เมื่อเธอจากฉันไปในวันนั้น ใจก็พลันหวิวหวั่นดั่งดับหาย คล้ายกับว่าชีวิตใกล้ฝั่งตาย ฝันมลายสลายสิ้นอินทรีย์ เหตุผลนั้นหรือคือการศึกษา หรือไปหาคนอื่นจึงหลีกหนี อยากจะบอกหลอกได้เลยคนดี ชีวิตนี้ไร้ค่าสำหรับเธอ เพียงพบหน้าแล้วบอกฉันลาก่อน ก็สะท้อนเศร้าจิตคิดเสมอ เมื่อไรหนอจะพบประสบเจอ คนเลิศเลอสูงศักดิ์หักอกตน บ่นกับฝนปนน้ำตาพาเศร้า ลมฝนเบาพัดปลิวลิ่วล่องหน เป็นนัยบอกออกมาว่าใจคน ปลิว ลอย วน พริ้วไป ไร้จุดยืน ยโส-โย-อรินครับ
31 กรกฎาคม 2547 14:52 น. - comment id 303352
เศร้าจัง
31 กรกฎาคม 2547 14:53 น. - comment id 303353
ชีวิตต้องมี หวาน และ ขม บ้าง ถึงจะมีรสชาดครับ
31 กรกฎาคม 2547 15:38 น. - comment id 303367
...สวัสดีค่ะ... ..ฝนโปรยปราย.. รักจางหาย...ตามสายฝน.. เรื่องเก่า.นี่หนอ..คงพอทน. คงผ่านพ้น.....มาด้วยดี.........ใช่ป่ะคะ..... ..ทักทายค่ะ....~-~..
31 กรกฎาคม 2547 16:50 น. - comment id 303413
เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ***กลอนเพราะดีนะค่ะ***
31 กรกฎาคม 2547 18:05 น. - comment id 303462
ขอบคุณจริง ๆ สำหรับกำลังใจ
31 กรกฎาคม 2547 21:05 น. - comment id 303557
บ่นกับฟ้ากับฝน...เจ้าคนเหงา แล้วเมื่อไหร่กันเล่า...จะสดใส เมื่อคนรักหักอก...เพ้อพกไย ลุกขึ้นเดินต่อไป ...ก็แล้วกัน .. หมดหน้าฝนแล้วต้องเลิกเศร้านะคะ
1 สิงหาคม 2547 10:39 น. - comment id 303809
มาอ่านเป็นกำลังใจนะครับ เขียนได้ดีนะ
1 สิงหาคม 2547 12:23 น. - comment id 303881
...ตอบคุณอัลมิตรา... บ่นกับฟ้ากับฝน......ก็จริงอยู่ เพราะไม่รู้ว่าเธอ....ไปอยู่ไหน หากมีใครสักคน......คอยห่วงใย ฉันคงได้คลายเหงา...เลิกเศร้าเลย .....ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ...... ขอบคุณ - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ที่แวะมาอ่านให้กำลังใจ
2 สิงหาคม 2547 15:51 น. - comment id 304469
น้ำตาฟ้า สาดกระเซ็น เช่นพยาน เรื่องร้าวฉาน ฉันต้อง ตานองน้ำ อดสูใจ ในนารี ที่กระทำ ด้วยตัวฉัน นั้นต้อยต่ำ ต้องจำยอม
5 สิงหาคม 2547 22:06 น. - comment id 306863
**ขอบคุณ คุณชัยชนะ ที่แวะมาอ่าน** น้ำตาริน ไหลเปียก รดที่นอน ซึมเปื้อนหมอน นอนซม ระทมเหงา ช่างฉันเถิด เมื่อเกิด ทุกข์กับเรา ก็คลุกเคล้า น้ำตา มาแช่เย็น ...ครับผม...
16 สิงหาคม 2547 01:25 น. - comment id 312490
บางครั้งบอกเลิกยากหากใจห่วง แต่ถ้าหวงเอาไว้ก็ไม่ไหว เมื่อเราสองต้องห่างเพราะต่างใจ ก็จงไปจากกันตามครรลอง... สวัสดีครับคุณยโส แวะเข้ามาทักทายและให้กำลังใจครับ ขอให้มีรักที่สมหวังนะครับ...
20 สิงหาคม 2547 12:38 น. - comment id 313491
คุณเกียรติ กรัชกาย .....เหนื่อยกายหายเหนื่อยได้แลทนได้ เหนื่อยหัวใจรับไว้แบกเกินไหว ตัดเธอแล้วบอกเลิกเดินจากไป ที่เหลือไว้เพียงความขื่นขมทรวง
21 สิงหาคม 2547 00:23 น. - comment id 313841
............. ใครว่าผู้ชายไม่อ่อนไหว... ผู้ชายทุกคนมีความไหวอ่อนในอารมณ์ทุกคน ..............
22 สิงหาคม 2547 12:47 น. - comment id 314636
ตอบคุณวิจิตร ภู่เงิน ............................. ในความแข็งกระด้างของผู้ชาย (บางคน) อาจมีความอ่อนโยนซ่อนอยู่ ............................... ในทำนองตรงกันข้าม ในใจที่เข้มแข็งของเขา (บางคน) อาจมีความอ่อนไหวซ่อนอยู่เช่นกัน
30 กันยายน 2547 12:21 น. - comment id 341335
ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันนะคะขอบคุณมากค่ะ