หน้าส่วนตัว
๏ วิริยะ ๚ .
หยิบหนึ่ง. สิ่ง..หยิบไว้นิ่ง...สิ่งในมือ
แล้วฝึกปรือ....ฝึกทำ...ราวล้ำค่า
บัดเดี๋ยวนั้น หยิบอีกอย่าง..ซึ่งวางมา
แข่งเวลา...พาตน...วนจมงาน
มาเรื่อยเรื่อย เป็นระลอก...กระฉอกล้น
บ่มวิญญาณ...อันผู้คน...บ่น..เล่า ขาน
ว่าใครหนึ่ง..พึงสดับ..ตรับวิญญาณ
ช่างซอมซ่อ...ซ่อนพ้องพาน...วุ่นงานตน
จบไปหนึ่ง. ..พึงหมายสอง. ...ลองคิดเขียน
จิตนั้นเนียน......เวียนบรรจง...คงหลายหน
สมาธิ....แน่นหนัก...ปักกลางมน
ดูชอบกล...วนแต่งาน..ขานมิฟัง
จบไปสอง. ..ประลองหมาย..ย้ายไป สาม
จิตคงความ...งามงด..จรดหน้า..หลัง
มองหนึ่ง.แรก..อันแบกล้า..กล้าพลัง
คล้ายห่างฝั่ง...มานาน..พาลซีดตรม
ดูอีกฝั่ง ดังไกลห่าง...ช่างเหนื่อยอ่อน
ใจมิซ่อน..ความเหนื่อยล้า..พาขื่นขม
แต่หากเพียร.. ทำอีกหนึ่ง....อย่าเพิ่งจม
อย่าระทม...จับอีกครั้ง..อย่างตั้งใจ
คือความเพียร.. .. วิริยะ ..ชนะพาล
คือสืบสาน...สร้างตำนาน..งานคนไข
ตั้งเดินหน้า...ฝ่าขวากหนาม..ข้ามพ้นภัย
มุ่งพันไกล...ห่างตน...บนทางงาน
หากไร้ความ...แน่นหนัก..แห่งศักดิ์ศรี
ใจอาจรี่...ไหลล้า...คราไร้ฐาน
แต่ถือเพียร.. ... วิริยะ ...ปะทะจาร
ทุกหนึ่ง.นั้น...ส่งพุ่งผ่าน...สู่ สิบ..ชัย
ส่งให้ตน...เดินบนทาง..แห่งรางเลือน
ส่งเสมือน...เป็นเพื่อนเทียน..เพียร.. ธาตุไข
ส่งบรรลุ...มุจุดหมาย...ดูคล้ายไกล
จุดสว่าง...เส้นทางให้..ชนะตน
๏ วิริยะ ๚ .
๏ ความเพียร.. นี้คือหนึ่งในบารมีสิบทัศ ๚ .
เป็นลำดับสองแห่ง อิทธิบาทสี่ ต่อมาจาก ฉันทะ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_58186.php
วางไว้ให้ด้วยใจเพียรเขียนงานกลอน...
คืน พระเสาร์ ๓๑ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
เพลาดึก ๒๑:๑๐ นาฬิกา คืนวันพระใหญ่ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘/๘
ฟ้าเย็นกรุงเทพฯเมืองงามยามดึกดื่น...ประเทศไทย
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ วิริยะ ๚
tiki 31 ก.ค. 2547 21:34 น. - ID 58249 
1632
24
0
31 กรกฎาคม 2547 22:12 น. - comment id 303609
อิทธิบาทสี่ คือ ฐานแห่งความสำเร็จ..
อันประกอบด้วย ความรักในงานเป็นขั้นแรก
แต่หากรักแล้วทิ้งๆขว้างๆ ไร้ความอดทน อดกลั้น พากเพียร บากบั่นอันจะก้าวไปสู่จุดหมาย จะด้วยท้อทดหรืออะไรก็ตาม
ก็ไม่อาจจะถึงหลักชัยได้
รักอย่างเดียว ก็ไม่พอ ต้องไม่ย่อท้อ ต้องเพียร..วิริยะ นี้ด้วย
31 กรกฎาคม 2547 23:17 น. - comment id 303646
มี gift อย่างเดียวไม่พอ ต้องลงมือทำ ฝึกฝนด้วย พันดาว เห็นด้วยจิงๆ ... เอ้า... หัดเขียนกลอนต่อ.. อิอิ
31 กรกฎาคม 2547 23:20 น. - comment id 303649
ในภาคพระพุทธประวัติแล้วนั้น ในพระกำเนิด
แห่งพระมหาชนกนั้น..ทรงบำเพ็ญ วิริยะบารมี
ในการว่ายน้ำข้ามมหาสมุทร มิท้อเลย
ดังพระกระแสพระราชนิพนธ์แห่งองค์
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลมหาราช ท่านทรงพระราชนิพนธ์ไว้นั้น..คือภาคแห่งความเพียร บารมีธรรมอันล้ำเลิศ..
