ทำไมเรา ไม่บิน ได้เหมือนนก จะโผผก ขึ้นฟ้า ไปหาเค้า นั่งทานข้าว คู่เคียง คลอเบา ๆ ดนเตรีเคล้า สายตา ช่างน่ามอง อยากจะมี ชิวิต ที่อิสระ จะบินระ ฟ้ากว้างใหญ่ ไปทั้งผอง สอดสายตา หวานฉ่ำ คอยจ้องมอง เราทั้งสอง คงสนุก สุขมากมาย แท้จริงแล้ว เราเป็นเพียง หญิงคนหนึ่ง ที่ตราตรึง รอยรัก ไร้ความหมาย อยู่คนเดียว แสนเหงา เปล่าเปลี่ยวกาย มองหาชาย คนรัก ไม่พบเจอ โอ้..อนาถ รสรัก จักด่าวดิ้น คอยกัดกิน กร่อนกาย จิตใจเพ้อ ปวดศีรษะ อาเจียน หน้าตาเห่อ อยากจะเจอ ไม่ได้เจอ ช่างทรมาน อันความหวาน ผ่านมา แล้วจางหาย เจ้าช่างร้าย เสียจัง เจ้าความหวาน ยามที่เจ้า บ่มใจ ให้เบิกบาน แต่ทรมาน สุดขั้ว ยามเจ้าไกล อยากจะเอ่ย บอกเค้า ว่าเราพร้อม จะยินยอม ร่วมชีวิต ไม่ไปไหน แต่สุดท้าย เป็นเพียง คิดในใจ ความจริงไซร์ คือแน่นอน ไม่แน่นอน
sun strom 30 ก.ค. 2547 14:23 น. - ID 58140 
711
9
0
30 กรกฎาคม 2547 15:01 น. - comment id 302924
หน้าส่วนตัว
... อย่าเป็นนกในกรงทองนะน้องรัก
สุขกายนักแต่จิตใจนั้นแสนเศร้า
หากเป็นนกอยู่นอกกรงตรงใจเรา
ความโศกเศร้าไม่มีดีแน่นอน
30 กรกฎาคม 2547 15:01 น. - comment id 302925
เธออาจอยู่อย่างโดดเดี่ยวเปลี่ยวอ้างว้าง เพราะฉันห่างหายไปให้เธอเหงา แต่จริงแล้วในดวงใจฉันให้เงา ไปคอยเฝ้ากล่อมเจ้ายามหลับตา *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
30 กรกฎาคม 2547 15:01 น. - comment id 302926
... อย่าเป็นนกในกรงทองนะน้องรัก
สุขกายนักแต่จิตใจนั้นแสนเศร้า
หากเป็นนกอยู่นอกกรงตรงใจเรา
ความโศกเศร้าไม่มีดีแน่นอน
จาก พายุ สุริยะ
30 กรกฎาคม 2547 16:54 น. - comment id 302992
ลำนำแห่งความเศร้าบทนี้แต่งได้ไพเราะลงตัว สอดใส่อารมย์ถวิลหาได้อย่างยอดเยี่ยม๚ะ๛ size>
30 กรกฎาคม 2547 18:10 น. - comment id 303007
สวัสดีครับน้องมัท พี่เมกแวะมานั่งเป็นเพื่อนยามไกลห่างครับ อย่าคิดมากนะคนดีพี่เมกยังมีกำลังใจให้เสมอครับ คนเดียวดาย.. ไร้คู่.. มาอยู่ข้าง ดูอ้างว้าง.. ว้าเหว่.. เสน่หา มิหวานชื่น.. คืนวันเหงา.. ทุกเวลา ฝากวาจา.. กับดาว.. ว่าเหงาใจ หากแม้เธอ.. มอบใจรัก.. สักเพียงน้อย จะเฝ้าคอย.. ถนอมไว้.. ไม่ห่างหาย เก็บรักนั้น.. แนบใจตน.. จนวันตาย จะไม่คลาย.. รักต่อเธอ.. เผลอเปลี่ยนใจฯ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~
30 กรกฎาคม 2547 21:42 น. - comment id 303083
อาสาฬหบูชา
วันอาสาฬหบูชา ตรงกับวันเพ็ญ เดือน 8 ก่อนวันเข้าพรรษา 1 วัน เป็นวันที่พุทธศาสนิกชนแสดง
ความเคารพต่อพระสงฆ์
อาสาฬหเป็นชื่อเดือน ๘ อาสาฬหบูชาย่อมาจากคำว่าอาสาฬหบูรณ มีบูชา แปลว่า การบูชาพระใน
วันเพ็ญเดือน ๘ ถ้าปีใดมีเดือน ๘ สองครั้ง ก็จะ เลื่อนไปเป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๘ หลัง
หลังจาก สมเด็จพระพุทธองค์ ได้ตรัสรู้ในวันเพ็ญ เดือน 6 แล้ว ได้ทรงใช้เวลาทบทวนสัจธรรมและ
