วันนี้ไม่ได้ยินเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ ไม่มั่นใจว่าเขาจะคิดถึงคนรับสายบ้างไหม ปกติมักจะมีเรื่องเล่าจากคนไกล ว่างไม่ว่างอย่างไร ก็ส่งสัญญาณมา ถามตัวเองสั้น..สั้น หลายครั้ง ตอบว่าไม่ได้ตั้งความหวังว่าเขาต้องโทรมาหา แต่แอบมองหน้าจอมือถือ..เมื่อได้เวลา เมื่อไหร่ที่เห็นเบอร์คุ้นตาก็ดีใจ เหงา..เหงา นะวันนี้ เสียงเพลงจากรายการในทีวี..บาดลึกไปถึงไหน...ไหน มิวสิควีดีโอก็ดูแล้วเศร้ากว่าครั้งใด..ใด น้ำตาปริ่มรอ..ก่อนรินไหลพร้อมเสียงสะอื้นเบา..เบา ขาดความมั่นใจไปก็มาก ยอมรับว่าอยากจะโทรกลับไปหาเขา แต่ความกลัว..ก็ชนะหัวใจที่ซึมเซา รอดีกว่าจะไปเร่งเร้า..เดี๋ยวเขาจะได้ใจ หวังว่าพรุ่งนี้จะมีเสียงโทรศัพท์เรียกเข้า รู้บ้างนะ.. ว่าคนไกลช่างเหงากำลังรอ !
..สีน้ำฟ้า.. 2 ส.ค. 2547 03:37 น. - ID 58322 
719
13
0
2 สิงหาคม 2547 03:58 น. - comment id 304197
รู้ว่าเศร้าจริงค่ะ
2 สิงหาคม 2547 06:38 น. - comment id 304229
ลำนำความเหงา เศร้าใจ น้อยเนื้อต่ำใจได้อย่าง สุดๆ สำหรับร้องกรองบทนี้ ทำได้ดีมาก ขอชม๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 07:11 น. - comment id 304235
ขอเก็บกลอนบทนี้ไว้นะครับ รู้สึกเศร้าตามเลยอ่ะ โดนกะตัวเองด้วย.... มันมีหลายเรื่องน่ะครับ แต่อ่านแล้ว impact มากๆ เพราะผมต้องรอเหมือนกัน.... รุ้สึกเหงาๆเศร้าๆ จนเมื่อคืนแสดงความบ้าออกไปแล้ว แต่ก็ยังไม่หาย มาเจอกลอนของคุณ ทำให้เศร้าหนักขึ้นไปอีก เฮ้อ~~~ แบบ อ่านแล้วอยากร้องไห้เลยอ่ะ แต่มันไม่มีน้ำตาให้ออกแล้ว ผุ้ชายร้องไห้ผิดไหม ผมไม่รู้หรอก เหงาๆเศร้าๆแล้วโดน Impact .... พูดไม่ออกเลย (พิมพ์อย่างเดียว) บรรยายความรุ้สึกไม่ได้จริงๆ สับสนๆๆๆๆ โดนจริงๆครับ บทนี้
2 สิงหาคม 2547 09:54 น. - comment id 304266
ความเหงาเข้ามาเยือนเป็นเพื่อนใจ โทรศัพท์เรียกเข้าครั้งใด หัวใจหวั่นไหวทุกครา หวังลึกว่าเธอจะโทรมา กลับต้องเหว่ว้าเพราะไม่ใช่ เกลียดนัก เกลียดความเหงาทั้งเก่าใหม่ เกลียดหัวใจที่เฝ้ารอ สมาชิกใหม่ฝากตัวด้วยครับ
2 สิงหาคม 2547 10:44 น. - comment id 304274
ถ้ารู้เบอรก๊โทรแล้วอะจิ ไม่ปล่อยให้รอร๊อก
2 สิงหาคม 2547 12:05 น. - comment id 304331
โทรไปเลย..ถ้าคิดถึงก็โทรหาเขาไปเลย
2 สิงหาคม 2547 12:13 น. - comment id 304343
มาอ่านเป็นกำลังใจให้...นะครับ
2 สิงหาคม 2547 12:31 น. - comment id 304357
อารมณ์เดียวกันเลย
2 สิงหาคม 2547 20:05 น. - comment id 304576
หายไปนานเลยนะครับ หวังว่าพี่สาวสบายดี บทกลอนกินใจเช่นเดิมครับ :)
2 สิงหาคม 2547 20:32 น. - comment id 304635
เพราะจริงจริงเลยคับ..ฝีมือไม่ตกเลยนะพี่แจม ยังจำแพ็คได้มั้ยเนี่ย.. คิดถึงพี่แจมมากๆๆๆๆ..เลย ^_^
2 สิงหาคม 2547 21:39 น. - comment id 304704
