ข้าง ๆ สองมือวาง กอดอก ไม่เข้าที่ จับมือน้อย วางลง ให้ดีดี ผ้าห่มคลี่ คลุมกาย ให้น้องยา
5 สิงหาคม 2547 07:54 น. - comment id 306341
เราสองคน เหมือนถูกทิ้ง ไว้ในบ้าน และนานนาน ป๊าแม่ ถึงมาหา น้องไปเรียน มัททำงาน ทุกวันค่ะ ทำไมนะ บ้านเรา ถึงเงียบจัง บ้านหลังใหญ่ แต่ไร้ คนอาศัย อยู่ๆไป ซังกะตาย ไร้ความหวัง งาน เงิน มี ให้ใช้ แต่เหงาจัง เหมือนกับวัง รกร้าง อย่างนั้นเลย บางครั้งก็เหงาอะ บ้านแวดล้อมไปด้วยป่า อากาศดี ธรรมชาติมีให้สูดดม แต่เหมือนอยู่บนดอยค่ะ เหงา
5 สิงหาคม 2547 08:31 น. - comment id 306360
สื่อความห่วงหาห่วงใยมาในบทกลอนได้ ยอดเยี่ยมลงตัวมาก ขอชมสื่ออารมณ์ได้ดี ๚ะ๛ size>
5 สิงหาคม 2547 09:32 น. - comment id 306391
... สงสารน้อง สองคน ของพี่นี้ ไม่มีที่ อบอุ่นใจ ให้คลายเหงา หากพี่อยู่ ร่วมด้วย ช่วยบรรเทา ความเงียบเหงา หายไป ได้เบิกบาน ... มีเพียงจิต ส่งไป ให้แก่น้อง คอยปกป้อง ผองภัย ไร้แก่นสาร อุ่นไอรัก จากหัวใจ ได้สุขกัน ทุกคืนวัน จิตพี่นั้น อยู่ใกล้เธอ ... อยากโอบกอด สองร่าง น้องนางพี่ แต่ติดที่ อยู่ห่างไกล ได้เพียงเพ้อ หากพี่นี้ มีสิทธิอยู่ คู่เคียงเธอ ทุกวันเจอ ความสุขสันต์ กันสามคน ... รักและห่วงใยน้องทั้งสองคนนะคนดี ...
5 สิงหาคม 2547 12:05 น. - comment id 306480
สวัสดีครับน้องมัท น่ารักจังพี่สาวคนนี้ อยากมีพี่สาวอย่างน้องมัทจัง ช่างใจดีแท้ ยังงี้น้อง ๆ คงรักมากเลยอ่ะนะ มีความสุขมาก ๆ ครับน้องมัท อิอิ พี่เมกกำลังทำงานอ่ะนะ คุยด้วยมากไม่ได้ครับ บายยยยยยยยย แวปปปปปปป !!! คิดถึงนะครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
5 สิงหาคม 2547 14:14 น. - comment id 306576
อาจอยู่เพียงสองคนในหนเก่า วันนี้เรามีเพื่อนใหม่หลากหลายหน้า ไม่เป็นพิษเป็นภัยในชีวา คบกันตามประสาคนเขียนกลอน มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะน้องมัดหมี่
5 สิงหาคม 2547 15:45 น. - comment id 306619
ขอบคุณคุณทิงนองนอยนะคะ ขอบคุณพี่พายุที่คอยห่วงใย ขอบคุณพี่เมกกะคนแสนดี ขอบคุณพี่ดอกแก้วคนน่ารัก ขอบคุณค่ะ จากหัวใจ
5 สิงหาคม 2547 15:56 น. - comment id 306627
ขอให้น้องหลับสบายคลายทุกข์เศร้า พี่จะเฝ้าดูแลมิแหนงหน่าย แล้ววันรุ่งของพรุ่งนี้จะเคียงกาย พาไปเที่ยวให้ได้ความสุขใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ผู้หญิงไร้เงาไม่มีน้องเลย มีแต่พี่ชายและพี่สาว ซึ่งห่างไกลกันมากเลย แต่ก็อบอุ่นค่ะ อิอิ*-*
5 สิงหาคม 2547 17:36 น. - comment id 306706
พี่ดาหลาอ่านแล้วรักน้องมัทมากๆเลยค่ะ...อิอิ...(น้อยกว่าน้องตูนนิดนึงนะคะ..เดี๋ยวน้องตูนน้อยใจ.)..อิอิ.. น้องมัทเป็นพี่สาวที่น่ารักมากๆเลยนะค่ะ...เป็นพี่สาวที่ดีด้วยน่าชื่นชมนะค่ะ....แต่อย่าปล่อยให้น้องเขาเหงานานนะค่ะ...เดี๋ยวน้องเขาจะน้อยใจแล้วเราจะเสียใจในภายหลัง..นะค่ะ....
