ทำไม...ก้อนเมฆถึงเสกสรร ให้พระจันทร์...ไร้แสงแสดงสี เหมือนใจฉันที่อาการ...ไม่ค่อยดี เนื่องจากมี...ความเหงา...เคล้าในทรวง หากคืนนี้...เธอลองมองดูฟ้า แล้วเธอ...จะรู้ว่ามีใครเขาห่วง ฉันเอาแต่...นั่งนับดาวทีละดวง คือ...การแทน...ความห่วงใยจากใจฉัน ทุกวันนี้ฉันต้อง...คอยคิดถึง ถึงคนหนึ่ง...ที่ตอนนี้ต้องห่างกัน และเธอ...คือคนดี...ที่สำคัญ เธอคนนั้น...อยู่ในฝัน...ฉันเรื่อยมา กาลนี้เธอ...เป็นอย่างไร..ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้...อยากให้เธอกลับมาหา อยากเห็นหน้า...เธอคนนั้น...ทุกวันเวลา มาสบตา...ชายคนนี้...ที่รักเธอ
30 กรกฎาคม 2547 23:11 น. - comment id 303138
....... กลอนน่ารักดีค่ะ แทนความรู้สึกที่มีให้ใครคนนั้น ซึ่งอยู่ไกลกันได้ดีทีเดียว มั่นคงในรักที่ให้เขาตลอดไปนะคะ แวะมาทักทายและชื่นชมผลงานค่ะ
30 กรกฎาคม 2547 23:36 น. - comment id 303151
เพราะจังๆ สื่อความรู้สึกได้ดีมากๆเลย
31 กรกฎาคม 2547 00:25 น. - comment id 303172
ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะคับ และผมจะเป็นกำลังใจให้พวกคุณเช่นกันคับ
31 กรกฎาคม 2547 08:00 น. - comment id 303194
กลอนน่ารักดีค่ะ---
31 กรกฎาคม 2547 10:24 น. - comment id 303227
ลำนำแห่งความเหงา..ที่แสดงออกให้เห็น อารมณ์เศร้าที่แอบแฝงทำได้ดีมาก๚ะ๛ size>
31 กรกฎาคม 2547 12:27 น. - comment id 303276
ขอบคุณอีกครั้งครับ
31 กรกฎาคม 2547 15:52 น. - comment id 303378
ชอบมากเลยอ่านแล้วต้องกลับมาอ่านซ้ำเศร้าดีจัง