................................................. มีหลายคน ก้าวเข้ามา ในชีวิต ขอฝากจิต ฝากรัก สมัครสมาน ขอฝากตัว ฝากใจ ร่วมดวงมาลย์ น่าเบิกบาน น่าชื่นชม น่ายินดี ................................................. ...ไม่เข้าใจตัวเอง... หากตัวฉัน ไฉนจึง เป็นเช่นนี้ ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย แม้ยังเหงา หากรับรัก ความเศร้า คงบรรเทา คงหายเหงา หายเศร้า คลายจาบัลย์ ...อาจเป็นเพราะ.... อาจเป็นเพราะ งานมาก ปัญหายุ่ง จิตเลยมุ่ง แก้ไข ใช้ปัญญา หลายหลายอย่าง มุ่งมั่น แก้ปัญหา หมดเวลา คิดเรื่องรัก ให้หนักใจ ...หรืออาจเป็นเพราะ.... กลัวความรัก อกหัก ฝังดวงจิต เคยอุทิศ ใจรัก อันคงมั่น แต่สุดท้าย ความรักแยก แตกจาบัลย์ อันความฝัน พังพินท์ แทบสิ้นใจ ...และอาจเป็นเพราะ.... ยังไม่พบ เจอชาย ในความฝัน ใครคนนั้น ผูกพัน เปี่ยมความหมาย มอบความรัก ภักดี มิเสื่อมคลาย จากใจชาย ในฝัน คนนั้นเอง ................................................. มาวันนี้ อยากขอเพียง แค่หยุดพัก เรื่องความรัก สร้างฝัน สร้างความหมาย หากวันใด เมื่อพร้อม ยอมพลีกาย เพื่อความรัก แด่ชาย ในฝันเอย .................................................
4 สิงหาคม 2547 16:08 น. - comment id 305795
แต่งได้ไพเราะ มากเลยค่ะ
4 สิงหาคม 2547 16:15 น. - comment id 305801
ปุจฉา-วิสันชนาอารมณ์รักออกมาเป็นกลอน ได้อย่างไพเราะงดงาม ซึ้งกินใจมากๆ ๚ะ๛ size>
4 สิงหาคม 2547 17:18 น. - comment id 305850
ถ้าอกหักไปเลยก็ดีนะ แต่นี้เรายังไม่รู้เลยว่าเขาจะเอาอย่างไร อย่างนี้ยิ่งทรมารกว่า ตั้งหลายเท่าโน๊ะ มาเป็นกำลังใจ และขอกำลังใจให้ตัวเองด้วยเหมือนกันนะค่ะ
4 สิงหาคม 2547 17:20 น. - comment id 305854
ครับ พัก แล้วก็ทบทวนให้ดีๆ ;)
4 สิงหาคม 2547 18:56 น. - comment id 305965
ความรัก.... เป็นสิ่งสวยงาม....สร้างสรร เป็นสิ่งที่สร้างกำลังใจได้ทุกเวลา ลองทบทวน และ แก้ปัญหาไปพร้อมๆ กับ ความรักที่เดินอยู่เคียงข้างสิ .... ความสุขอยู่ไม่ไกลหรอก.....