1 สิงหาคม 2547 00:47 น. - comment id 303660
งามด้วยภาษา งามด้วยคุณค่า มิเสื่อมคุณค่า และความสามารถ เหมือนเคยนะคุณแม่ ลูกเผอิญมีเวลาว่างช่วงนี้เลยเข้ามาติดตาม สู้ๆ คุณแม่ สู้ๆ
1 สิงหาคม 2547 00:48 น. - comment id 303661
ขออภัยครับ บรรทัดสองต้อง มิเสื่อมราคา และความสามารถ ^^
1 สิงหาคม 2547 01:00 น. - comment id 303668
ในที่สุดกได้อ่าน วิริยะ อีกอย่างที่คาดไว้ ยังเหลืออีก สองนะครับคุณพี่ ได้อ่านแนวนี้บ้างจะได้ไม่เบื่อ
1 สิงหาคม 2547 07:01 น. - comment id 303705
เรน..อรุณสวัสดิ์..นะคะ..
..ชอบภาพจังคะ..
เรน..จะเป็นกำลังใจ.. ให้พี่ทิกิ ..นะคะ..
ตอนนี้ ..งานที่รับมา..
ต้องตามหา ..ปีกผีเสื้อ..
.อยากบอกจัง..เรนเบื่อ..
ไม่มีใครเชื่อ .. เรนเล้ยย .. อะดิ..
ลายสวยงามบนปีก..
เอามาขีด .วนเวียน..หาสี..
..เรนปวดหัว.. ทุกที..
ก็เพราะมี ..ปีกสวย ..มากลาย..นะดิคะ..
..เรน..เขียนเรื่องเพียร..
ที่เรนเวียน .. หัดทำ..
..บางคนเห็น .. ก็นั่งขำ..
เรนจัง ..เธอทำ .. อาราย ย.. น๊า..
ซาแว๊ปป..
1 สิงหาคม 2547 07:17 น. - comment id 303711
ปลาตะเพียนผูกร้อยคอยหน้าบ้าน แวะบอกผ่านคุณทิกิว่าเอาไหม เพียรกลั่นกลอนเขียนกาพย์ซาบซ่าใจ จนวันใหม่ลืมนอนวอนจนเพลิน
1 สิงหาคม 2547 09:55 น. - comment id 303772
ทิกิเขาอุตส่าห์เพียร คนข้างบนเพี้ยน เป็นปลาตะเพียน เอ หนุกดีคลายเครียด ปลาตะเพียนช่างเวียนช่างแวะ มาถึงบางซื่อตบมือแปะ ๆ ปลาตะเพียนช่างเวียนช่างแวะ มาถึงบางหว้าตบหน้าแปะ ๆ มาถึงบางอะไร ก็ตบอวัยวะที่เสียงคล้ายบางนั้น ร้องไปได้ทั้งวัน แค่กรุงเทพฯปริมณทลก็กี่บางเข้าไปแล้วล่ะ อิอิ
1 สิงหาคม 2547 10:04 น. - comment id 303775
ผู้ได้อ่านคงเข้าใจความหมายของ วิริยะ อย่าง ถ่องแท้ คนรุ่นใหม่เอาความสามารถไปผูกติด กับคำว่า พรสวรรค์ ทำให้เกิดความท้อแท้หมด กำลังในการเรียนรู้ โดยหารู้ไม่ว่า ความเป็น เลิศในปัญญา มาจากคำว่าวิริยะมิใช่พรสวรรค์ ดังที่ตนเข้าใจไม่ เป็นกลอนสอนความที่ดีมากๆ ๚ะ๛size>
1 สิงหาคม 2547 10:58 น. - comment id 303835
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
1 สิงหาคม 2547 11:24 น. - comment id 303868
แวะมาเยี่ยมชมผลงานน่ะค่ะ ไพเราะเช่นเคย อิอิ
1 สิงหาคม 2547 13:57 น. - comment id 303926
แฝงคติธรรมลึกซึ้ง ทำได้ดีครับ :)
1 สิงหาคม 2547 16:08 น. - comment id 303961
