สายน้ำโขงกั้นกลางวางเป็นเขต สองประเทศแลไม่ห่างแต่ต่างกัน น้ำไหลรินไม่สิ้นกลิ่นแห่งความฝัน รอคืนวันวันที่คืนจะฝืนรอ ทอดสายตาตามเรือที่ข้ามเขต มันคือเหตุที่เก็บฝันไม่ทันทอ เมื่อใดได้หนอแอบอิงพิงพะนอ นี่แหละหนอรักต้องห้ามข้ามแผ่นดิน
สันโศก 2 ส.ค. 2547 02:35 น. - ID 58318 
490
6
0
2 สิงหาคม 2547 02:37 น. - comment id 304183
เมื่อใดหนอได้แอบอิงพิงพะนอ (แก้ไข)
2 สิงหาคม 2547 02:55 น. - comment id 304186
ไปข้ามที่ท่าลี่หรือนาแห้วที่เมืองเลยก็ได้.... ลุยน้ำแค่เข่าเอง......^_^
2 สิงหาคม 2547 03:29 น. - comment id 304195
โอ๊ะ จริงหรอครับคุณ plaing_piu จะได้หนีไปเที่ยว หึ หึ หึ
2 สิงหาคม 2547 06:33 น. - comment id 304227
จินตลีลาของลำนำรักข้ามฝั่งโขงบทนี้ทำได้ดีมาก เลยขอชื่นชม ขออิทธิแห่งองค์แสนดลให้สัมฤิทธิ์ ให้เป็นจริงด้วย ผมจะเอาใจช่วยทางด้านนี้๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 10:17 น. - comment id 304269
โขงขุ่นข้นล้นหลั่งสองฝั่งปริ่ม บ้านเราสองต่างอยู่ริมสองฝั่งโขง ถึงจะอยู่คนละฝั่งต่างเชื่อมโยง รักของเราซื่อตรงเสมอมา.... ไม่ว่าน้ำจะหลากหรือจะลดก็ไม่หมดซึ่งความรัก
2 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 304338
มาอ่านเป็นกำลังใจให้...นะครับ
3 สิงหาคม 2547 03:09 น. - comment id 304828
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นครับ
22 กันยายน 2547 12:13 น. - comment id 335898
พยางค์สุดท้ายของวรรคที่สองถ้าเปลี่ยนเป็นเสียงวรรณยุกต์จัตวาจะทำให้กลอนมีความไพเราะมากกว่านี้ ลองดูนะคะ
22 กันยายน 2547 12:13 น. - comment id 335899
พยางค์สุดท้ายของวรรคที่สองถ้าเปลี่ยนเป็นเสียงวรรณยุกต์จัตวาจะทำให้กลอนมีความไพเราะมากกว่านี้ ลองดูนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