ไม่มีเสียงโทรศัพท์ให้ได้ยิน หรือเธอสิ้นรักฉันหรือไฉน แม้แต่ใจถามว่าเป็นเช่นใด แต่ไม่กล้าจะโทรไปถามเธอ ว่าจริงแล้วเธอติดกับธุระ หรือมีใครคอยหละเฝ้าเสนอ แทนตัวฉันคนดีที่มีเธอ และเฝ้าเพ้อรอคอยอย่างน้อยใจ *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนไพเราะมากเลยคะ ชอบจัง*-*
3 สิงหาคม 2547 01:43 น. - comment id 304818
** สวัสดี.. คุณทิกิ.. ก็ไม่ถึงกับเศร้ามากมาย เรียกว่าภาษาพาไปเหมือนเคยนั่นแหละค่ะ สีน้ำฟ้ามักจะเหมาะกับกลอนประเภทหวานปนเศร้า เพราะรู้สึกว่าถนัดเขียน.. ** คุณโรเบิร์ต ติงนองนอย.. ขอบคุณที่แวะมาชมนะจ้ะ ** ยินดีค่ะ ดาร์คเนส หากคุณจะเก็บกลอนนี้ไว้ในหน้าที่ชอบ ถือว่าเป็นการให้เกียรติอย่างยิ่ง.. และยินดีที่รู้จักจ้า ต่อไปพี่ขอเรียกชื่อเล่นอั๋นนะ.. ** คุณพฤหัส.. คนนี้ชื่อเหมือนวันที่พี่แจมเกิดเลย ยินดีที่รู้จักเช่นกัน เรียกชื่อเล่นของพี่ก็ได้นะ.. ** 04 - 056.... อ่ะฤกษ์ .. อิอิ.. เรียงไปเรียงมาเดี๋ยวก็ได้ครบเองแหละ ** รอดีกว่าค่ะ คุณก้อนเนื้อที่รักเธอ.. บางครั้งการรอก็ให้ความรู้สึกดี ๆ เช่นการได้คิดถึงเขาเพิ่มขึ้นไง ** ขอบคุณค่ะ ผลิใบสู่วัยกล้า .. เก่งนะ วันนี้มีกลอนโชว์หน้าเวบด้วย ** นั่นสิ รดา เหงา ๆ เศร้า ๆ และคิดถึง ** สวัสดีค่ะ ดอย .. จริง ๆ ก็เรียกว่ามาแวะเวียนที่นี่อยู่บ่อย ๆ แค่ไม่ได้โพสกลอนเท่านั้นเองอ่ะจ้า ** จำสาวกสีน้ำฟ้าไม่ได้ ได้อย่างไรคะ น้องแพ็ค ยังสดใสเหมือนเดิมนะ เฮีย.. ฝากความคิดถึงไปถึงน้องสาวที่น่ารักของแพ็คด้วยนะ อิอิ.. (บอกแล้วว่าจำได้) ** ขอบคุณค่ะน้องตูน .. ที่ยังจำกันได้ และแวะมาให้กำลังใจเสมอ ๆ
3 สิงหาคม 2547 08:09 น. - comment id 304832
สอนผมเขียนแบบนี้บ้างสิ (พูดจริงๆนะ)
3 สิงหาคม 2547 10:31 น. - comment id 304890
ไพเราะมากค่ะ งดงามในความหมายจังเลย แวะมาชื่นชม คะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ
3 สิงหาคม 2547 11:49 น. - comment id 304934
สวัสดี..คุณทัดหทัย.. เล่นซะอึ้งเลย.. สีน้ำฟ้าเขียนตามสถานการณ์ตรงหน้าและอารมณ์เป็นที่ตั้งเสียด้วยสิ.. ให้สอนนี่ ไม่รู้จะสอนอย่างไรจริง ๆ.. เพราะไม่ได้มีกฎ มีเกณฑ์อะไรที่ตายตัวสำหรับกลอนเปล่า แอบสัมผัสแบบนี้.. ที่แจมเห็นเขียนได้ ก็จะมีในเวบใยไหมค่ะ.. ยังแคร์ แพรวา ใสซื่อบริสุทธ์ .. รองเท้าคู่เก่าบนถนนสายเดิม.. ลองหาอ่านดูนะคะ.. แจมก็อาศัยเด็ก ๆ เหล่านี้มาก่อน อ่านเยอะแล้วเก็บมาประยุกต์ตามสไตล์สีน้ำฟ้าล่ะจ้า สวัสดี..ฟ้าสีคราม+กล้าตะวัน ด้วยนะคะ..ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เสมอ ๆ จ้ะ คิดถึงทุกคนเสมอค่ะ.. งานตอนนี้วุ่น ๆ ไปหน่อย เลยไม่ค่อยจะได้เข้ามา.. รวมไปถึง ตันความคิดในบางคราวด้วยแหละ.. แล้วจะมาสารภาพความในใจใหม่อีกนะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