งามด้วยภาษา งามด้วยคุณค่า
มิเสื่อมคุณค่า และความสามารถ
เหมือนเคยนะคุณแม่
ลูกเผอิญมีเวลาว่างช่วงนี้เลยเข้ามาติดตาม
สู้ๆ คุณแม่ สู้ๆ
จาก : spectaculous ไม่ได้Login
รหัส - วัน เวลา : 309051 - 01 ส.ค. 47 - 00:47
ความคิดเห็น : ขออภัยครับ
บรรทัดสองต้อง
มิเสื่อมราคา และความสามารถ ^^
จาก : spectaculous ไม่ได้Login
รหัส - วัน เวลา : 309052 - 01 ส.ค. 47 - 00:48
ขอบคุณนะคะ สเป๊คทาคูลัส
แต่ขอ ยกคำคุณแม่ไว้ให้ลูกชายเรียกคนเดียวนะคะ มันจั๊กกระจิ่ อิอิ
ขอบคุณในความปราถนาดีอย่างเลอเลิศค่ะ
1 สิงหาคม 2547 16:13 น. - comment id 303963
ในที่สุดกได้อ่าน วิริยะ อีกอย่างที่คาดไว้
ยังเหลืออีก สองนะครับคุณพี่
ได้อ่านแนวนี้บ้างจะได้ไม่เบื่อ
จาก : ม.ปณิธาน
รหัส - วัน เวลา : 309059 - 01 ส.ค. 47 - 01:00
เดิม เดิม ก็เขียนแนวนี้ บ่อยๆค่ะ แต่มีคน
มาวิพากย์วิจารณ์เสมอ ว่าไม่ใช่ นักธรรม ไม่ใช่พระ ไม่ใช่ชี ไม่ใช่นักปฏิบัติ มาเที่ยวอวดอ้าง ฯลฯ
ก็ ก้มต่ำลงน้อมรับคำเสียดสีกระทบกระแทกนั้น จึงมิค่อยเขียนแนวนี้ บ้างก็ว่า กวี
น่ะ เขาต้องเขียน ถึงเลือดถึงเนื้อ ต้องบทอัศจรรย์ เจ๋ง
ก็เลย ครึ่งปีที่ผ่านมา ลองผ่านบทอัศจรรย์มาให้อ่านกัน
พวกเธอก็เข้ามาว่ากันอีกว่า..เอ ..แก่จะตายไม่รู้จักไปเตรียมโลง อยู่ ไม่รู้จัก ไปอยู่วัด
เอ้า ก็ชมฟ้า ชมฝน ชมเดือน ชมดาวไปเรื่อย
นั้นเรียกว่า เอาผู้อ่านมาเป็นอารมณ์
ฉันใด ฉันนั้น
เมื่อตั้งจิตจะเขียนอะไรไว้ ก็จะเขียนไปเรื่อยๆ
ผู้อ่าน ร้อยคน ก็ร้อยความคิด ตามใจทุกคนมิได้ นะคะ และ ทุกคน ก็ล้วนแต่อยากจะติ ติงโน่นนี่ กันตามประสามนุษย์ในโลก
แต่กระนั้น ก็น้อมรับคำชื่นชม นักเขียนใหม่ที่นี่ เก่าที่อื่น อย่างท่าน ม.ปณิธาน ไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ
1 สิงหาคม 2547 16:24 น. - comment id 303971
เรน..อรุณสวัสดิ์..นะคะ..
..ชอบภาพจังคะ..
เรน..จะเป็นกำลังใจ.. ให้พี่ทิกิ ..นะคะ..
ตอนนี้ ..งานที่รับมา..
ต้องตามหา ..ปีกผีเสื้อ..
.อยากบอกจัง..เรนเบื่อ..
ไม่มีใครเชื่อ .. เรนเล้ยย .. อะดิ..
ลายสวยงามบนปีก..
เอามาขีด .วนเวียน..หาสี..
..เรนปวดหัว.. ทุกที..
ก็เพราะมี ..ปีกสวย ..มากลาย..นะดิคะ..
..เรน..เขียนเรื่องเพียร..
ที่เรนเวียน .. หัดทำ..
..บางคนเห็น .. ก็นั่งขำ..
เรนจัง ..เธอทำ .. อาราย ย.. น๊า..
ซาแว๊ปป..