ทรงคำนึงว่าธรรมะที่พระองค์ตรัสรู้นี้ลึกซึ้งมาก ยากที่ผู้อื่นจะรู้ตาม แต่อาศัยพระกรุณานี้เป็นที่ตั้ง
จึงทรงพิจารณาแบ่งบุคคลออกเป็น 4 ประเภท(บัว 4 เหล่า) คือ
๑. อุคฆฏิตัญญู ดอกบัวที่อยู่พ้นน้ำ
๒. วิปัจจิตัญญู ดอกบัวที่อยู่ปริ่มน้ำ
๓. เนยยะ ดอกบัวที่อยู่ใต้น้ำ
๔. ปทปรมะ ดอกบัวที่จมอยู่กับโคลนตม
จึงทรงมีพระกรุณาธิคุณ ระลึกอาฬารดาบสและอุททกดาบสว่า มีกิเลสเบาบางสามารถตรัสรู้ได้ทันที
แต่ท่านทั้ง 2 ได้ตายแล้ว จึงทรงระลึกถึงปัญจวัคคีย์ ได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนาแก่ปัญจวัคคีย์
ทั้ง 5 คือ โกณฑัญญะ วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และอัสชิ ซึ่งล้วนแล้วแต่ เป็นผู้อุปฐากพระพุทธเจ้า
เมื่อครั้งยังทรงบำเพ็ญทุกข์กิริยาอยู่ พระธรรมที่ พระพุทธองค์ทรงเทศนาในครั้งนี้มี ชื่อ ธรรมจักกัปปวัตนสูตร
ซึ่งมี อริยสัจ ๔ หรือความจริงอันประเสริฐ ๔ ประการได้แก่
๑. ทุกข์ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ
๒. สมุทัย เหตุให้เกิดทุกข์
๓. นิโรธ ความดับทุกข์
๔. มรรค ข้อปฎิบัติให้ถึงความดับทุกข์
และหลังจากแสดงพระธรรมเทศนาแล้ว ท่านโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรม เป็นคนแรก
ได้กราบฑูลขอบวชและพระพุทธองค์ก็ทรงอนุญาต โดยทรงทำการอุปสมบทให้แบบ
เอหิภิกขุอุปสัมปทา นับเป็นปฐมสาวก ของพระพุทธเจ้า
ดังนั้นในวันนี้จึงเป็นวันแรกที่มี พระรัตนตรัยครบองค์สาม คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์
เนื่องจากพระพุทธองค์ทรงเทศนาเป็นกัณฑ์แรก จึงเรียกเทศฯกัณฑ์นี้ว่า ปฐมเทศนา
หรืออีกนัยหนึ่งอาจจะกล่าวได้ว่านับเป็นวันแรก ที่พระพุทธเจ้าทรงประกาศพระพุทธศาสนา
จะเห็นได้ว่า ปรากฏการณ์สำคัญ ๆ ในวันนี้มีถึง 4 ประการ ด้วยกันคือ
1. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนา
2. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงได้ปฐมสาวก
3. เป็นวันแรกที่พระสงฆ์เกิดขึ้นในโลก
4. เป็นวันแรกที่บังเกิดรัตนะครบสาม เป็นพระรัตนตรัย คือ พระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ
30 กรกฎาคม 2547 22:09 น. - comment id 303103
มาเชียร์ให้บินได้ ..ไปถึงฝันนะคะ
31 กรกฎาคม 2547 12:49 น. - comment id 303286
หัวใจติดปีกได้เสมอค่ะ อย่างก็ตอนนี้...ก็เชื่อว่าหัวใจบินไปหาแล้วเนอะคะ มาส่งกำลังใจให้ค่ะ ^_^ .......................................................................
31 กรกฎาคม 2547 15:44 น. - comment id 303371
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาคอมเม้นท์ให้นะคะ
2 สิงหาคม 2547 06:05 น. - comment id 304218
เป็นนกสมัยนี้อันตรายนะครับ เด็กสมัยนี้ยิ่งซุกซน เอาหนังสะติ๊กยิงร่วงเอาง่าย ๆ การส่งจิตใจหาคนที่เรารักก็เป็นความสุขอีกแบบครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