5 สิงหาคม 2547 21:43 น. - comment id 306844
ตอนเด็กๆ เวลาไปไหนก็ต้องหิ้วเจ้าหูยาวไปด้วย (กระต่ายเหม็นๆ) .. เมื่อคราย้ายบ้าน กลับมาจากโรงเรียน หาเจ้าหูยาวไม่เจอ ไม่รู้จะนอนกอดใคร ถือหมอน+หมอนข้าง เดินลากๆ ไปหาพ่อ หนูนอนด้วยคน เอานิ้วเกี่ยวไว้กับกระดุมเสื้อ กันพ่อจะหนีหายไปเหมือนเจ้าหูยาว แต่ตื่นมาทีไร พ่อไปทำงานแล้วทุกที หมอน+หมอนข้าง ก็ตกกลิ้ง ไปทุกที เหมือนกัน
5 สิงหาคม 2547 22:43 น. - comment id 306919
เห็นพี่น้อง ปรองดองกัน ผูกพันยิ่ง ประจักษ์จริง จิตใจรัก สมัครสมาน อยู่คนเดียว เงีบเหงา เศร้าทรมาน ล้วนเบิกบาน สองน้องพี่ นี้ห่วงใย
6 สิงหาคม 2547 06:10 น. - comment id 307139
ขอให้น้องหลับสบายคลายทุกข์เศร้า พี่จะเฝ้าดูแลมิแหนงหน่าย แล้ววันรุ่งของพรุ่งนี้จะเคียงกาย พาไปเที่ยวให้ได้ความสุขใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ผู้หญิงไร้เงาไม่มีน้องเลย มีแต่พี่ชายและพี่สาว ซึ่งห่างไกลกันมากเลย แต่ก็อบอุ่นค่ะ อิอิ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณค่ะคุณหญิง พักนี้มัททำงานหนักไม่ค่อยมีเวลาดูน้อง ไม่ค่อยได้พูดคุยกัน เมื่อเย็นวานมัทพาไปนั่งทานไอศรีม ดูเค้าก็ดีขึ้นนะคะ
6 สิงหาคม 2547 06:13 น. - comment id 307140
พี่ดาหลาอ่านแล้วรักน้องมัทมากๆเลยค่ะ...อิอิ...(น้อยกว่าน้องตูนนิดนึงนะคะ..เดี๋ยวน้องตูนน้อยใจ.)..อิอิ.. น้องมัทเป็นพี่สาวที่น่ารักมากๆเลยนะค่ะ...เป็นพี่สาวที่ดีด้วยน่าชื่นชมนะค่ะ....แต่อย่าปล่อยให้น้องเขาเหงานานนะค่ะ...เดี๋ยวน้องเขาจะน้อยใจแล้วเราจะเสียใจในภายหลัง..นะค่ะ.... จาก : รหัสสมาชิก : 4966 - ดาหลา มัทขอบพระคุณพี่ดาหลานะคะ มัทพยายามปลีกเวลาไปส่งเค้าที่โรงเรียนแล้วค่ะ ปล่อยให้เดินทางเองมาระยะหนึ่ง เคยไปรับไปส่งอย่างไรก็คงทำเหมือนเดิม
6 สิงหาคม 2547 06:19 น. - comment id 307142
ตอนเด็กๆ เวลาไปไหนก็ต้องหิ้วเจ้าหูยาวไปด้วย (กระต่ายเหม็นๆ) .. เมื่อคราย้ายบ้าน กลับมาจากโรงเรียน หาเจ้าหูยาวไม่เจอ ไม่รู้จะนอนกอดใคร ถือหมอน+หมอนข้าง เดินลากๆ ไปหาพ่อ หนูนอนด้วยคน เอานิ้วเกี่ยวไว้กับกระดุมเสื้อ กันพ่อจะหนีหายไปเหมือนเจ้าหูยาว แต่ตื่นมาทีไร พ่อไปทำงานแล้วทุกที หมอน+หมอนข้าง ก็ตกกลิ้ง ไปทุกที เหมือนกัน จาก : รหัสสมาชิก : 2189 - อัลมิตรา มัทเองก็ทั้งตกใจและแปลกใจที่เห็นเค้าเดินลากผ้าห่มจากห้องเค้า แล้วมาบอกว่า ขอนอนด้วยคนนะพี่มัท น้องนอนไม่หลับ ปกติแล้วเรานอนกันคนละห้อง แต่มีประตูทะลุติดกัน ก็ไม่ได้ปล่อยให้เค้าอยู่ห่างมากเกินไป ปีนี้เค้าอายุ 15 โตเป็นสาว สูงมากเวลายืนแล้วคุยกัน มัทต้องแหงนหน้ามองเค้าค่ะ แต่พักหลังมัทปล่อยให้เค้าไปโรงเรียนเอง จะได้มีความรับผิดชอบตัวเองมากขึ้น ก็คอยดูแลอยู่ห่าง ๆ อย่างไรมัทจะพยายามเอาใจใส่เค้ามากขึ้นค่ะ ขอบคุณคุณอัลมิตรามาก ๆ ค่ะ
6 สิงหาคม 2547 06:24 น. - comment id 307143
เห็นพี่น้อง ปรองดองกัน ผูกพันยิ่ง ประจักษ์จริง จิตใจรัก สมัครสมาน อยู่คนเดียว เงีบเหงา เศร้าทรมาน ล้วนเบิกบาน สองน้องพี่ นี้ห่วงใย จาก : ชัยชนะ ด้วยสองเรา มีกัน นั้นแค่นี้ จะหลีกหนี ไปไหน ก็ไม่พ้น น้องสาวสวย โตขึ้น หนักกมล กลัวเสียคน ต้องดูแล ให้แน่ใจ รักเค้ามาก ห่วงเค้า ทั้งเช้าค่ำ คอยพูดพร่ำ สอนสั่ง ทั้งแก้ไข ทำในสิ่ง ที่ดี ให้จิตใจ ของเค้าได้ ซึมซับ รับไปครอง ขอบคุณพี่ชัยชนะมากค่ะ