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 309096 - 01 ส.ค. 47 - 07:01
ความเพียรเป็นอริยะทรัพย์ชนิดหนึ่ง ซึ่งติดตัวข้ามภพข้ามชาติได้ เป็นคุณสมบัติอันประเสริฐที่พึงหมั่นกระทำไว้เป็นเนีองนิตย์
เพียรที่จะหลีกเหล่าคนที่พาใจตนไปทางต่ำ
เพียรที่จะละความชั่ว
เพียรที่จะประพฤติดี
เพียรที่จะประคองตนไว้ในคุณความดีให้สม่ำเสมอ
โดยวิธีการหมั่นประคองจิตนี้ จึงพาคุณสมบัตินี้ไปกับดวงจิต เป็นผลดี เป็น กุศลวิบาก ต่อเนื่องไปภพชาติต่อไป...ไม่หยุดยั้ง
หมั่นมีสติ ระลึกเพียรไว้เสมอค่ะ
1 สิงหาคม 2547 16:25 น. - comment id 303972
ปลาตะเพียนผูกร้อยคอยหน้าบ้าน
แวะบอกผ่านคุณทิกิว่าเอาไหม
เพียรกลั่นกลอนเขียนกาพย์ซาบซ่าใจ
จนวันใหม่ลืมนอนวอนจนเพลิน
จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส
รหัส - วัน เวลา : 309102 - 01 ส.ค. 47 - 07:17
อ่อ เอาไปแถมเปลชาวบ้านก็ดีนะคะคุณอาภาภส
แบบเด็กจะได้นอนได้
1 สิงหาคม 2547 16:27 น. - comment id 303973
มาถึงบางอะไร ก็ตบอวัยวะที่เสียงคล้ายบางนั้น ร้องไปได้ทั้งวัน แค่กรุงเทพฯปริมณทลก็กี่บางเข้าไปแล้วล่ะ อิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รหัส - วัน เวลา : 309167 - 01 ส.ค. 47 - 09:55
มาถึงบางกอกก็บอกบุญคุณฤกษ์
ช่วงแวะสางทางเบิกให้ช่วยบอกช่วยบ่น
แหะ แหะ ตอบต่อได้เท่านี้แหละค่ะ
ขอบคุณท่านฤกษ์สุดชีวิต
1 สิงหาคม 2547 16:30 น. - comment id 303975
ผู้ได้อ่านคงเข้าใจความหมายของ วิริยะ อย่าง
ถ่องแท้ คนรุ่นใหม่เอาความสามารถไปผูกติด
กับคำว่า พรสวรรค์ ทำให้เกิดความท้อแท้หมด
กำลังในการเรียนรู้ โดยหารู้ไม่ว่า ความเป็น
เลิศในปัญญา มาจากคำว่าวิริยะมิใช่พรสวรรค์
ดังที่ตนเข้าใจไม่ เป็นกลอนสอนความที่ดีมากๆ
๚ะ๛
จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi
รหัส - วัน เวลา : 309170 - 01 ส.ค. 47 - 10:04
ขอบคุณ คุณ โรเบิร์ท ทิงน้องน้อย
ความสามารถนั้นทุกคนมีอยู่ไม่จำกัด แต่ความเพียร ขยัน หมั่นอดทนนั้น จำกัด ด้วยแพ้ภัยมารอันล่อให้เข้ามาทำโน่นทำนี่สนุกสนานจนลืมคติ ทางไปของตนได้ค่ะ
ที่มาของอิทธิบาทธรรมนี้ น่าสนใจมากนะคะ
แต่ขอติดไว้ไปเล่าตอน ท้ายจบอิทธิบาทสี่ นี้ก่อนนะคะ
1 สิงหาคม 2547 16:32 น. - comment id 303978
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ
เขียนได้ดีนะ
: 5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((
: 309230 - 01 ส.ค. 47 - 10:58
ขอขอบคุณที่มาอ่านนะคะ
1 สิงหาคม 2547 16:33 น. - comment id 303979
แวะมาเยี่ยมชมผลงานน่ะค่ะ ไพเราะเช่นเคย อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 1254 - ตฤณ รหัส - วัน เวลา : 309263 - 01 ส.ค. 47 - 11:24 ขอขอบคุณ คุณ ตฤณ มากจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ
1 สิงหาคม 2547 16:37 น. - comment id 303982
แฝงคติธรรมลึกซึ้ง
ทำได้ดีครับ
:)
จาก : รหัสสมาชิก : 5338 - หมึกมรกต
รหัส - วัน เวลา : 309325 - 01 ส.ค. 47 - 13:57
ขอบคุณมากค่ะ คุณ หมึกมรกตคะ
1 สิงหาคม 2547 18:56 น. - comment id 304031
งดงามและยังเพราะเช่นเคย ปลาวาฬมาชื่นชมค่ะ
1 สิงหาคม 2547 21:33 น. - comment id 304100
-ขอบคุณปลาวาฬสีน้ำเงินเป็นที่ยิ่งนะคะ
1 สิงหาคม 2547 21:34 น. - comment id 304102
ท่านที่ประสงค์ หนังสือทิกิ เข้าดูรายละเอียด ได้ที่กระทู้ http://www.thaipoem.com/web/boarddata.php?id=3345 ขอบคุณมากค่ะ
2 สิงหาคม 2547 19:51 น. - comment id 304560
ดักลอบต้องหมั่นกู้ ริเจ้าชู้ต้องหมั่นเกี้ยว ไม่ทราบว่าเข้าข่ายประเด็นความเพียรหรือเปล่าครับ
3 สิงหาคม 2547 03:23 น. - comment id 304829
เข้าประเด็นปลาตะเพียนได้ดี ราว เนื้อคู่กันเลยเชียวนะสองคนเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