4 สิงหาคม 2547 20:04 น. - comment id 306049
ภาพตรงหน้าพร่าลงไปถนัด เห็นชัดเพียงเธอไปกับเขา ลมทะเลพัดมาแผ่วเบา รู้สึกเหงา ปล่อยให้น้ำตาหยดแล้วหยดเล่า ค่อยค่อยลบภาพเก่าไปจากใจ ฟ้ามืดนั่งมองดาว นึกถึงเรื่องราวเคยผูกพัน รวมทั้งคืนวันอันแสนหวาน ที่ผ่านไปเนิ่นนานจนเธอลืม ดูสิวันนี้ดาวเหงา เหมือนกับตัวเราที่อ้างว้าง พร้อมกับความรักที่เลือนลาง ที่ค่อยค่อยห่าง จางไปพร้อมเวลา ชายขี้เหงาอ่านอะไรเขียนอะไรก็เหงาครับ ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายเหงา๛ll
4 สิงหาคม 2547 21:42 น. - comment id 306126
เพราะรู้ว่า..ความรักทำให้ฉันพ่ายแพ้ ทำให้ความเข้มแข็งกลายเป็นความอ่อนแอ...อย่างหักห้ามไม่ได้ และไม่รู้ว่าผิดมากหรือเปล่า...ที่ก้าวถอยออกมาอย่างจงใจ ฉันกลัวที่จะรักใคร...กลัวความหวั่นใจใด ๆ ที่จะตามมา ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
4 สิงหาคม 2547 21:49 น. - comment id 306129
อาจเป็นเพราะเจ็บปวดและรวดร้าว รักในคราวความรักช้ำชอกจิต ทำให้เรานั้นคล้ายในชีวิต ไม่ค่อยกล้าเชยชิดหรือเชยชม กลัวว่ารักครั้งใหม่ใจจดจำ จะเหมือนเดิมทั้งหมดไม่เหมาะสม ได้ความรักแล้วตามด้วยความระทม จึงไม่ขอเชยชมรักสมใจ แต่จริงจริงแล้วหนาครามีรัก จะสุขใจยิ่งหนักยามรักใคร่ เพราะคนรักจะดูแลและห่วงใย ฉะนั้นเปิดได้ไหมกับใจเธอ *-*ขอให้สมหวังในรักนะค่ะ หากคุณรักใคร ขอให้เขารักคุณค่ะ กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบค่ะ*-*
4 สิงหาคม 2547 22:10 น. - comment id 306154
พักหน่อย ค่อยเดินต่อ อย่าเพิ่งท้อ ต่อจุดหมาย พักใจ ให้สบาย ก่อนพบชาย ในฝันเรา
5 สิงหาคม 2547 00:48 น. - comment id 306267
หากเหนื่อยนัก จงพัก กายเสียก่อน ถ้าเหนื่อยอ่อน ให้ใจ ได้หยุดพัก ชลอไว้ ถ้ามีใคร ห่วงใยนัก เก็บความรัก เก็บไว้ กับใจเรา อาจไม่มี ร้างไร้ ใครสักคน สู้อดทน หาหนทาง อย่างคนเศร้า สู้คนเดียว เดี่ยวโดด โกรธความเหงา ไร้ซึ่งเงา เคียคู่ คนรู้ใจ เผื่อเอาไว้ วันหน้า ถ้ายังมี คงมี่ที่ เว้นว่าง มีบ้างไหม แล้วฉันนี้ จะขอเป็น กำลังใจ รอหัวใจ ลเกพัก รักอีกครา @@@@@@@@@@@@@@ ไพเราะมากครับ สู้ต่อไป สาวมั่น...
5 สิงหาคม 2547 06:07 น. - comment id 306313
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาทักทาย และก้อเป็นกำลังใจนะคะ
5 สิงหาคม 2547 08:10 น. - comment id 306351
คงจะไปอ่านกลอน ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา ของทิกิ เข้าสิท่า เลยเอามาวิเคราะห์วิจารณ์ วิสัชนา สอบทานทบทวน จนได้ข้อสรุป อิอิ อารมณ์เดียวกันแต่เราว่าเราเจอแล้วนา อิอิ
5 สิงหาคม 2547 09:16 น. - comment id 306386
อารมณ์เดียวกันแต่เราว่าเราเจอแล้วนา อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เอ.................. อารมณ์เดียวกันกะกี้...แล้ว พี่ฤกษ์ ก้อเจอแล้วด้วย...เอ...พี่ฤกษ์เจอชายใจฝันน่ะหรอคะ.. อิอิอิ..แซวเล่นน่ะค่ะ...ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทายกันนะคะ..