เจ็บ ฟังน้ำเสียงที่รื่นเริงมีความสุข แต่น้ำคำกลับรุกไปสุดขั้ว เพียงน้ำตาไม่หลั่งออกจากตัว เพราะว่ากลัวน้ำใจไหลหมดแรง รู้ว่าซักวันต้องเป็นแบบนี้ แต่พอเกิดทันทีใจมันก็แสลง ก็อยากจะเอื้อมคว้าไว้จนสุดแรง แต่แสดงอะไรออกไปไม่ได้เลย เพราะภายนอกต้องทำเป็นเพื่อนที่ดี เป็นคนที่ยังอยู่ต้องวางเฉย แต่ภายในมันร้าวไม่เหมือนเคย คงได้แค่เอ่ยบอกไปว่ายินดี เหมือนน้ำเสียงจะดีจะอดกลั้น แต่ข้างในนั้นเจ็บปวดขนาดนี้ บาดแผลลึกบาดลงไปไร้ใยดี คงต้องเก็บคำคำนี้ว่า รักเธอ
2 สิงหาคม 2547 03:01 น. - comment id 304190
เศร้าตามเลยอ่ะ
2 สิงหาคม 2547 06:04 น. - comment id 304216
เยี่ยม กลอนที่ไพเราะงดงามสอดใส่ลงไปได้ หลากหลายอารมณ์ แต่ท้ายสุดก็จมลงไปใน ความเศร้าร้าวลึก เหมือนกลั่นออกมาจากจิต ใต้สำนึกที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจ ทำได้ดีมาก๚ะ๛ size>
2 สิงหาคม 2547 10:19 น. - comment id 304270
มีน้ำอดน้ำทนดี เจ็บก็ไม่ร้อง น่าจะเป็นนักมวย อิอิ
2 สิงหาคม 2547 12:09 น. - comment id 304336
มาอ่านเป็นกำลังใจให้...นะครับ
2 สิงหาคม 2547 20:36 น. - comment id 304643
เป็นกำลังใจให้นะคับ..